Η ευλογία της Εκκλησίας!!

«ἐτέλεσε Θεία Λειτουργία καί ἐδεήθη ἰδιαιτέρως ὑπέρ φωτισμοῦ καί ἐνδυναμώσεως τῶν ὑποψηφίων μαθητῶν τῶν Πανελληνίων καί προαγωγικῶν ἐνδοσχολικῶν ἐξετάσεων, Ο Σεβασμιώτατος ὡμίλησε στούς νέους, τούς ἐνεψύχωσε καί τούς εὐλόγησε ἀναπέμψας ἰδιαιτέραν εὐχήν, ἐνῶ μαζί μέ τό ἀντίδωρον τούς διένειμε γραφίδα ὡς εὐλογίαν.»

Επικεφαλίδα αρθρογράφου: «Ο θεός μαζί σου»: Τα «ευλογημένα» στυλό για τις Πανελλαδικές!!

Όλα είναι θέμα παράθεσης της ανακοίνωσης. Η εκκλησία φυσικά και έχει το δικαίωμα να κάνει ευχέλαιο και δέηση για τους πιστούς μαθητές που θεωρούν ότι κάτι τέτοιο θα ενισχύσει τις ψυχικές τους δυνάμεις. Οι πιστοί φυσικά και έχουν το δικαίωμα να προσέλθουν και να ζητήσουν μια πνευματική συμβολή στην προσπάθειά τους, που δεν είναι μόνον μαθησιακή αλλά και ψυχική. Η δέηση προφανώς και δεν έγινε μόνο υπέρ των παρόντων μαθητών αλλά υπέρ όλων των μαθητών που είναι πιστοί και θεωρούν ότι θα έχουν καλύτερη ψυχική δύναμη και ηρεμία. Αρκεί να τους δίνεται η δυνατότητα να κατανοήσουν και το «συν Αθηνά και χείρα κίνει»!

 Ας μην ξεχνάμε ότι οι πανελλήνιες εξετάσεις έχουν μεγάλο άγχος και εκτός από τις γνώσεις απαιτείται και ψυχική ενδυνάμωση και πίστη στις ικανότητες μας.  Η υπερβολή έγκειται στην αοριστία στην διατύπωση του αρθρογραφούντα η οποία αναφέρεται σε «ευλογημένα» στυλό,  η οποία προφανώς λειτουργεί σε βάρος της ίδιας της τελετουργίας και φυσικά δεν έχει σχέση με την ίδια την τελετουργία ως πνευματική διαδικασία.  Δεν θεωρώ ότι ευλόγησε τα στυλό ο μητροπολίτης αλλά όλους τους μαθητές που πιστεύουν ότι έχουν αυτή την ανάγκη. Άλλο η ενίσχυση της ψυχικής δύναμης και άλλο η επίκληση για άνωθεν βοήθεια. Φυσικά δεν αναφέρω αν προσωπικά θα το έκανα και αν θα συμμετείχα!!! Η αναζήτηση της ψυχικής δύναμης είναι προσωπική υπόθεση για τον καθένα από εμάς!!!

Το δικό μου σχόλιο αφορά την εσωτερική ανάγκη κάθε ενός. Φυσικά και διαφωνώ με τις πρακτικές ευλογίας των αντικειμένων και της επίκλησης ανωτέρας βοήθειας ως θαυματοποιού που θα μας κάνει καλύτερους μαθητές, οι οποίες δυστυχώς έχουν ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης για το πολιτιστικό - πολιτισμικό μας επίπεδο. Απλά όμως σέβομαι και την διάθεση του κάθε ανθρώπου να πιστεύει ότι αυτός νομίζει. Προσπαθώ να επηρεάσω κάθε άνθρωπο προς αυτό που εγώ θεωρώ σωστό, αλλά με ήπιο πάντα τρόπο!! Στην ηλεκτρονική μου αλληλογραφία μνημονεύω πάντα, και έχω σαν κορωνίδα στην σκέψη μου, την ρήση «Φοβού τον άνθρωπο του ενός βιβλίου», του Θωμά του Ακινάτη, του Αγίου της Καθολικής Εκκλησίας που συνείσφερε τα μέγιστα στον συγκερασμό της πίστης με τις ιδέες του Διαφωτισμού:!!!

Οι θρησκείες ήταν, και ακόμη είναι, αναγκαία κοινωνικο-πολιτικά γεγονότα.  Οι φιλοσοφίες των θρησκειών θέλησαν να ορίσουν και να καθορίσουν την επί γης και μεταφυσική πορεία του ανθρώπου, έστω και αν, όπως οι πλείστες των φιλοσοφιών, εφαρμόστηκαν και εφαρμόζονται με «ανθρώπινο» τρόπο!