Δημόσια διοίκηση και Προσοντολόγιο

Εξακολουθώ να πιστεύω ακράδαντα ότι το μεγαλύτερο λάθος των κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης, είναι ότι δεν φρόντισαν ποτέ να οργανώσουν και να στελεχώσουν σωστά την δημόσια διοίκηση γενικότερα, ώστε να μπορεί να ανταπεξέλθει στο έργο της και να λειτουργήσει την κρατική μηχανή χωρίς πολιτικές επεμβάσεις, οι οποίες δεν είναι μορφή διοίκησης, αλλά επιλεκτικής παρέμβασης με συγκεκριμένο σκοπό και προς όφελος ορισμένων μόνο πολιτών.

Σε πολλές από τις περιπτώσεις αυτές το χειρότερο δεν ήταν η τοποθέτηση πλεονάζοντος προσωπικού (τρεις σε κάθε καρέκλα όπως συνηθίζω να λέω) αλλά το ότι ουδείς από τους τοποθετούμενους είχε τα προσόντα που θα έπρεπε να έχει για να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις και τα καθήκοντά του. Μιας και η δημόσια διοίκηση τώρα συμμορφώνεται και οργανώνεται, ουσιαστικά από την αρχή διότι αυτό το μόρφωμα που είχαμε δεν ήταν δημόσια διοίκηση, το πρώτο που θα έπρεπε να οριστεί, για κάθε θέση σε δημόσια υπηρεσία και την τοπική αυτοδιοίκηση γενικότερα, είναι το προσοντολόγιο (Job Description στα αγγλικά). Αυτό περιγράφει τα ελάχιστα δυνατά προσόντα που θα πρέπει να έχει κάποιος για να καταλάβει την συγκεκριμένη θέση στην οποία θα κληθεί να υπηρετήσει. Θα πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι δεν μπορεί ο προσλαμβανόμενος για κλητήρας, εκμεταλλευόμενος τις πολιτικές παρεμβάσεις, να γίνεται εφοριακός και ο υπεύθυνος της μαθητικής εστίας προϊστάμενος του Σ.Δ.Ο.,Ε,, χωρίς να έχει ή να έχει αποκτήσει εν τω μεταξύ, τα ελάχιστα  δυνατά προσόντα.
         Ως στρατιωτικός, και μην έχοντας εξ αντικειμένου επαφή παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις με την αποκαλούμενη εν γένει δημόσια διοίκηση, δεν γνώριζα πως ακριβώς λειτουργεί αυτή, έως ότου το αντιμετώπισα αίφνης ως πολιτικός προϊστάμενος κάποιων τμημάτων μιας τέτοιας υπηρεσίας. Έπεσα από τα σύννεφα και σε σύντομο χρονικό διάστημα μπόρεσα να καταλάβω ότι μία από τις κυριότερες αιτίες στις οποίες οφείλεται η κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η χώρα μας, είναι και ο τρόπος λειτουργίας των υπηρεσιών της δημόσιας διοίκησης. Αναρχία, ανομία, άγνοια, ανευθυνότητα, μη τήρηση ωραρίου, επιλεκτική αντιμετώπιση, έλλειψη επιμόρφωσης, ατιμωρησία…. και καλύτερα να μην συνεχίσω γιατί δεν έχει τέλος,
         Ας εκλάβουμε τουλάχιστον την κρίση αυτή ως μία ευκαιρία να συμμορφώσουμε ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας και του κράτους και να αποκτήσουμε τις κρατικές υπηρεσίες και τη δημόσια διοίκηση ενός σύγχρονου κράτους οι οποίες θα λειτουργούν για το κοινό καλό και το δημόσιο συμφέρον.