Γλυκανάλατοι πολιτικοί

Φτάνει πια να ψηφίζουμε γλυκανάλατους πολιτικούς, που μας χτυπάνε φιλικά την πλάτη, και δεν αφήνουν κηδεία, μνημόσυνο ή πανηγύρι να μην πάνε.

Άτολμους, άχρωμους και άοσμους, χωρίς άποψη, για να τα έχουν καλά με όλους.

Αφανείς και πιστοί στην αντίληψη ότι «αν δεν κάνεις τίποτα δεν θα σε κατηγορήσουν για τίποτα». Είναι γνωστό σε όλους μας ότι δεν σπάσεις αυγά ομελέτα δεν γίνεται.

Φτάνει πια να ψηφίζουμε τον κάθε ανύπαρκτο ο οποίος, το μόνο καλό που έχει, είναι να είναι «καλό παιδί», αν και αυτό ακόμη, πολλές φορές, τίθεται εν αμφιβόλω.

Ο τόπος χρειάζεται ικανούς ανθρώπους, οι οποίοι θα πάρουν πρωτοβουλίες και θα δώσουν λύσεις, και όχι λαϊκιστές οι οποίοι θα μας πουν οτιδήποτε θέλουν να ακούσουν τα αυτιά μας, προκειμένου να πάρουν την ψήφο μας!

Χρειάζεται τεχνοκράτες, πολιτικούς πάντα, που γνωρίζουν τα προβλήματα, αλλά, κυρίως, γνωρίζουν και πως θα δώσουν λύσεις!

Χρειάζεται ανθρώπους οι οποίοι έχουν αποδείξει στην ζωή τους, και στο παρελθόν γενικότερα, ότι είναι ικανοί να προσφέρουν, και ότι η ενασχόλησή τους με τα  κοινά δεν είναι για να έχουν προσωπικά οφέλη!

Ανθρώπους που δεν χρησιμοποιούν την θέση που τους εμπιστευθήκαμε για να αυξήσουν την προσωπική τους περιουσία!

Ανθρώπους που συνεχίζουν να εργάζονται και να προσφέρουν στα κοινά απ’ όποια θέση κι αν βρίσκονται!

 Ανθρώπους που δεν φοβούνται την σύγκρουση και την κριτική. Που δεν κάνουν μόνο δημόσιες σχέσεις και προσωπικές εξυπηρετήσεις!

Ανθρώπους που θα ζουν και θα αναπνέουν μαζί μας, δίπλα μας, κι όχι αυτούς που μας θυμούνται μόνο πριν τις εκλογές!

Όχι ανθρώπους που εκμεταλλεύονται τις συγκυρίες για να αναδειχτούν χωρίς να το αξίζουν, και των οποίων οι πράξεις περιορίζονται σε ανούσιες παρεμβάσεις για να μην θίξουν συμφέροντα.

Όχι λαϊκιστές που, πίσω από το χαμόγελό τους και το χτύπημα στην πλάτη, δεν εκφράζουν ποτέ απόψεις, ούτε διαφωνούν, για να τα έχουν καλά με όλους.

Όχι γραφειοκράτες, συντάκτες επιστολών, αλλά ανθρώπους που θα βγουν μπροστά, θα κατέβουν και στο πεζοδρόμιο αν χρειαστεί, για να προασπίσουν τα συμφέροντα μας.

Όχι ανθρώπους που «έχουν μια τετραετία ακόμη μπροστά τους για να πάρουν σύνταξη», όπως είπε πρόσφατα δημοτικός άρχοντας, του οποίου η συμμετοχή στα κοινά περιορίζεται στο να παρακολουθεί αμέτοχος τα τεκταινόμενα από τους υφισταμένους του.

Υ.Γ Στα πανηγύρια πηγαίνω σχετικά συχνά αλλά μόνο και μόνο γιατί μου αρέσει να χορεύω και να ακούω κλαρίνο.

Σταύρος Κωστάρας

Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος

           με τον συνδυασμό

                                                           Ανεξάρτητη Δημοτική Συνεργασία