Η Ελλάδα βαίνει ολοταχώς προς την Ανατολή!!

Οι κάτοικοί της, φιλόξενοι όπως πάντα, υποδέχτηκαν όσους περισσότερους μπορούσαν, από τους έχοντες αντίθετη πορεία με την χώρα και οδεύοντες προς την Δύση.  

Καλοδεχούμενοι είναι πάντα στην χώρα ετούτη του φιλότιμου της θαλπωρής και του αλτρουισμού, για τους ξένους πάντα, και όσοι πιστεύουν στον Αλλάχ, αλλά και τόσοι άλλοι που πιστεύουν στον δικό τους θεό,

Χώρα φιλόξενη ήμασταν πάντα. Η φιλοξενία όμως προϋποθέτει και οικοδεσπότη!!! Ο οποίος δυστυχώς είναι απών. Διότι άλλο οι κάτοικοι των περιοχών υποδοχής και άλλο η πατρίδα ως οικοδεσπότης!

Φιλοξενώ: Την φιλοξενία οι Αρχαίοι Έλληνες τη θεωρούσαν ύψιστη αρετή Η φιλοξενία είχε σημαντική κοινωνική δύναμη, διότι μπορούσε να συνδέσει άτομα οποιασδήποτε τάξης, ακόμη και απλούς πολίτες με βασιλιάδες.  Ακόμα και λαθρομετανάστες οι οποίοι ψάχνουν ένα καινούριο μέλλον στη ζωή τους! Μια άλλη πατρίδα, μια άλλη χώρα για να ζήσουν.

Την προστασία των ξένων σε κάθε πόλη επέβλεπαν οι «πρόξενοι», δηλαδή οι επίσημοι αντιπρόσωποι των άλλων πόλεων, μετά από ειδική συνθήκη που υπογράφονταν για αυτό. Έτσι δημιουργήθηκε ο θεσμός της «προξενίας».

Προξένους δυστυχώς δεν έχουμε. Έχουν και αυτοί εκλείψει. Πολιτική ασκούν και «λιάζονται» σε πλατείες, ή χάνονται στην διαδρομή Ειδομένη – Αθήνα, στην προσπάθεια να συγκαλύψουν τα όσα γίνονται. Χάνονται ακόμη κι απ’ τις εικόνες της καθημερινότητας έχοντας σβήσει το φως που θα τους δείξει το δρόμο.

Εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες, όχι κατά μόνας αλλά σαν κράτος και φορέας υποδοχής, δυστυχώς δεν έχουμε καταλάβει ότι «φιλοξενώ» σημαίνει νοιάζομαι και δείχνω το αμέριστο ενδιαφέρον μου για τον ξένο που διαβαίνει το κατώφλι μου. Νοιάζομαι με κάθε τρόπο. Τον υποδέχομαι  στο «σπίτι μου», στην πατρίδα μου δίνοντάς του κάθε απαιτούμενη βοήθεια. Δεν τον στέλνω χωρίς ρούχα, φαγητό, περίθαλψη, στα σύνορα της χώρας μου δείχνοντάς του την κλειστή «έξοδο» και τον δρόμο τον χωρίς αύριο.

Αλλά είπαμε. Για να γίνει αυτό απαιτούνται «πρόξενοι»!! Οι οποίοι δυστυχώς, παρ’ όλη την ιδεολογία και τα πιστεύω που αρχικά έδειχναν να πρεσβεύουν, αποδείχτηκαν κατώτεροι των περιστάσεων, όπως και σε όλα όσα μέχρι τώρα έκαναν. Άφησαν τα πάντα στην τύχη τους ασκώντας μια ανερμάτιστη και ανοργάνωτη πολιτική, η οποία ποτέ δεν είναι αρκετή αν δε συνοδεύεται από δράσεις, μέτρα, οργάνωση!

Αποδείχτηκαν ξενιστές. Λέξη η οποία αρχικά είχε την σημασία  «ο φιλοξενών», για να αναβιώσει στη σύγχρονη επιστημονική ορολογία με άλλο περιεχόμενο από αυτό της φιλοξενίας : «οργανισμός που φιλοξενεί παράσιτα».  

Όπως ξενιστές είναι και οι ίδιοι σαν πολιτικός οργανισμός στην εξουσία την οποία προσωρινά διαχειρίζονται.