Κώστα μου
Εσύ νομίζεις ότι συμφωνώ με όσα γράφουν τα σάιτ και οι εφημερίδες, τα οποία πολύ συχνά μου κάνουν την τιμή να φιλοξενούν στις στήλες τους τις απόψεις μου?
Νομίζεις ότι τυγχάνουν της στήριξής μου οι όποιες πολιτικές και κοινωνικές πεποιθήσεις εκφράζουν, ή νομίζεις ότι ο τρόπος ο οποίος καλύπτουν τα έξοδά τους και χρηματοδοτούνται είναι κάτι το οποίο με αφορά και οφείλω να συμφωνήσω ή να διαφωνήσω με τις πρακτικές που ακολουθούν?
Γνωρίζουμε πολύ καλά όλοι μας, και ιδιαίτερά εσείς του χώρου της δημοσιογραφίας, ότι οι δημόσιες σχέσεις σας αλλά και η εξυπηρέτηση την οποία προσφέρετε πολλές φορές, σας αποδίδουν χρήματα με τα οποία καλύπτετε τις ανάγκες σας. Προφανώς και δεν με ενδιαφέρει αν κάποιοι, γνωστοί στον χώρο σας, δρουν και δημοσιεύουν ανάλογα με τα χρήματα που εισπράττουν. Στήνουν καυγάδες όπου δεν έχουν όφελος και στη συνέχεια, όταν ευοδωθούν οι σκοποί τους και πάρουν δημοσιεύσεις και πληρωμένες καταχωρήσεις, ξεχνούν ότι συνέβη και παύουν να ασχολούνται πια.
Προσωπικά δεν είμαι υποχρεωμένος να γνωρίζω ούτε να καταγγέλλω τον τρόπο που λειτουργεί ο κάθε ιστότοπος, ραδιοφωνικός σταθμός, εφημερίδα ή άλλο ΜΜΕ. Γνωρίζω ότι πολλοί λειτουργούν με σκοπιμότητες και ανεβάζουν ή δημοσιεύουν ανάλογα με τον ποιόν στοχοποιούν και ποιον θέλουν να πλήξουν. Τουλάχιστον όμως εκεί που εγώ στέλνω τις απόψεις μου ξέρω ότι δεν θα το κάνουν μέσω των κειμένων που στέλνω, διότι δεν επιλέγουν ούτε προσαρμόζουν το περιεχόμενο, δημοσιεύοντας κάθε τι είτε τους αρέσει είτε όχι. Αυτό είναι και το σημαίνον για μένα.
Όταν διαβάζω ένα ενυπόγραφο κείμενο με του οποίου το πνεύμα και τα γραφόμενα είτε συμφωνώ είτε με εκφράζουν και αντιπροσωπεύουν τις δικές μου απόψεις, είτε ακόμα και όταν θεωρώ ότι αξίζει τον κόπο να διαβαστεί, ασχέτως αν εγώ διαφωνώ, τότε δεν εξετάζω ούτε ποιος το ανάρτησε, ούτε καν ποιος το έγραψε, αλλά απλώς το κοινοποιώ δείχνοντας έτσι, όπου συμφωνώ, και την δική μου άποψη και γνώμη. Αν δε διαφωνώ φροντίζω να το δείξω με τα δικά μου σχόλια και τις δικές μου παρεμβάσεις.
Ουσιαστικό για μένα και δημοκρατικό είναι τα ΜΜΕ να αναρτούν τις απόψεις μου, όπως και κάθε άλλου πολίτη, χωρίς αν παρεμβαίνουν και να λογοκρίνουν, αλλά ούτε και να επιλέγουν κάποια και να μην δημοσιεύουν όσα δεν τους αρέσουν. Αυτό είναι και η περιβόητη ελευθερία του τύπου. Το απαραβίαστο δικαίωμα έκφρασης της άποψής μας, το οποίο μας προσφέρει η δημοκρατία μας.
Επικεντρώσου λοιπόν φίλε μου στο άρθρο και όχι στον χώρο που το φιλοξενεί. Εσύ σαν εκδότης και δημοσιογράφος, αν έχεις χώρο στις στήλες της εφημερίδας σου, μπορείς, όταν κρίνεις, να δημοσιεύεις κάποιες απόψεις πολιτών μεταξύ των οποίων και τις δικές μου αν το επιθυμείς. Πολιτικά μπορεί να διαφωνούμε, αλλά η σύγκρουση απόψεων είναι αυτή που καταλήγει σε συμβιβασμούς και διαμορφώνει ιδέες και πολιτικές!
«Φοβού τον άνθρωπο του ενός βιβλίου» είπε ο Αγιος Θωμάς ο Ακινάτης. Διότι όποιος καλλιεργεί τις ιδέες και την γνώση πολλών βιβλίων, διευρύνει συνεχώς το πνεύμα του, αποφεύγοντας να γίνει δέσμιος μονόπλευρων και απόλυτων ιδεών.
Εσύ νομίζεις ότι συμφωνώ με όσα γράφουν τα σάιτ και οι εφημερίδες, τα οποία πολύ συχνά μου κάνουν την τιμή να φιλοξενούν στις στήλες τους τις απόψεις μου?
Νομίζεις ότι τυγχάνουν της στήριξής μου οι όποιες πολιτικές και κοινωνικές πεποιθήσεις εκφράζουν, ή νομίζεις ότι ο τρόπος ο οποίος καλύπτουν τα έξοδά τους και χρηματοδοτούνται είναι κάτι το οποίο με αφορά και οφείλω να συμφωνήσω ή να διαφωνήσω με τις πρακτικές που ακολουθούν?
Γνωρίζουμε πολύ καλά όλοι μας, και ιδιαίτερά εσείς του χώρου της δημοσιογραφίας, ότι οι δημόσιες σχέσεις σας αλλά και η εξυπηρέτηση την οποία προσφέρετε πολλές φορές, σας αποδίδουν χρήματα με τα οποία καλύπτετε τις ανάγκες σας. Προφανώς και δεν με ενδιαφέρει αν κάποιοι, γνωστοί στον χώρο σας, δρουν και δημοσιεύουν ανάλογα με τα χρήματα που εισπράττουν. Στήνουν καυγάδες όπου δεν έχουν όφελος και στη συνέχεια, όταν ευοδωθούν οι σκοποί τους και πάρουν δημοσιεύσεις και πληρωμένες καταχωρήσεις, ξεχνούν ότι συνέβη και παύουν να ασχολούνται πια.
Προσωπικά δεν είμαι υποχρεωμένος να γνωρίζω ούτε να καταγγέλλω τον τρόπο που λειτουργεί ο κάθε ιστότοπος, ραδιοφωνικός σταθμός, εφημερίδα ή άλλο ΜΜΕ. Γνωρίζω ότι πολλοί λειτουργούν με σκοπιμότητες και ανεβάζουν ή δημοσιεύουν ανάλογα με τον ποιόν στοχοποιούν και ποιον θέλουν να πλήξουν. Τουλάχιστον όμως εκεί που εγώ στέλνω τις απόψεις μου ξέρω ότι δεν θα το κάνουν μέσω των κειμένων που στέλνω, διότι δεν επιλέγουν ούτε προσαρμόζουν το περιεχόμενο, δημοσιεύοντας κάθε τι είτε τους αρέσει είτε όχι. Αυτό είναι και το σημαίνον για μένα.
Όταν διαβάζω ένα ενυπόγραφο κείμενο με του οποίου το πνεύμα και τα γραφόμενα είτε συμφωνώ είτε με εκφράζουν και αντιπροσωπεύουν τις δικές μου απόψεις, είτε ακόμα και όταν θεωρώ ότι αξίζει τον κόπο να διαβαστεί, ασχέτως αν εγώ διαφωνώ, τότε δεν εξετάζω ούτε ποιος το ανάρτησε, ούτε καν ποιος το έγραψε, αλλά απλώς το κοινοποιώ δείχνοντας έτσι, όπου συμφωνώ, και την δική μου άποψη και γνώμη. Αν δε διαφωνώ φροντίζω να το δείξω με τα δικά μου σχόλια και τις δικές μου παρεμβάσεις.
Ουσιαστικό για μένα και δημοκρατικό είναι τα ΜΜΕ να αναρτούν τις απόψεις μου, όπως και κάθε άλλου πολίτη, χωρίς αν παρεμβαίνουν και να λογοκρίνουν, αλλά ούτε και να επιλέγουν κάποια και να μην δημοσιεύουν όσα δεν τους αρέσουν. Αυτό είναι και η περιβόητη ελευθερία του τύπου. Το απαραβίαστο δικαίωμα έκφρασης της άποψής μας, το οποίο μας προσφέρει η δημοκρατία μας.
Επικεντρώσου λοιπόν φίλε μου στο άρθρο και όχι στον χώρο που το φιλοξενεί. Εσύ σαν εκδότης και δημοσιογράφος, αν έχεις χώρο στις στήλες της εφημερίδας σου, μπορείς, όταν κρίνεις, να δημοσιεύεις κάποιες απόψεις πολιτών μεταξύ των οποίων και τις δικές μου αν το επιθυμείς. Πολιτικά μπορεί να διαφωνούμε, αλλά η σύγκρουση απόψεων είναι αυτή που καταλήγει σε συμβιβασμούς και διαμορφώνει ιδέες και πολιτικές!
«Φοβού τον άνθρωπο του ενός βιβλίου» είπε ο Αγιος Θωμάς ο Ακινάτης. Διότι όποιος καλλιεργεί τις ιδέες και την γνώση πολλών βιβλίων, διευρύνει συνεχώς το πνεύμα του, αποφεύγοντας να γίνει δέσμιος μονόπλευρων και απόλυτων ιδεών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου