Ελπίζω!!!

Συνεχίζοντας τον προβληματισμό μου, τον οποίο κατέθεσα προεκλογικά, και έγκαιρα, θα καταθέσω μερικές ακόμη σκέψεις μου.  

Οι σύντροφοι, οι οποίοι ανέλαβαν πρόσφατα την διακυβέρνηση της χώρας και επωμίστηκαν τις τύχες ολόκληρου του λαού, μάλλον θεωρούν ότι αρκεί μια πολιτική λύση του όλου ζητήματος . Έχουν μάλλον την άποψη ότι είναι αυτή η οποία θα λύσει, ως δια μαγείας, και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως χώρα.

Έχουν την στήριξή μας στο πολιτικό αυτό εγχείρημα και μακάρι να ήταν τόσο απλά τα πράγματα και,  με την σύμπραξη των υγιών πολιτικά δυνάμεων της Ευρώπης, να ήμασταν σε θέση να φτάσουμε σε αυτήν τη λύση. Διότι στην Ευρώπη υπάρχουν αυτές οι δυνάμεις, οι οποίες σε καμιά περίπτωση δεν θέλουν έναν λαό της να υποφέρει και να μην έχει το βιοτικό επίπεδο που του αξίζει και του αναλογεί.  

Θεωρώ ότι η κυβέρνηση έχει δίκιο όταν λέει ότι αυτό το πρόγραμμα, ως έχει ,δεν βγαίνει, διότι η αποπληρωμή του χρέους και των τόκων χωρίς την ανάλογη ανάπτυξη, την μείωση της ανεργίας  και την άνοδο των εσόδων δεν πρόκειται να οδηγήσει πουθενά εκτός από την διαιώνιση του προβλήματος.

Ακόμα όμως και αν τελικά κατορθώσει να πετύχει μια θετική εξέλιξη, μια πολιτική νίκη, σε μια τέτοια σημαντική στιγμή της ιστορίας μας, στην οποία όπως είναι φυσικό, έχει την στήριξη όλων μας, δεν θα είναι καθόλου εύκολη η συνέχεια.

Διότι έχει άδικο όταν συζητάει και ζητάει ανάπτυξη και μείωση του χρέους, η οποία θα έλθει μέσα από επενδύσεις,  οι οποίες θα στηριχτούν σε έναν άρρωστο και παράλυτο κρατικό τομέα, ο οποίος είναι απολύτως αναξιόπιστος και δεν μπορεί να διαχειριστεί ούτε την μιζέρια του. 

Χωρίς εξασφάλιση της ομαλής και νόμιμης λειτουργίας των κρατικών υπηρεσιών, την πάταξη της φοροδιαφυγής, την απόλυτη εφαρμογή της  νομοθεσίας , την μείωση του κράτους, και ιδίως του κράτους επιχειρηματία, την διαμόρφωση συνθηκών και υποβάθρου σύγχρονου και λειτουργικού κράτους, δεν θα υπάρξει καμία εφικτή τελική και οριστική λύση. Ιδίως αν αυτή καταλήξει να είναι μόνο πολιτική.  

Γιατί να μην ξεκινήσει από αυτές τις δεσμεύσεις της και, δείχνοντας ότι πραγματικά εννοεί ότι αλλάξαμε σελίδα, να μπορέσει να κάμψει και τις αντιστάσεις όλων αυτών που μας βλέπουν με καχυποψία και να οδηγήσει την χώρα στη συνέχεια και σε πολιτικές νίκες οι οποίες να δοθούν όπου και όταν χρειαστεί, χωρίς να υπάρχει το ρίσκο το οποίο φαίνεται σήμερα?

Θα πρέπει όμως να λάβουν σοβαρά υπόψη ότι δυστυχώς ΚΑΝΕΝΑ  κράτος δεν μπόρεσε να προοδεύσει και να επιβιώσει στηριζόμενο σε κομουνιστικές και μαρξιστικές πρακτικές και λογικές. Και λέω δυστυχώς γιατί μόνο έτσι θα είχαμε οδηγηθεί σε μια τέλεια αταξική κοινωνία.

Αυτό όμως δεν είναι  εφικτό να λειτουργήσει στους ανθρώπους, όπως αυτοί μορφώνονται, μεγαλώνουν, ζουν και σκέπτονται σήμερα. Στο μέλλον ίσως.

Και μην φέρει κανένας ως παράδειγμα την Κούβα του Φιντέλ ή την Βενεζουέλα του Τσάβες.  Απλά γιατί υπήρξαν, και κατά κάποιον τρόπο συνεχίζουν να υπάρχουν,  μόνο όσο υπήρξε ο ηγέτης που τις διαμόρφωσε, σε άλλες πολιτικές και οικονομικές συγκυρίες, και σβήνουν ή θα σβήσουν αργά ή γρήγορα.

Τελειώνοντας απλά θα σας καλέσω να αναρωτηθείτε από τώρα τι θα ψηφίσετε στις επόμενες εκλογές, οι οποίες έρχονται μάλλον πάρα πολύ σύντομα.  Εγώ θα ψήφιζα ευχαρίστως ακόμα και κομμουνιστή ηγέτη, αλλά πιθανόν δεν θα έχω καν την ευκαιρία να φτάσω  σε αυτό το δίλημμα!!

Θα επαναλάβω πάντως για μια ακόμη φορά ότι: «Ελπίζω κάποιοι «σύντροφοι» να μην ξυπνήσουν απότομα και πέσουν απ’ την αιώρα που κοιμούνται όταν καταλάβουν ότι είναι άλλο να πολιτικολογείς ακίνδυνα και άλλο να κυβερνάς έχοντας στις πλάτες σου τις ευθύνες για έναν ολόκληρο λαό!!!»