Λαθρομετανάστες

Διαβάζουμε καθημερινά και ακούμε ειδήσεις για την παράνομη είσοδο στην χώρα μας ανθρώπων οι οποίοι κατά κύριο λόγο προέρχονται από την Μέση Ανατολή και την Αφρική. Η καθημερινή άφιξη εκατοντάδων μεταναστών στην Ελλάδα από χώρες που βρίσκονται είτε σε εμπόλεμες ζώνες είτε έχουν εσωτερικές αναταραχές, και οι οποίοι  αναζητούν διέξοδο σε ευρωπαϊκές χώρες, προκαλεί τεράστια προβλήματα σε πόλεις που βρίσκονται κοντά σε λιμάνια. Η πόλη της Ηγουμενίτσας που λόγω του λιμανιού και της Εγνατίας οδού, αποτελεί έναν από σημαντικότερους σταθμούς διέλευσης αλλά και προσωρινής, σχετικά, διαμονής τους.

Οι άνθρωποι αυτοί είναι μεν στην πλειοψηφία τους πρόσφυγες, λόγω των ειδικών συνθηκών που έχουν διαμορφωθεί στις χώρες από τις οποίες προέρχονται, αλλά ο χαρακτηρισμός τους, λόγω του τρόπου εισόδου τους στην χώρα, δεν μπορεί να είναι άλλος από αυτόν του «λαθρομετανάστη». Όπως λαθρεπιβάτης λέγεται κάποιος που επιβιβάζεται κάπου χωρίς εισιτήριο, λαθροθήρας λέγεται κάποιος ο οποίος κυνηγάει παράνομα, λαθρέμπορος λέγεται κάποιος που εμπορεύεται παράνομα έτσι και λαθρομετανάστης λέγεται. κάποιος όταν μπαίνει σε μία χώρα παράνομα! Δεν είναι λαθραίος άνθρωπος ως ύπαρξη. Απλώς μπαίνει σε μία χώρα παράνομα και λόγω του τρόπο εισόδου του χαρακτηρίζεται λαθρομετανάστης.

Είναι γενικότερα παραδεκτό ότι οτιδήποτε που παραβαίνει τον νόμο είναι παράνομο. Η είσοδος σε μια χώρα χωρίς την τήρηση των νομίμων διαδικασιών είναι παράνομη. Το να χειριστείς μια παρανομία τέτοιου είδους με ανθρωπιά είναι άλλο, κι άλλο το να μην την ονομάζεις παρανομία. Αν κάποιος ήθελε να ζητήσει πολιτικό άσυλο, θα μπορούσε να το κάνει νόμιμα. Το ότι δεν το έκανε, μπορεί να σημαίνει πολλά, όχι ότι οπωσδήποτε δεν δικαιούται πολιτικού ασύλου. Μπορεί να δικαιούται και με το παραπάνω. Αλλά η είσοδος στη χώρα έγινε παράνομα και η ελληνική γλώσσα αυτή την ενέργεια την ονομάζει λαθρομετανάστευση και τον διαπράξαντα, λαθρομετανάστη.

Συνεπώς «παράτυποι μετανάστες» δεν υφίστανται και η διαμονή αγνώστων  ανθρώπων, άγνωστης προέλευσης, αγνώστου ποινικού μητρώου, σε άγνωστη διεύθυνση, με άγνωστους σκοπούς και προθέσεις, δεν είναι ίδιο και δεν αρμόζει σε μια οργανωμένη, πολιτισμένη και ευνομούμενη χώρα. Η χώρα μας, όμως, από καταβολής του έθνους, διακρίνεται και για τις επικρατούσες αντιλήψεις περί του ανθρωπισμού και για τις ιδέες της περί ελευθερίας και δικαιοσύνης τις οποίες και διέδωσε ανά την υφήλιο. Έχοντας ως βάση λοιπόν και την υπάρχουσα νομοθεσία και τις διεθνείς συμφωνίες, αλλά και την ανθρωπιστική πλευρά του θέματος, η οποία σαφώς και είναι η σημαντικότερη παράμετρος, θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε τους παράνομα εισερχόμενους στην χώρα μας με δύο παραμέτρους! Και νομικά αλλά και σαν ανθρώπινες υπάρξεις.

Η καταγραφή, η ταυτοποίηση, ο διαχωρισμός, ο έλεγχος, η εξακρίβωση των στοιχείων, είναι μέσα στα πλαίσια που θα πρέπει να δρα το κράτος. Η ασφάλεια των Ελλήνων πολιτών, η υγεία τους και ο έλεγχος ποινικών αδικημάτων προέχει κάθε άλλης πράξης απέναντι στους συνανθρώπους μας. Η παροχή τροφής, στέγης, ιατρικής περίθαλψης, και κάθε άλλου αναγκαίου για την επιβίωση των λαθρομεταναστών, επιβάλλεται να παρέχεται από ένα κράτος το οποίο θεωρείται οργανωμένο και πολιτισμένο, αλλά έπεται των δικαιωμάτων των πολιτών της χώρας. Η ανεξέλεγκτη διαμονή και το «εξαφανίζονται» σιγά – σιγά, όπως αναφέρθηκε, δεν είναι ιδιότητα την οποία θα πρέπει να έχει μια ευνομούμενη πολιτεία. Η ζητιανιά , η αναζήτηση τροφής στα σκουπίδια, η μη εξασφάλιση τουλάχιστον των απαραίτητων εφοδίων για την επιβίωση, είναι ντροπή να υφίσταται στον 21ο αιώνα.

Τα οργανωμένα  κέντρα κράτησης μεταναστών, τα οποία θα έχουν ως σκοπό την παροχή των απαραίτητων συνθηκών διαβίωσης, θα πρέπει να λειτουργήσουν σε ευρύτερη βάση και να είναι σε θέση να ελέγχουν, να διαχωρίζουν και να παραπέμπουν ανάλογα κάθε ξεχωριστή περίπτωση, είτε με παροχή άδειας προσωρινής διαμονής, είτε πολιτικού ασύλου, είτε ακόμη και την επιστροφή στην χώρα τους της πλειονότητας εξ αυτών που είναι απλά οικονομικοί μετανάστες.  Η πόλη της Ηγουμενίτσας και η ευρύτερη περιοχή αντιμετώπισαν στο παρελθόν πολύ σοβαρά ζητήματα που σχετίζονταν με  θέματα υγείας, ασφάλειας, αλλά και αδυναμίας διαχείρισης του φαινομένου ύπαρξης λαθρομεταναστών στις παρυφές της πόλης και στο λιμάνι.

Τον λογαριασμό βέβαια είναι άλλο θέμα ποιός θα τον πληρώσει. Αυτόν θα πρέπει να τον στείλουμε στους Ευρωπαίους εταίρους μας, διότι τα σύνορά μας είναι σύνορα της Ενωμένης Ευρώπης και τα έξοδα της φύλαξης τους, αλλά και της διατήρησης τους, πρέπει να επιβαρύνουν όλους κατ αντιστοιχία. Η παροχή ανθρωπιστικής και οικονομικής βοήθειας εντός των κρατών από τα οποία προέρχονται οι λαθρομετανάστες, ας γίνει μέρος της πολιτικής της Ευρώπης και όλων των χωρών που αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα!!