ΕΦΑΓΕ ΑΛΛΑ ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ ΕΡΓΟ

Μια φράση που ακούγεται συχνά και θεωρώ ότι λέει και σημαίνει πολλά.

          Μιλώντας, ακούγοντας  και σχολιάζοντας τα τεκταινόμενα και τις ζυμώσεις που γίνονται όσον αφορά τις επερχόμενες δημοτικές εκλογές διαπίστωσα πολλές φορές, ενεργώντας σαν τρίτο πρόσωπο και όχι σαν άμεσα εμπλεκόμενος, την απογοήτευση και την λύπη ορισμένων (της πλειοψηφίας μάλλον), αλλά και την χαρά  με την οποία κάποιοι αναμένουν τις εκλογές αυτές, μαζί με τις ελπίδες που τρέφουν για τις πιθανές αλλαγές σκηνικού και δημοτικών αρχών εν γένει!!!

Μέσα σε κοσμογονικές αλλαγές ίσως κάποιοι δεν αρθήκαμε άξιοι των περιστάσεων και δεν ανταποκριθήκαμε στις προσδοκίες των συμπολιτών μας, ασκώντας μια διοίκηση χωρίς εξάρσεις, μέτρια ίσως, τίμια όμως. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι τα τελευταία τέσσερα χρόνια άλλαξε όλη η Ελλάδα. Ότι ζούμε σε μια χώρα που τώρα ξεκινάει να ζωντανεύει από το κώμα στο οποίο είχε πέσει, προερχόμενη από μια μακρά περίοδο ανομίας, σπατάλης, διαφθοράς, κακοδιαχείρισης και άνομου πλουτισμού. Δεν έγιναν ίσως όλες οι προσπάθειες που μπορούσαν να γίνουν. Ίσως δεν είχαν όλοι τις δυνατότητες και υπήρξαν και άτομα που δεν μπορούσαν.

Τώρα όμως υπάρχει η δυνατότητα και νέες προσπάθειες να γίνουν και νέα άτομα να προστεθούν απέναντι στην πρόκληση για το μέλλον του τόπου. Ας ζητήσουν και ας συμμετέχουν όλοι όσοι μπορούν να προσφέρουν και ας μεριάσουν, ας παραμερίσουν, όλοι όσοι καταλαβαίνουν ότι δεν μπορούν να προσφέρουν άλλο. Δεν τίθεται στις κοινωνίες που ζούμε θέμα αρχηγού ή πολιτικής που ακολουθεί. Είναι θέμα ομάδας που έχει κοινούς σκοπούς και μπορεί να προσφέρει μια καινούρια αρχή στον  τόπο, την δικαιούται.

Έφαγε αλλά έκανε και έργο είναι ο τίτλος με τον οποίο ξεκίνησα να γράφω την παρέμβασή μου αυτή. Ποιοι είναι αυτοί που τους βλέπουμε να χαίρονται και να επιζητούν, να θέλουν να έρθουν πίσω εκεί που ήταν, να συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο σε ότι και αν απόμεινε?? Ποιοι είναι αυτοί που θέλουν να συνεχίσουν να μην προσφέρουν αυτό για το οποίο οι συνδημότες τους επέλεξαν και τους επιλέγουν?? Άνθρωποι που πέρασαν από την εξουσία και δεν κατάλαβαν που βρίσκονται, πλην ορισμένων που ήξεραν καλά τι έκαναν και τι οφέλη αποκόμισαν από αυτό.  Κάποιοι άλλοι, εχθροί μέχρι πριν λίγο μεταξύ τους, μόνιασαν τώρα σαν λύκοι που θέλουν να φάνε απ’ το ίδιο κουφάρι, απ’ ότι απόμεινε. Απ’ ότι απόμεινε απ’ το κουφάρι της εξουσίας και απ’ ότι ο καθένας μπορεί πλέον να αρπάξει. Ίσως να μην κατάλαβαν ότι τώρα άλλαξε - αλλάζει η Ελλάδα και ξυπνάει απ’ το λήθαργο της.

Έφαγε αλλά έκανε και έργο!!!

Την φράση αυτή την απομόνωσα για να γίνει απόφθεγμα για όλους όσους στηρίζουν, υποστηρίζουν, ψηφίζουν, προωθούν και αναδεικνύουν υποψηφίους οι οποίοι θα κληθούν να διοικήσουν και να ασκήσουν εξουσία. Δεν νοείται τέτοιος τρόπος σκέψης ούτε τέτοιος τρόπος διακυβέρνησης. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι αυτού του είδους οι σκέψεις μας οδήγησαν εδώ που σήμερα βρισκόμαστε. Ευτυχώς ο κατήφορος σταμάτησε γιατί παρακάτω ούτως ή άλλως δεν πήγαινε. Πιάσαμε πάτο και τώρα πια ένας δρόμος απομένει. Μακρύς κουραστικός και επίπονος, αλλά ένας και μοναδικός. 

ΦΙΛΕ ΚΩΣΤΑ

          Τελικά αποδείχτηκε ότι είχες δίκιο με όσα μου είπες εκείνο τον Αύγουστο του 2010, που μου έβαλες την ιδέα να ασχοληθώ με την τοπική αυτοδιοίκηση και τις δημοτικές εκλογές. Ούτε που μου είχε περάσει ποτέ απ’ το μυαλό. Ασχολήθηκα και μου βγήκε σε καλό. Εκλέχθηκα! Δύσκολες ήταν οι συνθήκες. Έκανα όσα μπόρεσα, πρόσφερα όσα μπόρεσα, λίγα ή πολλά άλλοι θα κρίνουν, έκανα και λάθη αλλά και έμαθα περισσότερα από όσα ήξερα και πιστεύω ότι έγινα και καλύτερος άνθρωπος.

Είμαι μαθημένος στις μεγάλες αλλαγές στη ζωή μου. Δεκαοχτώ χρονών παιδί κίνησα να γίνω ναυτικός, να γίνω καπετάνιος, αλλά δεν τόχε γραμμένο η μοίρα μου. Μετά από ένα ταξίδι, ένα μπάρκο, δεν ξαναπήγα και γύρισα στο χωριό και ξαναέφυγα πάλι. Έδωσα εξετάσεις και πέρασα στο στρατό, στα Τρίκαλα. Μόνος από μια μεγάλη παρέα παιδιών από το χωρίο. Οι άλλοι δυστυχώς δεν τα κατάφεραν.

Στο πεζικό πήγα τελικά. Μετά τα Τρίκαλα πήγα στη Ρόδο, στη Σύμη, στους Φιλιάτες, στο Διδυμότειχο, στην Αλβανία, στους Φιλιάτες, στην Αξιούπολη και πάλι στους Φιλιάτες όπου την πρώτη φορά παντρεύτηκα και την δεύτερη πήγαν τα παιδιά μου σχολείο. Από εκεί αποστρατεύτηκα την τρίτη φορά μετά από 28 ακριβώς χρόνια απ’ όταν μπήκα στη σχολή.

Έναν – δυό μήνες πριν αποστρατευτώ ήταν που άκουσα την παρότρυνσή σου και εκτέθηκα στην κρίση των συμπολιτών μας και αυτοί με τίμησαν πολύ περισσότερο απ’ όσο με γνώριζαν, και με εξέλεξαν με πολύ μεγάλο αριθμό ψήφων, και τους ευχαριστώ για αυτό. 

Πήγα σε κάθε γωνιά του δήμου και μίλησα με εκατοντάδες ανθρώπους, οι οποίοι με καλοδέχτηκαν και εγώ τους συμπαραστάθηκα όσο μπόρεσα. Τώρα είπα να μην είμαι υποψήφιος στον Δήμο μας. Οι οικογενειακές και άλλες υποχρεώσεις μου, αλλά και άλλοι λόγοι που δεν είναι της παρούσας, δεν μου επιτρέπουν να έχω την συνεχή ενασχόληση που θα ήθελα, όπως έκανα τα τριάμισι τελευταία χρόνια. Τόσο η δυνατότητα που είχα να το κάνω όσο και η όρεξη και η θέληση μου δεν είναι πλέον αρκετά. Και αφού δεν έχω τη δυνατότητα να προσφέρω και να συμμετέχω με τον ίδιο τρόπο οτιδήποτε άλλο δεν είναι αρκετό για μένα.

Λέω να κάνω μια ακόμα μεγάλη αλλαγή στην ζωή μου. Θα συνεχίσω να ασχολούμαι με τα κοινά αλλά από άλλη θέση από άλλη μεριά. Αγαπάω αυτό που κάνω και εκτιμώ αφάνταστα την στήριξη που είχα από τους συμπολίτες μας στην προσπάθειά μου  αυτή. Θα συνεχίσω να συμμετέχω σε κάθε τι που μπορεί να βοηθήσει τον τόπο μας που το έχει ανάγκη.

Η κριτική τα παράπονα και οι κουβέντες που όλοι λέμε και λέγαμε δεν είναι πλέον αρκετά. Θα πρέπει να στηρίξουμε οι ίδιοι την κοινωνία στην οποία ζούμε. Να συμμετέχουμε με έργα και με πράξεις αλλά και με προτάσεις και με λύσεις. Αυτό υπόσχομαι και εγώ να κάνω. Έχοντας πλέον γνώση του τι χρειάζεται και τι απαιτείται για να λειτουργήσει σωστά μια δημοτική υπηρεσία, μια δημοτική αρχή, θα συμμετέχω έμπρακτα και διαρκώς στα τεκταινόμενα καταθέτοντας προτάσεις και λύσεις για κάθε τι που θεωρώ ότι θα προσφέρει στο σύνολο, στην κοινωνία.

Προτάσεις και λύσεις τις οποίες οι κυβερνόντες και διοικούντες θα κληθούν να εργαστούν για να τις φέρουν σε πέρας και όχι να απομείνουν να κοιτάζουν πως θα βρουν δικαιολογίες και πιθανές αιτίες και λόγους για τους οποίους δεν προσπάθησαν καν να τις υλοποιήσουν. Δεν αρκούν πλέον τα λόγια και οι μεγάλες κουβέντες. Ανθρώπους που να δουλεύουν και να πονάνε τον τόπο θέλουμε και όχι πολιτικάντηδες που λένε μόνο λόγια ή κοιτάζουν μόνο το δικό τους όφελος!!! 

ΛΙΓΕΣ ΑΠΟΜΕΙΝΑΝ

Διαπιστώνω καθημερινά ότι ο τρόπος που λειτουργεί το ελληνικό κράτος θέλει ακόμα πολύ μα πάρα πολύ χρόνο για να αλλάξει. Λίγες φορές απόμειναν που απορώ πλέον.

Αφορμή για το σχόλιο αυτό υπήρξε το έγγραφο με αριθμό 27294/932 της 12 Μαρτίου 2014 του Περιφερειακού Συμβουλίου της Περιφέρειας Ηπείρου με το οποίο ζητείται η γνώμη πολιτών και φορέων εκπροσώπησης τους στον Δήμο Φιλιατών σχετικά με το έργο: «Κατασκευή προβλήτας φόρτωσης υλικών λατομείου στη θέση «Στροβίλι» της Τοπικής Κοινότητας Σαγιάδας, Δήμου Φιλιατών, Π.Ε Θεσπρωτίας».

Το συγκεκριμένο έγγραφο ζητάει την αποστολή απόψεων των φορέων, λες και αν εκφράσουμε και στείλουμε μια άποψη, μια γνώμη δηλαδή, θα την λάβουν υπόψη και θα την σεβαστούν, αφού στην μνημονευόμενη κοινή υπουργική απόφαση αναφέρεται σαφώς ότι η γνώμη είναι συμβουλευτική και δεν δεσμεύει τον έχοντα το δικαίωμα να δώσει την σχετική άδεια.

Το δημοτικό συμβούλιο και οι τοπικοί φορείς καλούνται να γνωμοδοτήσουν μετά την αποστολή με φαξ της αναφερόμενης απόφασης του περιφερειακού συμβουλίου η οποία παραλήφθηκε αυθημερόν μάλιστα την 12/3/2014 χωρίς, όπως είναι φυσικό λόγω του τρόπου αποστολής, να συνοδεύεται από την Μελέτη Περιβαλλοντολογικών Επιπτώσεων για την οποία ζητείται η γνωμοδότηση με αποτέλεσμα οι χρονικές προθεσμίες να αρχίσουν να μετράνε από την έκδοση και παραλαβή του εγγράφου.

Η μελέτη η οποία θα πρέπει να τεθεί τόσο σε διαβούλευση όσο και να εξεταστεί το περιεχόμενο της όσον αφορά την ακριβή τοποθεσία, το χώρο ο οποίος απαιτείται και πιθανόν θα καταληφθεί, το ακριβές αντικείμενο το οποίο αφορούν οι εργασίες της εταιρίας που ενδιαφέρεται, (μεταφόρτωση, αποθήκευση υλικών, δρόμοι πρόσβασης, παραλίες που επηρεάζονται, κλπ) είναι άγνωστο πότε θα παραληφθεί και αν θα υπάρχει ο απαιτούμενος χρόνος για να εξεταστεί και να διατυπωθούν οι εύλογες αντιρρήσεις εκ μέρους κατοίκων και φορέων.  

Επιπλέον η απορία που εκφράζεται είναι  ποιος ο λόγος που ζητείται μια απλή γνώμη αν κανένας δεν δεσμεύεται ότι θα λάβει υπόψη τις όποιες σοβαρές παρατηρήσεις οι οποίες πιθανόν να εκφραστούν. Αν δεν υφίστανται εχέγγυα υποχρέωσης εκ μέρους του αποφασίζοντα. Παρ’ όλα αυτά ημερομηνία έναρξης της διαδικασίας ορίζεται λέει  η 12/3/2014 και λήξης η 2/5/2014 και όσον αφορά την κατάθεση απόψεων ορίζεται το χρονικό διάστημα από 13/3/2014 έως 28/4/2014.

Στο αναφερόμενο σημείο (ήτοι περίπου 500 μέτρα πριν το ακρωτήρι Στροβίλι) το οποίο σημειωτέον είναι αρχαιολογικός χώρος, βρίσκεται ήδη μια άλλη «παράνομη» προβλήτα, της οποίας η κατασκευή και η χρήση  δεν έχει ποτέ νομιμοποιηθεί, και την οποία χρησιμοποιεί μια άλλη εταιρεία για παρεμφερείς σκοπούς  Προς τι λοιπόν και η κατασκευή μιας ακόμη;; Επειδή στην Κέρκυρα απαγορεύεται η εξαγωγή αδρανών υλικών θα πρέπει να τα επιβαρυνθεί όλα η ευρύτερη τουριστική περιοχή της Σαγιάδας Θεσπρωτίας;; Μήπως επειδή είναι κοντά στην Κέρκυρα και ο εκάστοτε εργολάβος επιβαρύνεται με λιγότερα έξοδα μεταφοράς με ότι αυτό σημαίνει για το κέρδος που εξάγει;; Για να μας μείνει αμανάτι μετά το πέρας των εργασιών άλλο ένα κακότεχνο κατασκεύασμα εντός του θαλάσσιου χώρου που δεν θα αποκατασταθεί όπως και δεν αποκαταστάθηκε αυτό που επαναλειτούργησε πρόσφατα παρότι έπρεπε να είχε αποκατασταθεί;;

Το ότι η τοπική κοινωνία σύσσωμη καθώς και το Δημοτικό Συμβούλιο, ομόφωνα θεωρώ, θα σταθεί απέναντι στην λήψη μιας τέτοιας απόφασης το θεωρώ βέβαιο. Αλλά θα είναι αυτό αρκετό ή θα πρέπει να προετοιμαζόμαστε και για άλλα μέτρα πέραν αυτών;; Διότι ένα είναι σίγουρο!!

Ότι το νέο έγκλημα που σχεδιάζεται να γίνει σε βάρος του χώρου διαβίωσης των κατοίκων της περιοχής δεν πρόκειται να γίνει ποτέ!!!!

                                                                                              

ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ…..

Κατ’ αρχάς πρέπει να κατανοήσουμε ότι δεν αναμένουμε, και δεν υπάρχει άλλωστε, κανένας εξ επιφοιτήσεως σωτήρας, καθώς και ότι η λύση που υπάρχει θεωρώ ότι είναι μία και μοναδική. Θα απαιτήσει χρόνο αλλά πιστεύω ότι δεν υπάρχει άλλη. Ξεκινώντας από τη μικρή μας κοινωνία έκαστος φροντίζουμε να αναδείξουμε και να δώσουμε την εξουσία σε άτομα άξια, ικανά, δημιουργικά, που θα εργαστούν για το κοινό καλό. Μακριά από κομματικές ταυτότητες και οτιδήποτε άλλο. Όποιον κρίνουμε ικανό και θεωρούμε ότι μπορεί να μας εκπροσωπήσει του αναθέτουμε τον ρόλο ανεξάρτητα από ποιόν πολιτικό φορέα στηρίζεται ή εκπροσωπεί. Αυτά ανέφερα πριν λίγο καιρό και εξακολουθώ να τα πιστεύω!!

Στην Ανοιχτή Συνέλευση για την δημιουργία Δημοτικής Κίνησης, που διοργάνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ Δήμου Ηγουμενίτσας, έγινε λόγος και για κεντρικές πολιτικές επιλογές, όπως αυτή του Μνημονίου, του «Καλλικράτη», αλλά και για την Συμμετοχική Δημοκρατία, ως τρόπου λειτουργίας μιας Δημοτικής Αρχής. Στην πολιτική τίποτα δεν είναι θέσφατο και συνεπώς έχει τις δυνατότητες να μεταλλαχθεί και να βελτιωθεί προς το καλύτερο. Ο «Καλλικράτης» εφαρμόστηκε σε σύντομο χρονικό διάστημα και χωρίς τον κατάλληλο σχεδιασμό και συνεπώς έχει πολλά περιθώρια προσαρμογής και βελτίωσης. Αντιμνημονιακοί θεωρώ ότι είμαστε το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των Ελλήνων και ως εκ τούτου πρέπει να οδηγηθούμε στην ταχύτερη δυνατή απεμπλοκή από το μνημόνιο, με τρόπους που δεν θα έχουν δυσάρεστα αποτελέσματα στο βιοτικό επίπεδο των συμπατριωτών μας. Η Συμμετοχική Δημοκρατία μπορεί να δοκιμαστεί σε διάφορες μορφές της, στα πλαίσια μιας ορθής δημοτικής λειτουργίας, και να αποτελέσει παράδειγμα για εφαρμογή και για άλλους δήμους, και για τις υπόλοιπες μορφές δημόσιας διοίκησης.

Ξεκινώντας όμως από τα ουσιαστικότερα θέματα τα οποία δεν αποτελούν «πολιτικούς» αλλά οργανωτικούς και λειτουργικούς στόχους, θα προσπαθήσω να παραθέσω τους κυριότερους άξονες που, κατά την γνώμη μου, θα πρέπει να αποτελέσουν στόχους και προτεραιότητες μιας νέας δημοτικής αρχής στον Δήμο Ηγουμενίτσας:

-  Οργάνωση και λειτουργία του δήμου όσον αφορά τις υπηρεσίες προς τους πολίτες, την κοινωνική μέριμνα, την αξιοποίηση της δημοτικής περιουσίας με ταυτόχρονη ορθή διαχείριση των υφιστάμενων κονδυλίων και διεκδίκηση πόρων, την ένταξη σε ευρωπαϊκά προγράμματα, και τέλος την καθημερινότητα, η οποία αφορά στους τομείς ύδρευσης, φωτισμού, αποκομιδής απορριμμάτων και κατάσταση οδοποιίας.

- Επικέντρωση σε σημαντικά θέματα όπως ο λιμένας Ηγουμενίτσας με φυσικά επακόλουθα την κρουαζιέρα, τον εμπορευματικό σταθμό και την Εγνατία Οδό, την περιφερειακή οδό της πόλης, τον τουρισμό της ευρύτερης περιοχής (Πέρδικα, Σύβοτα, Πλαταριά, Δρέπανο), την κατασκευή μαρίνας.

- Σωστή αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού του δήμου, με έμφαση στις δυνατότητες παρέμβασης για κοινωνικούς σκοπούς και στην λειτουργία του δημοτικού συμβουλίου και των αιρετών εκπροσώπων και προϊσταμένων προς όφελος της ενημέρωσης και της συμμετοχής των δημοτών.

- Τεχνικό πρόγραμμα με συγκεκριμένες και ουσιαστικές παρεμβάσεις για όφελος του συνόλου των δημοτών με ορθολογική διαχείριση των πόρων που διατίθενται.   

Η μέχρι τώρα εμπειρία μου με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι για να επέλθουν οι μεταβολές και προσαρμογές που απαιτούνται θα απαιτηθεί πολλή δουλειά από άτομα που έχουν τις σχετικές γνώσεις και εμπειρία στην διοίκηση, αλλά και τον απαιτούμενο χρόνο για να ασχοληθούν, Οι δήμοι, ως ένα κομμάτι της γενικότερης δημόσιας διοίκησης, έχουν ακόμη πολλές από τις παθογένειες του συστήματος, οι οποίες μόνο σταδιακά μπορούν να απαλειφθούν στις υφιστάμενες οικονομικές και πολιτικές συνθήκες. Δεν θεωρώ ότι είναι κάτι ακατόρθωτο αλλά αρκετά απαιτητικό, λόγω της χρόνιας αδράνειας στην οποία περιήλθε το σύστημα της διακυβέρνησης, το οποίο έπαψε να λειτουργεί με νόμους και θεσμούς στηριζόμενο σε δανεικό χρήμα, προσωπικές σχέσεις και προσωπικές διευκολύνσεις.

Πρέπει να κατανοήσουμε ότι οι αλλαγές που επιθυμούμε για την χώρα μας, για την πατρίδα μας, για να επιτευχθούν με τον καλύτερο και γρηγορότερο τρόπο, θα πρέπει να ξεκινήσουν από το σπίτι μας, από τη γειτονιά μας, από τον δήμο μας, με την συμμετοχή όλων, η οποία θα μας δώσει τη δύναμη και τη δυνατότητα να πετύχουμε στους στόχους μας.  

Θεωρώ ότι έχουμε τις δυνατότητες να πετύχουμε.

- Αλλάζοντας και βελτιώνοντας τις λειτουργίες του «Καλλικράτη», όπου αυτό απαιτείται, με την ευρύτερη λαϊκή συμμετοχή και συγκατάβαση.

- Κάνοντας το μνημόνιο να δείχνει ανήμπορο να μας επηρεάσει, μέσω της κοινωνικής πολιτικής και μέριμνας.

- Συμμετέχοντας όλοι μαζί στην λειτουργία του δήμου με προτάσεις, επιτροπές, εθελοντική συμμετοχή και προσφορά.

Παραθέτω τέλος το απόσπασμα του τοπικού ηλεκτρονικού τύπου το οποίο αφορά την ανοιχτή συνέλευση για την δημιουργία Δημοτικής Κίνησης που διοργάνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ Δήμου Ηγουμενίτσας, το οποίο και δανείστηκα και ως τίτλο του δημοσιεύματος, με την παρατήρηση ότι αυτό, για τα δεδομένα ενός δήμου, μιας δημοτικής αρχής, δεν θα έπρεπε να είναι η εξαίρεση αλλά ο κανόνας!!!

«Εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι τη συνεδρίαση - η οποία ήταν ανοιχτή - παρακολούθησαν μέλη από όλους σχεδόν τους πολιτικούς χώρους (ΑΝΕΛ, ΕΠΑΜ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΠΑΣΟΚ ακόμα και ΝΔ.»