ΔΕΥΑΗ: Το νερό νεράκι

Η ΔΕΥΑ Ηγουμενίτσας, πέραν των λοιπών αυξήσεων σε βάρος των πολιτών που επέβαλε στηριζόμενη σε «μυστικές» μελέτες, κατάφερε, με τους τετράμηνους λογαριασμούς που καθιέρωσε, να αυξήσει τα έσοδά της κατά μεγάλο ποσοστό.  

Πέτυχε όμως ταυτόχρονα να αυξήσει την δυσκολία των καταναλωτών να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους και να αυξήσει τους ανείσπρακτους λογαριασμούς.  

Και ενώ, με τους τετράμηνους λογαριασμούς, το πάγιο ύδρευσης και το τέλος υδρομετρητή που πληρώνουμε παραμένουν στα επίπεδα των 5 και 1 ευρώ ανά μήνα αντίστοιχα, (μαζί με τον ΦΠΑ), και ήτοι συνολικά 60 και 12 ευρώ ανά έτος, τα χρήματα που πληρώνουμε παραπάνω εξαιτίας των  λογαριασμών αυτών είναι πολλά.

Υπολογιζόμενη με περίπου 600 λίτρα νερού μέση κατανάλωση ανά ημέρα, για μια τετραμελή οικογένεια, η μηνιαία κατανάλωση νερού ανέρχεται σε 18 κυβικά τον μήνα. Συνεπώς με τους 4μηνους λογαριασμούς τα επιπλέον 18 κυβικά που καλείται να πληρώσει ο καταναλωτής με κάθε λογαριασμό εισέρχονται στις επόμενες κλίμακες χρέωσης και χρεώνονται με 0,80 και 1,20 ευρώ ανά κυβικό. Η κατανάλωση αυτή, προσθέτοντας και την αποχέτευση, η οποία τιμολογείται με 90% επί του νερού που καταναλώνεται, δημιουργεί για κάθε μέση οικογένεια ένα επιπλέον  κόστος περίπου 52 ευρώ τον χρόνο και ήτοι 17 ευρώ σε κάθε τετράμηνο λογαριασμό.  Λογιζόμενο το ποσό αυτό επί του συνόλου των καταναλωτών, αποφέρει στην ΔΕΥΑΗ ένα πολύ μεγάλο ποσό εσόδων το οποίο αποκόμισε χάριν ενός και μόνο λογιστικού τρικ.

Πέραν των ανωτέρω όμως παρατηρώντας τις μεγάλες διαφορές που υφίστανται στις καταναλώσεις μεταξύ παρεμφερών οικογενειών, οι οποίες δεν είναι της τάξης των 10 ή 20 ευρώ το τετράμηνο, αλλά διαφορές που κάνουν τους λογαριασμούς διπλάσιους, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι δεν μπορεί αυτές οι διαφορές να οφείλονται μόνο στα λογιστικά τρικ της ΔΕΥΑΗ.

Ένας από τους λόγους που μπορεί να υφίστανται αυτές οι διαφορές είναι οι υδρομετρητές που χρησιμοποιεί η ΔΕΑΥΗ (τους οποίους δεν αντικαθιστά  παρότι εισπράττει πολύ μεγάλα ποσά για τον λόγο αυτό, τα οποία «αξιοποιούνται» για άλλους λόγους από αυτούς για τους οποίους εισπράττονται).

Η παλαιότητα  και οι φθορές των υδρομετρητών, σε συνδυασμό με την υψηλή πίεση του νερού, προκαλούν την κακή λειτουργία τους και οι πιθανότητες να  δημιουργηθούν υψηλότερες χρεώσεις είναι μεγάλες.

Οι διακοπές νερού, ο αέρας που εισέρχεται, η αντίστροφη ροή και η ταχύτητα του νερού μπορεί επίσης να δημιουργήσουν υψηλότερες χρεώσεις.

Ακόμη και ο τρόπος που τοποθετείται ένας υδρομετρητής μπορεί να δημιουργήσει μεγαλύτερες χρεώσεις αφού συνιστάται, αναλόγως του τύπου του υδρομετρητή, οριζόντια ή κάθετη τοποθέτηση, αλλά και ανάλογο μήκος σωλήνων πριν και μετά από αυτόν

Οι υδρομετρητές είναι διαφόρων τύπων. Χωρίς να γνωρίζω τους τύπους που χρησιμοποιεί η ΔΕΥΑΗ το ορθό θα ήταν να χρησιμοποιεί ογκομετρικούς υδρομετρητές  με έμβολο, οι οποίοι είναι ιδιαιτέρα διαδεδομένοι στην Ευρώπη και οι πλέον ακριβείς στις μετρήσεις σε σχέση με τους λοιπούς.  Ας αξιοποιήσει επιτέλους τα χρήματα που εισπράττει για τον λόγο αυτόν.

Σημαντικό πάντως ρόλο στην μείωση των εσόδων της ΔΕΥΑΗ έχουν και οι κλοπές νερού. Ένα φαινόμενο, δυστυχώς πολύ συνηθισμένο, το οποίο η ΔΕΥΑΗ αδυνατεί να ελέγξει. Έτσι τα χρέη των νομοταγών πολιτών αυξάνονται, ενώ κάποιοι σκορπάνε το νερό σε κήπους και μποστάνια χωρίς να αγχώνονται για την λυπητερή.

Οι καταναλωτές τέλος για να πετύχουν καλή οικονομία στην διαχείριση του νερού, και να μειώσουν τους υπέρογκους λογαριασμούς, θα πρέπει, εκτός από τον έλεγχο αφανών διαρροών, να δώσουν ιδιαίτερη σημασία στα παρακάτω:

- Το ντους με τη βρύση κλειστή στα ενδιάμεσα διαστήματα (σαπούνισμα, λούσιμο κλπ) γίνεται με 40 λίτρα νερό. Το ντους με το νερό να τρέχει χρειάζεται 120 λίτρα, ενώ το μπάνιο με γεμάτη μπανιέρα 180 λίτρα

- Στο πλυντήριο ρούχων το οικονομικό πρόγραμμα καταναλώνει 130 λίτρα νερού ενώ το μεγάλο πρόγραμμα έως και 300 λίτρα.

- Το πλυντήριο πιάτων στο οικονομικό πρόγραμμα καταναλώνει έως 35 λίτρα νερού, ενώ στο μεγάλο πρόγραμμα 150 λίτρα.

- Το πλύσιμο των δοντιών με προσεκτική χρήση του νερού χρειάζεται το πολύ δύο λίτρα, ενώ με ανοικτή τη βρύση  20 λίτρα. Το ίδιο ισχύει και για το ξύρισμα με 3 λίτρα με την οικονομική μέθοδο και 30 λίτρα με την σπάταλη

Όσον δε αφορά τον κίνδυνο λειψυδρίας που αντιμετωπίζει η χώρα μας ας διαβάσουμε όλοι το παρακάτω άρθρο της εφημερίδας « Καθημερινή».  

http://www.kathimerini.gr/1002262/article/epikairothta/perivallon/ereyna-antimetwph-me-ay3hmenh-leiyydria-sto-mellon-h-ellada

Εύχομαι καλή χρονιά (χωρίς νέες αυξήσεις).

Σταύρος Κωστάρας 

Το γεφύρι της Άρτας!

Το γεφύρι της Άρτας «ολημερίς το χτίζανε το βράδυ γκρεμιζόταν» σύμφωνα με τον λαϊκό μύθο!

Στην περίπτωσή μας όμως έχουμε να κάνουμε με δύο τέτοιου είδους γεφύρια!

Το πρώτο είναι το Υπαίθριο Θέατρο Ηγουμενίτσας 1174 θέσεων, για το οποίο η οικοδομική άδεια εκδόθηκε την 9/4/2012. Ο αρχικός προϋπολογισμός του έργου ήταν 1.631.490 ευρώ και με την έκπτωση ο εργολάβος ανέλαβε να το κατασκευάσει με το ποσόν των 1.082.429 ευρώ.

Μετά από μια περίοδο κατά την οποία υπήρξε στασιμότητα στην χρηματοδότηση και προβλήματα του εργολάβου όσον αφορά στην υλοποίηση του έργου, δόθηκαν διαδοχικές παρατάσεις με την τελευταία εκ των οποίων να λήγει την 31/12/2018. Φυσικά ούτε την ημερομηνία αυτή προβλέπεται να παραδοθεί το έργο. Άλλωστε στον προϋπολογισμό του 2018 προβλεπόταν κονδύλια ύψους 200.000 ευρώ από τα οποία δεν διατέθηκε ούτε ένα ευρώ, ενώ για το 2019 προβλέπονται κονδύλια ύψους 361.404 ευρώ.

Από την Περιφέρεια Ηπείρου, για την αποπεράτωση του έργου, διατέθηκε την 22/10/2018 ποσό 50.000 ευρώ για την σύνδεση με το δίκτυο ύδρευσης και άλλα 50.000 ευρώ για τον δρόμο πρόσβασης και την διαμόρφωση του χώρου. Με πρόσφατες αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου τα ποσά αυτά έγιναν 74.400 ευρώ για την διαμόρφωση χώρου και δρόμου και 74.400 ευρώ για την σύνδεση με το δίκτυο ύδρευσης.

Με τους ρυθμούς βέβαια που κινείται η δημοτική αρχή δεν προβλέπω να είναι σε θέση να ολοκληρώσει το έργο πριν την λήξη της θητείας της.  

Το δεύτερο γεφύρι είναι το περίφημο Δημαρχιακό Μέγαρο Μαργαριτίου το οποίο είναι μια πονεμένη ιστορία που διαρκεί πολλά χρόνια.

Η σύμβαση για την κατασκευή του υπογράφηκε από τον τότε δήμαρχο Μαργαριτίου, και νυν δήμαρχο Ηγουμενίτσας, το 2009 και, κατόπιν πολλαπλών και συνεχών παρατάσεων ( 7 τον αριθμό), εδέησε να προβλέπεται να ολοκληρωθεί την 31/12/2018, ήτοι 10 χρόνια μετά  από την υπογραφή της σύμβασης.

Η προσωρινή μόνο παραλαβή του έργου έγινε, σύμφωνα με πρόσφατη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, την 10/12/2018, αλλά, παρ’ όλα αυτά, για το έτος 2019 ο προϋπολογισμός του δήμου προβλέπει κονδύλια ύψους 89.292 ευρώ, τα οποία θα πληρωθούν για την αποπεράτωση του έργου. Ίδωμεν δηλαδή τελικά πότε θα μπορέσει να γίνει τελικά η οριστική παραλαβή του έργου!

Από τα δύο αυτά παραδείγματα μπορούμε να κατανοήσουμε τους ρυθμούς με τους οποίους κινείται η δημοτική αρχή όσον αφορά υποδομές οι οποίες είναι μεγάλης σημασίας για τον δήμο.

Σταύρος Κωστάρας

Για να συνεχίσεις να υπάρχεις πρέπει να αλλάζεις!

Διδάγματα του παρελθόντος!

Το παρελθόν δεν ήταν ούτε τόσο καλό αλλά ούτε τόσο κακό όσο το βλέπουμε εκ των υστέρων! Ήταν απλά διαφορετικό. Η ιστορία διδάσκει και για αυτό δεν πρέπει να την ξεχνάμε.

Ανάμεσα στους δύο παγκόσμιους πολέμους σχεδόν ολόκληρος ο κόσμος βρέθηκε αντιμέτωπος με μια σειρά πρωτοφανείς ανθρωπογενείς καταστροφές. Τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, ο οποίος ήταν ήδη ο χειρότερος και πιο καταστροφικής πόλεμος που θυμόταν η ανθρωπότητα, ακολούθησαν επιδημίες, επαναστάσεις, κράτη που διαλύθηκαν, ανεργία και οικονομικές καταστροφές.

Οι εξελίξεις αυτές μετέτρεψαν τις περισσότερες δημοκρατίες του κόσμου σε αυταρχικές δικτατορίες ή σε ολοκληρωτικά κομματικά κράτη, σπρώχνοντας εν τέλει τον πλανήτη σε ένα δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο που ήταν πιο καταστροφικός από τον πρώτο. Τα χρόνια από το 1931 έως το 1945 ήταν χρόνια κατοχής, εθνοκάθαρσης, βασανιστηρίων, πολέμων και συνειδητής γενοκτονίας.

Οι μόνες δημοκρατίες που είχαν απομείνει στην ηπειρωτική Ευρώπη ήταν αυτές της Ελβετίας και της Σουηδίας που εξαρτιόταν όμως από την καλή θέληση της Γερμανίας. Το μέλλον φαινόταν να ανήκει στις δικτατορίες. Ακόμη και μετά το 1945 η βαθιά ύφεση και ο φασισμός ήταν συνεχώς παρόντα στο μυαλό του κόσμου.

Πως όμως είχε συμβεί αυτό? Γιατί κανένας δεν το είχε προβλέψει? Πως θα ήταν εφικτό να εξασφαλίσουμε ότι δεν θα ξανασυνέβαινε?

Η οικονομική ύφεση,, η φασιστική καταπίεση και οι πόλεμοι εξόντωσης αποτελούν διδάγματα του παρελθόντος που δεν πρέπει να παραβλεφθούν. Αυτό όμως που προκάλεσε την διάβρωση στις κοινωνίες της εποχής εκείνης ήταν κυρίως η αβεβαιότητα. Μια αβεβαιότητα που είχε φτάσει σε παροξυσμό συλλογικού φόβου.

Ο φασισμός και ο κομμουνισμός χρησιμοποίησαν το κράτος υπέρ τους και στα μάτια του κόσμου αυτό φαινόταν θετικό.  Η οικονομική όμως πολιτική του φασισμού δεν θα μπορούσε σε καμιά περίπτωση να μακροημερεύσει χωρίς πολέμους, κατοχές και εκμετάλλευση. Για να ορθοποδήσουν οι δημοκρατίες, και να φτάσουν οι πολιτικές ελευθερίες σε χώρες που δεν τις είχαν γνωρίσει ποτέ, θα έπρεπε να συγκριθούν με τα πεπραγμένα των αυταρχικών κρατών. Αλλιώς υπήρχε ο κίνδυνος να νοσταλγήσει ο λαός τα πραγματικά ή φανταστικά επιτεύγματα τους. Υπήρχε λοιπόν η ανάγκη οικονομικών πολιτικών οι οποίες θα απέτρεπαν μια μελλοντική  βαθιά ύφεση αλλά και η πρόνοια ενός κράτους κοινωνικής ασφάλισης. Για να συνεχίσεις να υπάρχεις πρέπει να αλλάζεις!  

Και στις δύο υπερδυνάμεις, όπως αυτές διατηρούνται ακόμη στην εποχή μας, αλλά και στην Κίνα, παρατηρούνται συνθήκες εκμετάλλευσης, συνθήκες οι οποίες περιορίζουν τις πολιτικές ελευθερίες, αλλά ακόμη και επεκτατικοί πόλεμοι συμφερόντων.

Ο καπιταλισμός, που απέτυχε στην διάρκεια του μεσοπολέμου και φαίνεται και τώρα να αποτυγχάνει, για να μπορέσει να πετύχει έπρεπε να αλλάξει και να ταυτιστεί με έννοιες που ταυτίζονται με τον σοσιαλισμό. Το δημόσιο συμφέρον πρέπει να περιορίζει της ελευθερίες της αγοράς, Η ανεργία, ο πληθωρισμός, η φτωχοποίηση τμημάτων του πληθυσμού, είναι δοκιμασίες της ηθικής συνοχής μιας κοινότητας.

Ένα δημοκρατικό κράτος για να λειτουργήσει σωστά θα πρέπει να προχωρά σε οικονομικό σχεδιασμό, προοδευτική φορολογία και παροχή κοινωνικών υπηρεσιών. Ο ατομικισμός οφείλει να δώσει την θέση του στην συλλογική δράση και συμμετοχή. Αρμόδια για την κατάσταση της οικονομίας πρέπει να είναι μια συλλογική διακυβέρνηση. Ένα δραστήριο κράτος, με οικονομικό σχεδιασμό και δημόσιες επενδύσεις για όλη την κοινωνία, μπορεί να πετύχει την περιστολή των ανισοτήτων και την μείωση του χάσματος μεταξύ πλουσίων και φτωχών. Αρκεί να υπάρχει κράτος και όχι κακέκτυπο σαν την χώρα μας.

Η σοσιαλδημοκρατία και το κράτος πρόνοιας προσέδεσαν τα κοινωνικά στρώματα και επανασύνδεσαν τις τάξεις. Οι κοινωνικές παροχές προσφέρθηκαν ανεξαίρετα σε όλους. Δωρεάν παιδεία, ιατρική περίθαλψη, κρατικές συντάξεις, ασφάλεια ενάντια στην ανεργία.

Η ανοδική κινητικότητα ορθό είναι να γίνεται μέσω της παιδείας, και όχι με βάση την καταγωγή ή τον πλούτο. Διότι είναι βαθιά απωθητική η ιδέα μιας κοινωνίας που το μόνο που την κρατά ενωμένη είναι οι σχέσεις και τα αισθήματα που προκύπτουν από τα συμφέροντα.

Η κρατική παρέμβαση στην καθημερινή ζωή είναι αναπόφευκτη. Το κράτος οφείλει να παρεμβαίνει και να προστατεύει. Αν αφήσουμε τα πράγματα απλώς να συμβαίνουν ίσως να είναι αργά όταν χρειαστεί να παρέμβουμε. Οι κυβερνήσεις οφείλουν να γνωρίζουν τι θέλουν να πετύχουν.

Όχι πολιτική για την πολιτική.

Οι δημοκρατίες μπορούν να παραβγούν με τις δικτατορίες με σχέδια μεγαλόπνοα μακροπρόθεσμα και στραμμένα προς το μέλλον. Όταν οι αγορές αποτυγχάνουν να ορίσουν συλλογικούς στόχους, το κράτος πρέπει να παρεμβαίνει  για να αναπληρώνει το κενό. Υπάρχουν άλλωστε πολλά κοινά αγαθά που μόνο το κράτος μπορεί να καλύψει. Η υπέρβαση των αρμοδιοτήτων του κράτους και ο συσχετισμός του με τις αγορές στρεβλώνει την λειτουργία . Άλλωστε η αναδιανομή του πλούτου που εξαλείφει τις ακραίες περιπτώσεις πλούσιων και φτωχών είναι προς όφελος όλων.

Το κράτος έχει τον κεντρικό ρόλο στην ζωή των ανθρώπων και οι κοινωνικές υπηρεσίες πρέπει να προηγούνται σε σχέση με άλλες δημόσιες δαπάνες. Η πραγμάτωση συλλογικών στόχων πρέπει να προηγείται της αύξησης των ατομικών περιουσιακών στοιχείων, χωρίς όμως να θεωρούν οι λίγοι ότι πληρώνουν για τους πολλούς.  

Σταύρος Κωστάρας

Προϋπολογισμός Δήμου Ηγουμενίτσας

Αρχικά θα πρέπει να σας ενημερώσω ότι δεν θα πρέπει να σπαταλήσετε τον χρόνο σας αναζητώντας στο «Διαύγεια» ή στην επίσημη ιστοσελίδα του δήμου για να βρείτε τους προϋπολογισμούς διότι απλά δεν υπάρχουν πουθενά αναρτημένοι.

Τόσο αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου, όσο και αυτές της οικονομικής επιτροπής,  που δημοσιεύονται, τηρούν άκρα μυστικότητα, αποφεύγοντας να συμπεριλάβουν τους προϋπολογισμούς όπως οφείλουν. Ίσως οι αρμόδιοι να φοβούνται την κριτική για όσα περιλαμβάνονται σε αυτούς και τους κρατούν επτασφράγιστο μυστικό από το ευρύ κοινό.

Έχοντας όμως στη διάθεσή μου τον πρόσφατα (19/12/2018) ψηφισθέντα προϋπολογισμό του έτους 2019, ο οποίος προβλέπει ισοσκελισμένα έσοδα και έξοδα ύψους 24.862.281,29 ευρώ, έχω να παραθέσω τις εξής παρατηρήσεις.

- Το ποσό το οποίο αναφέρει έσοδα που έχει βεβαιώσει ο δήμος τα προηγούμενα έτη, αλλά δεν πρόκειται να εισπράξει ποτέ, ανέρχεται πλέον στα 3.577.000 ευρώ από 2.949.000 που ήταν το 2018. Αυτή η επιπλέον απώλεια εσόδων ύψους περίπου 600.000 ευρώ για το 2019 σε σχέση με το 2018 είναι άγνωστο από πού προέρχεται. Όπως άγνωστο είναι έως πότε θα διαιωνίζεται η εγγραφή στον προϋπολογισμό χρημάτων που, όπως αναφέρεται στον σχετικό κωδικό, δεν πρόκειται να εισπράξει ποτέ ο δήμος.

- Τα «γεφύρια της Άρτας» του Δήμου, και ήτοι το δημαρχιακό μέγαρο πρώην δήμου Μαργαριτίου και το υπαίθριο θέατρο δεν λένε να λάβουν τέλος και να παραδοθούν έστω και με υπερδεκαετή καθυστέρηση. Για το υπαίθριο θέατρο προβλέπονται για το έτος 2019 κονδύλια ύψους 361.404 ευρώ ενώ το 2018 τα αντίστοιχα κονδύλια ήταν 200.000 χωρίς στο διάστημα αυτό να δαπανηθεί έστω ένα ευρώ για την ολοκλήρωση του έργου.   Για δε το δημαρχιακό μέγαρο του πρώην δήμου Μαργαριτίου φαίνεται πως έστω και με μια υπέρβαση ύψους 30.000 ευρώ για το 2018 υπάρχει η πιθανότητα να περατωθεί μέχρι 31/12/2018, αν βέβαια ο εργολάβος δεν ζητήσει για πολλοστή φορά παράταση.

- Για οφειλόμενα μισθώματα από  αστικά ακίνητα της δημοτικής περιουσίας ο δήμος έχει βεβαιωμένο  μέσα στο 2018 το ποσό των 1.756.286,03 ευρώ και εισέπραξε μόνο  31.345,91 ευρώ. Για δε το 2019 ευελπιστεί, μάλλον εκ θαύματος, να εισπράξει το σύνολο του ποσού των  1.756.286,00 ευρώ.

- Για λοιπά έσοδα βεβαιωμένο το 2018 ήταν το ποσό των 689.896,13 ευρώ και εισέπραξε μόνο  41.535,12 ευρώ. Και σε αυτήν την περίπτωση ευελπιστεί μέσα στο 2019 να εισπράξει το σύνολο του ποσού και ήτοι  689.896,00 ευρώ

- Για μελέτες ο δήμος θα δαπανήσει το «υπέρογκο» ποσό των 89.577 ευρώ. Φαίνεται πως η δημοτική αρχή αρκείται στην «ελεημοσύνη» της κεντρικής κυβέρνησης και δεν φροντίζει να έχει ώριμες μελέτες έτοιμες προς ένταξη σε ευρωπαϊκά ή εθνικά προγράμματα χρηματοδότησης.

- Για δάνεια και χρεολύσια δανείων ο δήμος θα πληρώσει το 2019 το ποσό των 330.000 ευρώ.

- Οι αποζημιώσεις αιρετών (δήμαρχος, αντιδήμαρχοι, πρόεδροι και δημοτικοί  σύμβουλοι) θα μας στοιχίσουν το 2019 το ποσό των 307.000 ευρώ.

- Οι αμοιβές των υπάλληλων του δήμου θα ανέλθουν συνολικά στο ποσό των 4.169.500 ευρώ.

- Για ηλεκτρικό ρεύμα θα πληρώσει στη ΔΕΗ το ποσό των 890.000 ευρώ. Πιθανώς όμως με τις συνεχείς επεκτάσεις του δικτύου στις οποίες προεκλογικά προβαίνει η δημοτική αρχή το ποσό αυτό να μην είναι αρκετό και να υπάρξουν υπερβάσεις.

- Για το νομικό πρόσωπο (ΠΑΚΠΠΟ) το συνολικό ποσό επιδότησης που θα διαθέσει ο δήμος για το 2019 θα ανέλθει στο ποσό των 1.720.000 ευρώ.  

- Για ένα μεγάλο μέρος των εσόδων του ο δήμος απλά κάνει τον «μεσολαβητή» αφού τα έσοδα τα οποία θα αποδώσει σε τρίτους (ασφαλιστικούς οργανισμούς κλπ) ανέρχονται στο ύψος των 2.321.395 ευρώ.

Πρόκειται τελικά για έναν ακόμη «διαχειριστικό» προϋπολογισμό ο οποίος, μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει, αναλώνει απλά τα εισπραττόμενα από τους πολίτες και τους ΚΑΠ έσοδα χωρίς να έχει καμία αναπτυξιακή προοπτική και χωρίς να βλέπει στο μέλλον. Αδυνατεί δε να υποστηρίξει ακόμη και αυτήν την καθημερινότητα του πολίτη που, αντί να έχει μια πόλη πρότυπο, βλέπει τους δημοτικούς άρχοντες να είναι απλοί λογιστές στην διαχείριση των οικονομικών του δήμου.

Υ.Γ Γιατί εκτός από το «Διαύγεια» όπου, παρεμπιπτόντως, δεν δημοσιεύονται με αύξοντα αριθμό οι αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου και της οικονομικής επιτροπής, αυτές δεν υπάρχουν αναρτημένες και στην επίσημη ιστοσελίδα του δήμου απ’ όπου ο κάθε πολίτης θα μπορούσε να έχει πρόσβαση? Η γυναίκα του Καίσαρα κύριοι της δημοτικής αρχής………..….!!!!!

Σταύρος Κωστάρας

Είμαστε όλοι δημοκράτες!

Όσοι  αριστεροί οπαδοί του υπαρκτού σοσιαλισμού έχουν πλέον απομείνει, μην έχοντες ηθικές κρίσεις για την πολιτική, εμμένουν ότι αυτή δεν έχει να κάνει με τα δίκαια των ανθρώπων. Ούτε καν με τη δικαίωση.

Θεωρούν ότι έχει να κάνει με τις τάξεις, την εκμετάλλευση και τους τρόπους παραγωγής. Αυτό ήταν και θα είναι μια ιδιαιτερότητα του αριστερού χώρου.

Κι όμως!

Ακόμη κι αν επρόκειτο αύριο να πέσουν όλα τα συντηρητικά και αντιδραστικά καθεστώτα του πλανήτη, με την δημόσια εικόνα τους ανεπανόρθωτα αμαυρωμένη από την διαφθορά και την ανικανότητα, ο πολιτικός χώρος του συντηρητισμού θα επιζούσε αλώβητος. Τα επιχειρήματα υπέρ του συντηρείν θα παρέμεναν εξίσου βιώσιμα όσο ποτέ.

Η Αριστερά έχει πλέον χάσει την αφήγηση της η οποία υπήρχε μόνο όσο είχε μια ιστορική υποστύλωση. Τώρα υφίσταται ένα κενό. Το μόνο που απομένει για να συμπληρώνει το κενό αυτό είναι η πολιτική. Η πολιτική του συμφέροντος, η πολιτική του φθόνου, η πολιτική της επανεκλογής. Χωρίς να υπάρχει ιδεολογία η πολιτική καταντά ένα είδος κοινωνικής λογιστικής ή αλλιώς μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει διοίκηση ανθρώπων και πραγμάτων.

Ένας συντηρητικός μπορεί αρκετά άνετα να βγει ζωντανός και αλώβητος από αυτό. Για την αριστερά όμως είναι θάνατος!

Πριν το 1989, και την κατάρρευση των δοξασιών του υπαρκτού σοσιαλισμού, η δημοκρατική αριστερά στην Ευρώπη θεωρούσε τον εαυτό της ως εναλλακτική λύση απέναντι στον επαναστατικό σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό. Τονίζοντας τις δημοκρατικές της πεποιθήσεις έστεκε μακριά από τον αυταρχισμό και την καταπίεση. Η ισότητα, η κοινωνική δικαιοσύνη και οι ρυθμίσεις της αγοράς, ήταν τα όπλα της στην πορεία προς ένα καλύτερο μέλλον.

Σήμερα η ρητορεία αυτή δεν στέκει, παρότι οι πλείστοι των ευρωπαίων πολιτικών δεν θα διαφωνούσαν με τις θεμελιώδεις σοσιαλιστικές παραδοχές σχετικά με τα καθήκοντα του κράτους. Σήμερα, που δεν υφίσταται η εξ αριστερών αμφισβήτηση, οι σοσιαλδημοκρατικές πολιτικές έχουν υποστεί φθορά. Σήμερα είμαστε όλοι δημοκράτες.

Αν όμως είμαστε όλοι δημοκράτες τι είναι αυτό που μας ξεχωρίζει?

Γνωρίζουμε, από τα πλείστα μέχρι σήμερα παραδείγματα, πως υπάρχουν πράγματα τα οποία σχεδόν σίγουρα τα κράτη δεν πρέπει να κάνουν. Έχοντας ξεφύγει πλέον από τις δογματικές αντιλήψεις του παρελθόντος, όταν οι κυβερνώντες λειτουργούσαν με την βεβαιότητα  και την πεποίθηση ότι γνωρίζουν τι είναι καλό για τον λαό, και παρά τα υποτιθέμενα διδάγματα του 1989, ξέρουμε πως το κράτος δεν είναι όλο κακό.

Το μόνο κράτος που είναι χειρότερο από το υπερβολικό κράτος είναι το υπερβολικά λίγο κράτος. Είναι εύκολο να διαπιστώσουμε ότι στα διαλυμένα κράτη η βία και η αδικία είναι τουλάχιστον όση και στα αυταρχικά καθεστώτα.

Ο καπιταλισμός, παρότι πολλοί λανθάνουν, δεν είναι ένα πολιτικό σύστημα. Είναι ένας τύπος οικονομικής ζωής συμβατός και με δεξιές και αριστερές δικτατορίες (Κίνα), και σε σοσιαλδημοκρατικές μοναρχίες (Σουηδία), αλλά και πλουτοκρατικές δημοκρατίες (Η.Π.Α).

Ο κομμουνισμός, ενώ είναι σαφώς αντίθετος σε μια ανοιχτή αγορά, μπορεί να προσαρμόζεται σε μια ποικιλία οικονομικών συστημάτων, παρότι δεν μπορεί να εξασφαλίσει κανενός την αποτελεσματικότητα.

Λόγω της αποτυχίας του όμως αυτής σε καμία περίπτωση δεν έπεται ότι πρέπει να καταδικάσουμε κάθε κρατική παροχή και κάθε οικονομικό σχεδιασμό. Το όραμα της σφαιρικής κοινωνικής οργάνωσης, μοντέλο ανέφικτο σε κοινωνίες ανθρώπων, μπορεί να απέτυχε παταγωδώς . Αλλά το ζήτημα του πως θα πρέπει να οργανωθούμε προς το κοινό όφελος παραμένει εξίσου σημαντικό όσο ήταν πάντα.

Με την πτώση του κομμουνισμού διαπιστώσαμε ότι η μετάβαση από τον καταπιεστικό εξισωτισμό στην αχαλίνωτη απληστία δεν είναι κάτι ευχάριστο. Μια χούφτα άπληστοι επιχειρηματίες, οι οποίοι ευημερούν σήμερα λόγω της κατάρρευσης ενός αυταρχικού κράτους, δεν μας είναι περισσότερο ευχάριστη από όσο ήταν ο ίδιος ο αυταρχισμός. Και τα δύο υποδηλώνουν πως υπάρχει κάτι στραβό στην κοινωνία.

Η ελευθερία είναι ελευθερία.

Αν όμως οδηγεί στην ανισότητα, την φτώχεια και τον κυνισμό θα πρέπει να το λέμε και όχι να κρύβουμε τα μειονεκτήματα της κάτω από το χαλί, στο όνομα του θριάμβου της ελευθερίας επί της καταπίεσης.   

Σταύρος Κωστάρας

«Καθάρισε» ο Δήμος Φιλιατών?

Φίλε Χρήστο   

Λαμβάνοντας αφορμή πρόσφατη ανακοίνωση του Δήμου Φιλιατών, με την οποία κομπορρημονεί και θριαμβολογεί για τις «διαγραφές» προσαυξήσεων ύψους 4.500.000 ευρώ, που πέτυχε ο Δήμος και οι οποίες είχαν επιβληθεί από την Δ.Ο.Υ Ιωαννίνων, για το διάστημα 2000 – 2007, στην δημοτική επιχείρηση του Δήμου (ΝΕ.Κ.Ε.ΔΗ.Φ.)  θα πρέπει να έχεις υπόψη ότι η δημοτική αρχή ουδέποτε «προσέφυγε στη δικαιοσύνη» για να ικανοποιηθεί το «δίκαιο αίτημά της» και να απαλλαγεί από «πρόστιμα» όπως λανθασμένα αναφέρεται στο δημοσίευμα.

Αυτοί που προσέφυγαν ήταν οι πρώην πρόεδροι της επιχείρησης, οι περισσότεροι εκ των οποίων μάλιστα δεν είχαν καμία ευθύνη για την περίοδο 2000-2007 και στους οποίους καταλογίστηκε ο ΦΠΑ ύψους 228.000 ευρώ εκείνης της περιόδου, ο οποίος ουδέποτε καταβλήθηκε από τους τότε διοικούντες την επιχείρηση.

Ούτε άλλωστε υπήρχε κάποιο «δίκαιο αίτημα» όπως αναγράφεται. Τα πρόστιμα, οι προσαυξήσεις και ο καταλογισμός Φ.Π.Α ορθώς μπήκαν από την Δ.Ο.Υ διότι οι παραβάσεις (2.192 συνολικά) υπήρχαν. Παραγράφηκαν όμως λόγω καθυστέρησης του ελέγχου από την Δ.Ο.Υ πέραν της 5ετίας και σύμφωνα με πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (1738/2017) σχετικά με την πενταετή παραγραφή των φορολογικών αξιώσεων του Δημοσίου.

Έτσι λοιπόν, πλην των άλλων, το δημόσιο στερήθηκε έσοδα από Φ.Π.Α ύψους 228.000 ευρώ τα οποία θα έπρεπε να είχαν καταβληθεί εκείνη την περίοδο. 

Τα λοιπά πολιτικάντικα (και ανορθόγραφα) περί «νοικοκυροσύνης και χρηστής διοίκησης» δεν αξίζουν σχολιασμού. Όπως όλοι οι δήμοι που είχαν χρέη, έτσι και ο δήμος αυτός έλαβε από το υπουργείο όσα του αναλογούσαν και εξόφλησε οφειλέτες κλπ κλπ. Ο Δήμος Ηγουμενίτσας π.χ εξοφλούσε μέχρι πρόσφατα πολλές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ τέτοια χρέη από προμηθευτές, εργολάβους και δικαστικές αποφάσεις.

Η δε αναφορά που γίνεται σε  «ελλείμματα από προηγούμενες δημοτικές περιόδους» προφανώς παραπέμπει στα διαπιστωμένα ελλείμματα των 4.700.000 ευρώ τα οποία αφορούν την περίοδο μέχρι και το 2010, οπότε «τα παράπονα στον δήμαρχο»!  

Από τα ανωτέρω όμως προκύπτουν σοβαρότατα  ερωτήματα:

Ποιος ή ποιοι είναι οι υπεύθυνοι οι οποίοι καθυστέρησαν την ολοκλήρωση του οικονομικού ελέγχου της δημοτικής επιχείρησης κατά 9 χρόνια (2007-2016), με αποτέλεσμα να παραγραφούν οι απαιτήσεις του δημοσίου και να απολέσει έσοδα 228.000 ευρώ μόνο από Φ.Π.Α που δεν αποδόθηκε?

Θα τιμωρηθεί κάποτε σε αυτήν τη χώρα ένας δημόσιος υπάλληλος ο οποίος έγραψε τους νόμους στα παλιότερα των υποδημάτων του? Οι προϊστάμενοι και διευθυντές των Δ.Ο.Υ δεν έχουν καμία ευθύνη?

Επιπλέον σε εκείνο το αμαρτωλό ΙΚΑ-ΕΦΚΑ, στο οποίο η ίδια επιχείρηση οφείλει περίπου 384.000 ευρώ, και του οποίου οι υπάλληλοι πράττουν κατά το δοκούν, ενεργούν μόνο όταν τους πιέσεις και βεβαιώνουν οφειλές όταν και όπως τους γουστάρει θα ασκηθεί ποτέ κάποιος έλεγχος?

Η έλλειψη ελέγχου, η απουσία λογοδοσίας και η ατιμωρησία των υπαλλήλων αποτελεί ένα από τα σοβαρότερα λειτουργικά προβλήματα της δημόσιας διοίκησης.

Δημόσια διοίκηση!

Η οικονομική κρίση που ταλαιπωρεί την χώρα μας τα τελευταία 9 χρόνια ανέδειξε σε μεγάλο βαθμό τα μεγάλα λειτουργικά προβλήματα της δημόσιας διοίκησης.

Τα προβλήματα που αναδείχτηκαν είναι πολλά, και οι λύσεις και μεταρρυθμίσεις τις οποίες καλείται να υλοποιήσει μια κυβέρνηση, η οποία πραγματικά θα ενδιαφέρεται για το μέλλον της χώρας, απαιτούν μακροπρόθεσμα προγράμματα και στοχοθεσία.

Κυριότερες αιτίες, από τις οποίες προέρχεται η κατάσταση, που δυστυχώς δεν φαίνεται να αλλάζει, είναι η διαφθορά, η πολυνομία, η απουσία λογοδοσίας, η γραφειοκρατία και ο κατακερματισμός και σύγχυση αρμοδιοτήτων.

Στις διαπιστώσεις αυτές μπορεί κάλλιστα να καταλήξει και κάθε πολίτης ο οποίος έχει ασχοληθεί με τα κοινά ή ενημερώνεται από πηγές που ασχολούνται με τα θέματα αυτά.

Μόνο η αναδιοργάνωση της δημόσιας διοίκησης, σε όλες τις μορφές με τις οποίες αυτή εκφράζεται, μπορεί να θέσει τη χώρα σε μια τροχιά ανάκαμψης, Έχοντας ως βάση μια τέτοια μεταρρύθμιση, η χώρα θα έχει την προοπτική να προχωρήσει άλλες ευρύτερες μεταρρυθμίσεις, οι οποίες θα την οδηγήσουν σε πορεία βιώσιμης ανάπτυξης.

Κύριοι στόχοι ανασυγκρότησης της δημόσιας διοίκησης θα πρέπει να είναι:

- Η βελτίωση της αποτελεσματικότητας του δημόσιου τομέα σε όλα τα επίπεδα, και η εφαρμογή της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, η οποία και θα φέρει την πολυπόθητη μείωση την γραφειοκρατία.

- Η ενίσχυση της διαφάνειας και καταπολέμηση της διαφθοράς με ταυτόχρονη προσαρμογή των μηχανισμών λογοδοσίας και εκσυγχρονισμού του νομικού πλαισίου ελέγχου της παραβατικότητας.. Η έλλειψη ελέγχου και η ατιμωρησία έχουν οδηγήσει στην εντύπωση πως στο δημόσιο ουδείς τιμωρείται για τα πεπραγμένα του.

- Η παροχή κινήτρων για αναβάθμιση δεξιοτήτων και της τεχνογνωσίας των υπαλλήλων που στελεχώνουν την δημόσια διοίκηση, με στόχο την αύξηση της αποτελεσματικότητας.  

- Η δημιουργία συνταγματικού ή νομικού πλαισίου το οποίο θα οδηγήσει στην απεξάρτηση της δημόσιας διοίκησης από την εκάστοτε πολιτική εξουσία. Οι πολιτικοί οφείλουν να κατανοήσουν πως είναι άλλος ο ρόλος τους και δεν έχουν την δυνατότητα να ασκήσουν διοίκηση. Η διαφορά από το τι πρέπει να γίνει έως το πώς θα γίνει αυτό είναι πολύ μεγάλη.

Οφείλουμε να επινοήσουμε τις αλλαγές οι οποίες πρέπει να επέλθουν στους μηχανισμούς και τους τρόπους λειτουργίας του κράτους, ώστε να οδηγηθούμε σε ένα κράτος καινοτόμο, σύγχρονο και ευέλικτο, το οποίο θα έχει στόχους επιδιώκοντας αποτελέσματα και ποιότητα παρεχόμενων υπηρεσιών.

Θα πρέπει να δημιουργήσουμε ένα αδιάβλητο νομικό πλαίσιο ούτως ώστε η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων θα γίνει αξιοκρατικά και με στόχο την ενίσχυση της αποδοτικότητας του ανθρώπινου δυναμικού και όχι για την εξυπηρέτηση ημετέρων.

Με την απρόσκοπτη λειτουργία του ο δημόσιος τομέας οφείλει, και πρέπει να γίνει, ο κινητήριος μοχλός, ο οποίος θα έχει την δυνατότητα να στηρίξει την ανάπτυξη του τόπου, συμβάλλοντας έτσι και στην βελτίωση της ποιότητας ζωής του πολίτη.

Σταύρος Κωστάρας

Εμπιστοσύνη!

Σε κάθε συλλογικό επιχείρημα απαιτείται εμπιστοσύνη. Η φυσική τάση του ανθρώπου να δουλεύει από κοινού για το καλό του συνόλου, υπάρχει από τις πρώτες οργανωμένες κοινωνίες και οι άνθρωποι δεν μπορούν να δουλέψουν μαζί αν δεν αναστείλουν την καχυποψία τους ο ένας απέναντι στον άλλο.

Με την φορολογία π.χ καλούμαστε να καταβάλουμε φόρους για την εξυπηρέτηση κοινών οφελών και υποθέτουμε ότι όλοι πληρώνουν εξίσου τους φόρους που τους αναλογούν. Διαφορετικά αισθανόμαστε άνισα με αποτέλεσμα να δυσανασχετούμε για την δική μας συνεισφορά, ενώ κάποιοι άλλοι δεν συνεισφέρουν. Εμπιστευόμαστε και όσους έχουμε τοποθετήσει πρόσκαιρα σε θέσεις εξουσίας και οι οποίοι καλούνται να συλλέξουν τα χρήματα και να τα διαθέσουν υπεύθυνα. Αν διαπιστώσουμε ότι τα υπεξαίρεσαν ή τα σκόρπισαν παύει να υπάρχει η εμπιστοσύνη στους κυβερνώντες.

Το μεγαλύτερο κομμάτι των φόρων προορίζεται είτε για εξόφληση παλιών χρεών είτε για επένδυση σε μελλοντικές δαπάνες. Κατά συνέπεια υπάρχει μια σιωπηρή σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα στους παλιούς φορολογούμενους και σε αυτούς που ωφελούνται σήμερα. Ανάμεσα στους φορολογούμενους του σήμερα και στους παλιούς και μελλοντικούς λήπτες. Και φυσικά και με τους μελλοντικούς φορολογούμενους οι οποίοι θα καλύψουν το κόστος των σημερινών μας εκταμιεύσεων.

Οφείλουμε λοιπόν, θέλουμε δεν θέλουμε, να εμπιστευόμαστε όχι μόνο όσους δεν γνωρίζουμε σήμερα αλλά όσους δεν θα γνωρίσουμε ποτέ, με τους οποίους έχουμε μια σχέση αμοιβαίου συμφέροντος, μην παραλείποντας βέβαια το γεγονός ότι οι μελλοντικά ωφελημένοι θα είναι οι απόγονοί μας.

Αν με τις δημόσιες δαπάνες χρηματοδοτηθεί η παιδεία, ωφελημένοι θα είναι τα παιδιά μας και τα παιδιά κάποιων άλλων. Το ίδιο συμβαίνει και με τις εισφορές για την υγεία, την ιατρική έρευνα, τις υποδομές του κράτους, τις εισφορές κοινωνικής ασφάλισης και για κάθε άλλη συλλογική δαπάνη.  Κάποιοι άλλοι επένδυσαν για μας στο παρελθόν και πρέπει να θεωρούμε αυτονόητο ότι, σαν μέλη μιας κοινότητας πολιτών, αυτό θα επεκτείνεται από γενιά σε γενιά, Οι στρεβλώσεις και η  σπατάλη που παρατηρήθηκαν στην χώρα μας, με αποτέλεσμα την κατάρρευση του ασφαλιστικού, έχει αντίκτυπο σε μας, αλλά θα έχει ακόμη μεγαλύτερο αντίκτυπο στα παιδιά μας.  

Μια ενιαία κοινότητα συνίσταται από ένα σύνολο ανθρώπων οι οποίου αναγνωρίζουν από κοινού έναν τρόπο ενασχόλησης με τις διευθετήσεις του συνόλου. Πολιτική είναι η ενασχόληση με τις διευθετήσεις αυτές.

Ποιο όμως είναι το εύρος που ορίζει μια κοινότητα, ένα σύνολο ανθρώπων, το οποίο μπορεί να λειτουργήσει στα πλαίσια της αμοιβαίας εμπιστοσύνης?

Οι περισσότεροι ζούμε σε έναν τόπο ό οποίος καθορίζεται από κοινά χαρακτηριστικά. Γλωσσικά, χωρικά, ίσως και θρησκευτικά ή και λόγω χρώματος του δέρματος ακόμη.  Οι τόποι αυτοί όμως δεν παραμένουν πάντα σταθεροί. Προ ολίγου μόνο καιρού ο προσδιορισμός κάποιου ως Ευρωπαίου δεν ήταν κάτι το συνηθισμένο. Η υπερεθνική συνεργασία δεν ήταν δεδομένη και προκαλούσε, και προκαλεί ακόμη, καχυποψία σε τοπικό επίπεδο. Οι χρηματοδοτήσεις οι οποίες κατευθύνονται από χώρα σε χώρα της ευρωπαϊκής ένωσης, και από τις οποίες ωφελημένη υπήρξε στο παρελθόν και η χώρα μας, έχουν σαν σκοπό μια ευρεία ανακατανομή του πλούτου μεταξύ των κρατών.

Βέβαια οι άνθρωποι συνηθίζουν να εμπιστεύονται περισσότερο ανθρώπους με τους οποίους έχουν πολλά κοινά. Η γλώσσα και η θρησκεία από μόνα τους δεν αρκούν, Το εισόδημα είναι ένα σημαντικό κριτήριο και όσο πιο ίση είναι μια κοινωνία τόσο μεγαλύτερη εμπιστοσύνη υπάρχει. Και δεν είναι μόνο αυτό. Όπου οι άνθρωποι έχουν παρεμφερή ζωή και προοπτικές, έχουν και κοινή ματιά στα πράγματα. Όπου υπάρχουν μεγάλες διαιρέσεις οι μειοψηφίες, ή ακόμη και μια πλειοψηφία, μπορεί να ενδώσουν συχνά ενάντια στη θέληση τους. Εκεί η χάραξη της πολιτικής είναι σαφώς πιο δύσκολη και οι κοινωνικές μεταρρυθμίσεις αμφισβητούνται πιο έντονα.

Η εμπιστοσύνη δεν είναι κάτι που μπορεί να θεσμοθετηθεί και άπαξ και κλονιστεί είναι πολύ δύσκολο να αποκατασταθεί. Η απουσία της βαίνει σαφώς ενάντια στην εύρυθμη λειτουργία μιας κοινωνίας. Διαπιστώνουμε την ύπαρξη της σε σημαντικό βαθμό, μόνο όπου η κοινωνίες είναι αρκούντως συμπαγείς και ομοιογενείς. Για παράδειγμα τα επιτυχημένα, μικρά σε μέγεθος, κράτη πρόνοιας της βόρειας Ευρώπης, ήταν  εντυπωσιακά ομοιογενή. Παραδείγματα, όπως αυτό του Καναδά, που η εμπιστοσύνη και οι κοινωνικοί θεσμοί έχουν γερές ρίζες, χωρίς να υπάρχει ομοιογένεια, είναι λίγα.

Και ενώ η ομοιογένεια και το μικρό μέγεθος ευνοούν την ύπαρξη εμπιστοσύνης και συνεργασίας, η πολιτισμική και οικονομική ετερογένεια μπορεί να έχει το αντίθετο αποτέλεσμα. Αυτό φάνηκε όταν οι πρώην υπήκοοι αποικιών πολλών κρατών, η επιτυχία των οποίων σαν σύγχρονα κράτη στηρίχτηκε στην εμπιστοσύνη, κατέκλυσαν την Ευρώπη, Η αύξηση του αριθμού των εισερχόμενων μεταναστών, ιδίως από τον τρίτο κόσμο, σχετίζεται ολοφάνερα με την πτώση της κοινωνικής συνοχής και την απώλεια της σιγουριάς και της εμπιστοσύνης.

Οι άμυνες που βλέπουμε να έχουν υψώσει για να περιορίσουν την εισβολή μεταναστών, στηριζόμενοι σε κοινές συμφωνίες εντός της Ε.Ε, και το κλείσιμο των συνόρων σε πολλές περιπτώσεις, έχουν τρομερό αντίκτυπο στις χώρες υποδοχής των προσφύγων, οι οποίες υποφέρουν από τους μεγάλους αριθμούς που συσσωρεύονται..

Παρ όλα αυτά το γεγονός παραμένει το ότι η εμπιστοσύνη και η συνεργασία ήταν δομικοί λίθοι του σύγχρονου κράτους και όσο περισσότερη εμπιστοσύνη υπήρχε τόσο πιο πετυχημένο ήταν το κράτος!

Σταύρος Κωστάρας

Πως μας κλέβουν!!!

Τηλεφωνικές εταιρίες. Χρεώσεις – Εξαπάτηση – Και πολλά άλλα!!!

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να προσέχουμε καλά τους λογαριασμούς που εξοφλούμε. Όλοι μας γνωρίζουμε λίγο πολύ τι πληρώνουμε και οι διαφορές από μήνα σε μήνα πρέπει να μας βάζουν σε υποψίες. Ακόμη και οι πιο μικρές από αυτές διότι όταν γίνονται σε χιλιάδες πελάτες αποφέρουν τεράστια κέρδη στις τηλεφωνικές εταιρίες!

Τα συμβόλαια κλειστών ή και οικογενειακών προγραμμάτων βοηθούν στο να έχουμε έναν καλό έλεγχο του λογαριασμού μας. Αλλά και πάλι θα πρέπει τακτικά να προβαίνουμε στον έλεγχο του υπολοίπου που έχουμε προς χρήση για χρόνο ομιλίας, δεδομένα και μηνύματα, διότι τυχόν υπερβάσεις αυξάνουν τις χρεώσεις. Ο έλεγχος μπορεί να γίνει μέσω μηνυμάτων, κλήσεων, ή με εγγραφή στους ιστότοπους (σάιτ) των εταιριών τηλεφωνίας. Μια τέτοια εγγραφή, εκτός από την ενημέρωση  για λογαριασμούς, υπόλοιπα πακέτων κλπ, θα είναι χρήσιμη και για τυχόν προσφορές, ανανέωση συμβολαίων, επικοινωνία με την εταιρία κλπ

Ιδιαίτερη προσοχή σε χρεώσεις οι οποίες στον λογαριασμό μας εμφανίζονται ως «SMS από ΥΠΠ Τρίτων». Τα μηνύματα αυτά αφορούν συνδρομητικές υπηρεσίες και χρεώνονται με την λήψη  μηνυμάτων (SMS) από 5ψήφιο κωδικό, από τρίτους παρόχους, όπως η DIMOCO EUROPE. Οι δε αναγραφόμενες ως «Σύντομοι κωδικοί και μη γεωγραφικοί αριθμοί» χρεώσεις αφορούν κλήσεις σε 5ψήφιους αριθμούς υπηρεσιών των τηλεφωνικών εταιριών, οι οποίες χρεώνονται ανεξαρτήτως χρονικής διάρκειας της κλήσης, αλλά και σε εταιρίες που παρέχουν πληροφορίες (πχ 1888) οι οποίες συνήθως χρεώνονται ανά κλήση.

https://drive.google.com/file/d/17MsDOPWH83xlBH17V003rUBdo_Uz5AUA/view?usp=sharing

Για τις χρεώσεις μηνυμάτων από 5ψήφιο κωδικό οι τηλεφωνικές εταιρίες συνήθως αποποιούνται της ευθύνης. Αλλά αν απευθυνθούμε σε αυτές τότε βρίσκουν αμέσως την επιθυμητή λύση. Ιδιαίτερη προσοχή κάθε φορά που μας ζητάνε με μήνυμα στο κινητό, ή με άλλους τρόπους στο διαδίκτυο, να κάνουμε κάποια εγγραφή. Οι ανύποπτοι καταναλωτές που απαντούν π.χ. σε ένα τεστ ευφυΐας ή σε ένα εύκολο ερωτηματολόγιο ή θεωρούν ότι λαμβάνουν μέρος σε κάποιο διαγωνισμό, και δίνουν τον αριθμό του κινητού τους, θεωρείται ότι συναίνεσαν να γραφούν στην υπηρεσία που τους στέλνει -και χρεώνει- μηνύματα.

Τα τέλη αποσύνδεσης. προβλέπονται στο συμβόλαιο όταν διακόψουμε μια σύνδεση. Για να αποφύγουμε την καταβολή τέλους αποσύνδεσης, όταν θέλουμε να διακόψουμε μία σύμβαση πριν τον χρόνο λήξης του συμβολαίου, καλό θα ήταν να βρούμε κάποια προφανή αιτία όπως π.χ επαναλαμβανόμενα τεχνικά προβλήματα, χρεώσεις που δεν προβλέπονται, αλλαγή όρων συμβολαίου κλπ, οπότε η διακοπή πρέπει να γίνει με υπαιτιότητα της εταιρείας. Σε πολλές όμως περιπτώσεις οι εταιρίες ζητούν την καταβολή τελών αποσύνδεσης  ακόμη και όταν το συμβόλαιο έχει λήξει. Φυσικά αυτά δεν τα καταβάλουμε διότι με την λήξη απλά μπορούμε να ζητήσουμε την μη συνέχιση του συμβολαίου και όχι διακοπή, όπως το προσδιορίζουν οι εταιρίες για να εισπράξουν το τέλος.

https://drive.google.com/file/d/1pNcRcb_-ihGwdOuuYB_LCKvW6B2mXPo6/view?usp=sharing

https://drive.google.com/file/d/1vE2XAg5SsVYEvcInh-LjRmZv-f7tuAP6/view?usp=sharing

Σε περιπτώσεις καθυστέρησης εξόφλησης του λογαριασμού διακόπτουν την σύνδεση και χρεώνουν τέλη επανασύνδεσης, παρότι συνήθως στους λογαριασμούς αναφέρεται ότι «ενδέχεται να ενεργοποιηθεί προσωρινή φραγή στις παρεχόμενες υπηρεσίες», χωρίς να προσδιορίζεται ούτε πότε θα γίνε ούτε αν θα γίνει τελεσίδικα. Πέραν αυτού διακόπτουν μόνο τις εξερχόμενες κλήσεις, με αποτέλεσμα να ζητούν τέλη επανασύνδεσης για γραμμή η οποία παρέμενε σε λειτουργία.

https://drive.google.com/file/d/1VoDr30gf3rdPivnJA5Q_D3_g_3EC-ars/view?usp=sharing

Ιδιαίτερη προσοχή σε χρεώσεις που αφορούν κλήσεις εκτός παγίου. Φαίνεται πως και τα ηλεκτρονικά συστήματα κάνουν «λάθη»! Στο κινητό μου τηλέφωνο χρεώθηκε χρόνος εκτός παγίου περίπου μιας ώρας με ποσό 11,50 ευρώ (χωρίς ΦΠΑ). Το διαπίστωσα με την λήψη του λογαριασμού αφού πάντα προσέχω και δεν ξεπερνώ τον διαθέσιμο χρόνο. Δεν γνωρίζω που οφείλεται το «λάθος» αυτό αλλά απέστειλα σχετική επιστολή και αναμένω την απάντηση και την διόρθωση. Υποθέτω ότι με τέτοια «λάθη» οι εταιρίες εισπράττουν σημαντικά ποσά από ανύποπτους καταναλωτές.

https://drive.google.com/file/d/17Cvru1MqcSy2oCyV88zIxNXzcuiZUErf/view?usp=sharing

Από τις σπάνιες ίσως περιπτώσεις είναι η εκτροπή κλήσεων από σταθερό τηλέφωνο σε κινητό, και η χρέωσή τους, χωρίς να έχει πραγματοποιηθεί τέτοια εκτροπή. Το παρατήρησα σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα που ενώ απουσίαζαν τα παιδιά μου από το σπίτι που νοικιάζουν, στον λογαριασμό του τηλεφώνου εμφανίστηκαν κλήσεις προς κινητά. Ο πάροχος μου απάντησε ότι «διαπιστώθηκε πως αφορούσε εκτροπή λόγω παλαιότερης βλάβης η οποία δεν είχε απενεργοποιηθεί αυτόματα από το σύστημα». Τότε κατάλαβα ότι τέτοια εκτροπή είχε γίνει πάλι στο παρελθόν, διότι τότε οι κλήσεις ερχόταν στο κινητό μου και φυσικά απέστειλα επιστολή με την οποία απαίτησα και πέτυχα την επιστροφή όλου του ποσού που αφορούσε κλήσεις προς κινητά για όλο το χρονικό διάστημα.

https://drive.google.com/file/d/14BZhJF7ZAGKE90s1-6HZpMmNRLuCJK8s/view?usp=sharing

Ένα άλλο παράδοξο, που ευτυχώς το έχω διαπιστώσει σε μία μόνο τηλεφωνική εταιρία, είναι η χρέωση εισερχόμενων κλήσεων που δέχτηκα στο εξωτερικό, και τις οποίες απέρριψα χωρίς να έχω απαντήσει. Σε σχετικό ερώτημα η εταιρία μου απάντησε πως δεν θα έπρεπε να απορρίψω την κλήση αλλά «να αφήσω την κλήση να συνεχίζεται μέχρι να κλείσει μόνη της» διότι με την απόρριψη της κλήσης «άνοιξε η γραμμή και έτσι έγινε η χρέωση». Φυσικά δεν κατέβαλα το ποσό, παρότι συνέχισαν να το χρεώνουν. Η ίδια εταιρία σε άλλη περίπτωση προέβη σε αύξηση του παγίου των χρημάτων που είχε συμφωνηθεί μεταξύ μας, μνημονεύοντας απλώς την αύξηση σε έναν λογαριασμό και χωρίς να ερωτηθώ και να συμφωνήσω επ’ αυτού. Με την ευκαιρία αυτή προέβηκα στην καταγγελία της σύμβασης και φυσικά δεν κατέβαλα το ποσό.

https://drive.google.com/file/d/15T1jLn2y0roOpom1NnjnoNMvO4s2cBWX/view?usp=sharing

Άλλη τηλεφωνική εταιρία, με την οποία είχα διακόψει την συνεργασία του σταθερού τηλεφώνου ενώ είχε λήξει η μεταξύ μας σύμβαση, συνέχισε να εκδίδει λογαριασμούς επί 16 μήνες με αποτέλεσμα το ύψος των υποτιθέμενων οφειλών μου σε αυτήν να ανέλθει τελικά στα 469 ευρώ. Κατά το διάστημα αυτό, και ενώ δεν παρείχε καμία υπηρεσία, έστελνε επιστολές και με καλούσε «να εξοφλήσω την έως τότε οφειλή μου, προκειμένου να αποφευχθεί η διακοπή των παρεχομένων υπηρεσιών»  και ακόμη ότι «αν δεν λάβει ειδοποίηση για εξόφληση του μέχρι τότε οφειλόμενου ποσού, επρόκειτο να προβεί εντός 15 ημερών στην καταγγελία της μεταξύ μας σύμβασης παρεχόμενων υπηρεσιών». Μέχρι και από δικηγορικό γραφείο μου έστειλαν επιστολή για να εξοφλήσω οφειλές για ανύπαρκτες υπηρεσίες, με «απειλές» για «οριστική κατάργηση παρεχομένων υπηρεσιών σε περίπτωση παρέλευσης 60 ημερών από την ημερομηνία προσωρινής διακοπής τους». Τώρα για ποια ακριβώς σύμβαση θα γινόταν καταγγελία και ποιες υπηρεσίες θα διακόπτονταν ακόμη δεν έχω καταλάβει.

Τελικά μετά από 18 μήνες εξέδωσε λογαριασμό ύψους 35 ευρώ. Φυσικά ούτε και αυτόν τον εξόφλησα, γιατί δεν με ικανοποιούσε η ανάλυση των οφειλών, με αποτέλεσμα μετά από 2 χρόνια να καταβάλω τελικά προς εξόφληση το ποσό των 15 ευρώ που πιθανώς αντιστοιχούσε στο οφειλόμενο ποσό.

https://drive.google.com/file/d/1VbBhRXuH3EbugK7ooLtExBZoG56zGNZZ/view?usp=sharing

https://drive.google.com/file/d/1XsFPSvKa5Qr50k2CicoiDN_EiA99XEMw/view?usp=sharing

Πλέον των ανωτέρω θα πρέπει να εξετάζουμε καλά τον λογαριασμό και τις υποσημειώσεις του, διότι, σε πολλές περιπτώσεις, οι τηλεφωνικές εταιρίες προβαίνουν σε αλλαγές των όρων της σύμβασης που έχουμε υπογράψει ή σε επιπλέον χρεώσεις, και θεωρούν ότι με αυτό τον τρόπο μας έχουν ενημερώσει.

Πρότασή μου είναι ένας συνδυασμός όλων των συνδέσεων μας, που αφορούν σε σταθερή και κινητή τηλεφωνία, αλλά και δορυφορική τηλεόραση, σε έναν πάροχο, από τον οποίο θα έχουμε την δυνατότητα να λάβουμε πολύ καλύτερες προσφορές για όλο το πακέτο. Αλλά και σε αυτή την περίπτωση καλό θα ήταν να προβούμε σε διαπραγματεύσεις για τα προγράμματα και τα χρήματα που θα πληρώνουμε. Επιπλέον να μην παραμελήσουμε να επικοινωνήσουμε εκ νέου με τον πάροχο, πριν την λήξη του συμβολαίου, και να ζητήσουμε την συνέχιση της παροχής υπηρεσιών με τους ίδιους ή καλύτερους όρους, εφόσον συμφωνήσουμε στην παράταση της σύμβασης. Ιδιαίτερη προσοχή σε αυτό  διότι με την λήξη των συμβάσεων οι εταιρίες προβαίνουν σε απαλοιφή των προσφορών που έχουν  κάνει και αυξάνουν τις τιμές των υπηρεσιών.  

https://drive.google.com/file/d/117TQAJxrX7z8jKUxwk-g3LkvwfRhUMZO/view?usp=sharing

https://drive.google.com/file/d/15CoRmEdbvrg4Vbyoe14UetkhGl4MxJYc/view?usp=sharing

https://drive.google.com/file/d/1fGS-vIZPelWvmsA8wNfV9A2RuXw2Vx4l/view?usp=sharing

https://drive.google.com/file/d/1gnF_gmToMYWTDvi5YNETYcSdm2PQ3wtr/view?usp=sharing

Η αλλαγή παρόχου για επιτυχία καλύτερης προσφοράς είναι μια ενέργεια που ενδείκνυται. Να έχουμε υπόψη ότι εάν η αλλαγή έγινε με σύμβαση από απόσταση, δηλαδή δεν υπογράψαμε σχετική σύμβαση σε κάποιο κατάστημα, έχουμε δικαίωμα σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 10 του ν. 2251/1994, να υπαναχωρήσουμε αναιτιολογήτως εντός 14 ημερολογιακών ημερών. Τυχόν δε χρεώσεις «λόγω αθέτησης δέσμευσης» δεν θα πρέπει να καταβληθούν τόσο σε αυτή όσο και σε άλλες περιπτώσεις. Σε κάθε όμως περίπτωση οι επιβαρύνσεις της σύμβασης θα πρέπει να προέρχονται από όρους οι οποίοι είναι σαφείς, διαφανείς και αντιληπτοί από τον πελάτη. Αν ο πελάτης δεν έχει αντιληφθεί επαρκώς, χωρίς δική του υπαιτιότητα, το λόγο και το ύψος των χρεώσεων, τότε δικαιούται να τις αμφισβητήσει και να ζητήσει τη διαγραφή τους.

https://drive.google.com/file/d/1elcnBp5kN6I_zZuHxdpHKjECjEjKUGMH/view?usp=sharing

https://drive.google.com/file/d/1CvpLMhqN23T_cl83IokeMIVgMFyQMBg0/view?usp=sharing

Εν κατακλείδι, και αν δούμε ότι οι χρεώσεις είναι υπερβολικές ή έγιναν αλλαγές χωρίς να ενημερωθούμε ή διαφωνούμε με τα ποσά χρέωσης να μην πληρώνουμε τον λογαριασμό. Να επικοινωνούμε άμεσα με τον πάροχο για να λύσουμε το ζήτημα. Συνήθως μας καλούν και μας ενημερώνουν τηλεφωνικά. Σε αυτές τις περιπτώσεις σημειώνουμε την ημερομηνία και το όνομα του εκπροσώπου με τον οποίο μιλήσαμε καθώς και τα όσα συμφωνήσαμε. Προσωπικά αποφεύγω τις τηλεφωνικές επικοινωνίες και προτιμώ την αποστολή φαξ ή επιστολών, ή ακόμη και την επικοινωνία με μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου διότι τα γραπτά μένουν.  

Εφόσον υπάρξουν περιπτώσεις κατά τις οποίες ο πάροχος δε μας ικανοποιήσει, μπορούμε να υποβάλουμε καταγγελία στην ΕΕΤΤ (Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων) και, εφόσον τίθεται ζήτημα παραπλάνησης μας, στη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή. Πριν απευθυνθούμε στην ΕΕΤΤ οφείλουμε να υποβάλλουμε κάθε ερώτημα/αίτημα/καταγγελία πρώτα στον πάροχό μας, ο οποίος υποχρεούται να απαντήσει εγγράφως εντός 20 ημερών. Για εξωδικαστική επίλυση ατομικών διαφορών αρμόδιος είναι ο Συνήγορος του Καταναλωτή.

Και επειδή συνιστώ την επικοινωνία με φαξ οι αριθμοί εταιριών στους οποίους μπορείτε να απευθύνεστε είναι οι παρακάτω:

COSMOTE & OTE

Δνση Εξυπηρέτησης Πελατών Σταθερής και Κινητής

Λεωφόρος Κηφισίας 99  ΤΚ 15124  Μαρούσι  Φαξ: 2103405129

VODAFONE

Τζαβέλλα 1-3, τ.κ 15231 Χαλάνδρι  Φαξ: 2106703200

WIND

Τμήμα Διαχείρισης Γραπτής Επικοινωνίας      

Λεωφ. Κηφισίας 66, ΤΚ 15125 Μαρούσι Φαξ: 2105100001

FORTHNET

Προέκταση οδού Μάνης, θέση Κάντζα,  ΤΚ 15351 Παλλήνη   Φαξ: 211955939

Οι δε τρόποι επικοινωνίας με:

Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων  (Ε.Ε.Τ.Τ)

Λεωφ. Κηφισίας 60, 151 25 Μαρούσι  / Φαξ: 210 610 5049 /  e-mail: katanalotes@eett.gr

Συνήγορος Καταναλωτή

Λεωφ. Αλεξάνδρας 144, 114 71 ΑΘΗΝΑ / Τηλ: 210 6460458, 210 6460276, Φαξ: 210 6460682 /  e-mail: vsynigoros@synigoroskatanaloti.gr

Γενική Γραμματεία Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή

Πλ. Κάνιγγος, 10181 Αθήνα/ Τηλ. 1520 / Φαξ: 210 3843549 / e-mail: 1520@efpolis.gr

Υ.Γ. Οι επιστολές που θα βρείτε στους συνδέσμους έχουν συνταχθεί και αποσταλεί από τον γράφοντα. και, σχεδόν πάντα, πέτυχαν τον σκοπό τους. Για οποιαδήποτε απορία ή διευκρίνιση το εμαιλ stavrosgr13@gmail.com είναι πάντα στην διάθεσή σας.

Σταύρος Κωστάρας