Πρέπει επιτέλους να πούμε την σκάφη - σκάφη!!

Και τα σύκα - σύκα!! Η συλλογική ευθύνη για λάθη προηγούμενων κυβερνήσεων, τα οποία όντως έγιναν και έχουν μερίδιο της ευθύνης για πού φτάσαμε εδώ, δεν μπορεί να αποδίδονται σε έναν από τους δεκάδες υπουργούς των περιόδων αυτών. Για ότι έπραξε ως υπουργός σε κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ πριν το 2009 ο Γιώργος Παπανδρέου ,να κριθεί για το έργο του και μόνο για αυτό!

Ως πρωθυπουργός, και ως ενεργός πολιτικός, ήταν και είναι ο μόνος που είχε και έχει όραμα για μια Ελλάδα διαφορετική από αυτήν που μας οδήγησε στο τέλμα, στον γκρεμό. Ο μόνος που προσπάθησε να αλλάξει τα κακώς κείμενα της περιόδου μετά την μεταπολίτευση! Ο μόνος που συγκρούστηκε με τα συμφέροντα και τις συντεχνίες. Ο άλλος απλά έτρωγε σουβλάκια στον Μπαϊρακτάρη!

Το έργο του δεν περιγράφεται εδώ με λίγα λόγια. Υπάρχουν άλλωστε τότες και τόσες αναλύσεις. Απλά οι έλληνες θα πρέπει να καταλάβουν ότι αυτά τα «κακώς κείμενα», που θέλησε να αλλάξει ο Γιώργος, είναι αυτά που μας οδήγησαν εδώ! Αν κρίθηκε και κρίνεται μόνο και μόνο για τα «μνημόνια», και το «μας έβαλε στο ΔΝΤ», τα οποία όχι μόνο ήταν αναγκαία, αλλά και επιτακτικά όταν έγιναν, όπως προκύπτει και από την συνέχεια, τότε όλοι όσοι απλά τα μνημονεύουν θα πρέπει να ασχοληθούν και να μάθουν τι είναι τα μνημόνια και τι το ΔΝΤ.

Ας προτείνει κάποιος – κάποιοι τις εναλλακτικές λύσεις που υπήρχαν ή υπάρχουν και τις εθνοσωτήριες ενέργειες που θα μπορούσε να προβεί, πλην τις προσφυγής σε μηχανισμούς σωτηρίας της οικονομίας και της χώρας! Εκ των αποτελεσμάτων όμως, αλλά κυρίως εκ των μνημονίων 2 & 3, δικαιώνεται απόλυτα! Εκτός αν κάποιος – κάποιοι νομίζουν ότι μια άτακτη χρεοκοπία θα ευνοούσε καλύτερα τη χώρα, σε ένα διεθνές οικονομικό περιβάλλον εχθρικό και με την Ε.Ε και τις ΗΠΑ να μην ενισχύουν την προσπάθεια σωτηρίας της πατρίδας!

Αν δεν καταφέρουμε να οργανώσουμε, να αλλάξουμε, αλλά και να δυναμώσουμε, διαμορφώνοντας μια άλλη Ελλάδα, δυστυχώς δεν θα έχουμε κανένα θεμιτό αποτέλεσμα!!! 

Εθνικό ή Εθνικιστικό??

«Η γραφικότητα των Ευέλπιδων στις εθνικές παρελάσεις θα σταματήσει καμιά φορά; Δηλαδή για τον θεό!!» ανέφερε ένας φίλος πρόσφατα σχολιάζοντας την εμφάνιση της Σχολής Ευελπίδων κατά την διάρκεια της στρατιωτικής παρέλασης της 25 Μαρτίου! «Εθνικιστικό» χαρακτήρισε το «Μακεδονία ξακουστή» που τραγουδούσαν στην παρέλαση.

Ο αντίλογος μου είναι απλός:

Εθνικιστικό ή Εθνικό είναι ο σωστός χαρακτηρισμός?

Οι εθνικές συνειδήσεις υπήρχαν πάντα στην Ευρώπη. Μετά το 1848, την χρονιά των μεγάλων επαναστάσεων στην Ευρώπη, οι οποίες απέτυχαν, οι εθνικές συνειδήσεις δεν έπαψαν να υφίστανται και, όταν οι Μεγάλες Αυτοκρατορίες διαλύθηκαν, τα κράτη που ακολούθως σχηματίσθηκαν στηρίχθηκαν κυρίως στο εθνικό στοιχείο, όπως και να το προσδιορίσει κάποιος αυτό.

Η Ενωμένη Ευρώπη που προέκυψε κυρίως λόγω οικονομικών στόχων, δεν είχε ούτε έχει την ανάγκη των που είχαν και έχουν π.χ οι Ηνωμένες Πολιτείες, να σχηματίσει ένα έθνος από το πουθενά. Τα διακριτά έθνη τα οποία την αποτελούν μπορούν και να υπάρξουν χωρίς να απαιτείται αφομοίωση. Άλλωστε λίγοι είναι αυτοί που θα ήθελαν και θα επιζητούσαν την ολοκλήρωση της Ευρωπαϊκής ιδέας ως μιας ενιαίας χώρας, η οποία θα ονομάζεται Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης. Τα έθνη διατηρούν και, εξ όσων προκύπτουν, θέλουν να διατηρήσουν την δική τους παρουσία!! Το βλέπουμε άλλωστε πιο καθαρά στην Μεγάλη Βρετανία όπου Σκωτσέζοι, Άγγλοι και Ουαλοί (παραλείπω τους Ιρλανδούς), ενώ αποτελούν μία κρατική οντότητα, διακρίνονται εθνικά μεταξύ τους. Αν και στην Σκωτία έγιναν κατά καιρούς ενέργειες για ανεξάρτητη κρατική οντότητα, συνεχίζουν να λειτουργούν ως ενιαίο κράτος. Άλλο παράδειγμα αποτελεί ο Καναδάς όπου πρόσφατα έγινε δημοψήφισμα για την ανεξαρτητοποίηση της γαλλόφωνης περιοχής του Κεμπέκ! Τα έθνη δεν επιθυμούν την συγχώνευση και αυτό δεν μπορεί και να επιβληθεί με κανέναν τρόπο, πλην της εξαφάνισης κάποιου έθνους.

Κάθε έθνος έχει την δική του ιστορία. Όποια και όπως κι αν γράφτηκε αυτή, αποτελεί την κοινή τους ταυτότητα και αναφέρεται στην παρουσία του έθνους στην Ευρώπη, και προσδιορίζεται από την κοινή καταγωγή και άλλα στοιχεία! Οι προσμίξεις και οι αναμίξεις ως γνωστόν είναι πολλές, και ιδιαίτερα στα Βαλκάνια, όπου βρίσκεται και η δική μας χώρα. Παρότι ο πληθυσμός μας αποτελείται ή αποτελούνταν καλύτερα από Σαρακατσάνους, Πόντιους, Βλάχους, Μικρασιάτες, Αρβανίτες κλπ λόγω της κοινωνικής ανάγκης παλιότερα, αλλά και λόγω ιστορικής μνήμης, δέθηκε ως σύνολο και αναστήθηκε, θα έλεγα, ως έθνος μετά από πολλούς αιώνες.

Το να δημιουργείται η ιδέα και να υφίσταται ο σκοπός της άμυνας, κατά κάθε ενός που θεωρείται ότι επιβουλεύεται τις ιστορικές μνήμες, είναι απότοκο της κοινής διαπαιδαγώγησης αλλά και της κοινής ιστορίας που συνδέει μια εθνική κοινότητα, έστω κι αν αυτή «δημιουργήθηκε» και δεν είναι ακριβώς η ίδια για όλους.

Ο Στρατός μας δεν είναι μισθοφορικός όπως αυτός των Ηνωμένων Πολιτειών π.χ, αλλά εθνικός στρατός τον οποίο δένουν αυτές οι «κληρονομικές» θα έλεγα, ιστορικές μνήμες. Ο ενιαίος «διεθνιστικός» στρατός των Ρώσων ,Ουκρανών, Γεωργιανών κλπ είδαμε που ακριβώς κατέληξε, μην έχοντας καμία εθνολογική - ιδεολογική συνοχή! Οι πρώην σύμμαχοι έγιναν οι μεγαλύτεροι εχθροί, όπως ακριβώς έγινε και στην πρώην Γιουγκοσλαβία!!

Έχοντας να υπερασπιστείς το έθνος σου είναι πιο εύκολο και πιο «ηθικό» το να θέλεις να δώσεις την ζωή σου για να υπερασπίσεις την ιστορία σου και την κληρονομιά σου, από το να πας να πολεμήσεις για έναν καλό μισθό. Βλέπετε χρειάζεται περίσσιο θάρρος και πίστη για να δώσεις τη ζωή σου. Αν δεν υπάρχει η πίστη δεν υπάρχει και η αυτοθυσία που είναι απαραίτητη σε κάθε πόλεμο, σε κάθε σύγκρουση, και έτσι δεν θα υπάρχει και το επιθυμητό αποτέλεσμα, δεν μπορείς δηλαδή να «θυσιαστείς» αν και όταν χρειαστεί.

Για αυτό έφερα στον φίλο μου σαν παράδειγμα τους Ιταλούς κατά τον πόλεμο του 1940, οι οποίοι πολεμώντας για  να «θυσιαστούν» χωρίς πίστη, χωρίς ιδεώδη, χωρίς ιδανικά, απλά δεν είχαν το ψυχικό σθένος με αποτέλεσμα να χάσουν σχετικά εύκολα τον πόλεμο, παρά την αριθμητική και τεχνολογική υπεροχή τους. Αν δεν υπάρχει η πίστη απλά λείπει το θάρρος και επικρατεί η λογική. Άρα όλα έχουν το στόχο και τον σκοπό τους. Η δε σύγκριση με τους Τζιχαντιστές δεν στέκει αφού στην περίπτωση αυτή δεν αναφερόμαστε για έναν πόλεμο ή σύγκρουση μεταξύ στρατών ή εθνών, η οποία γίνεται σε ένα πεδίο μάχης και δεν μετατρέπει σε πεδίο μάχης κάθε ανύποπτο παιδί ή άμαχο, αλλά αφορά έναν ακήρυχτο πόλεμο χωρίς ηθικούς φραγμούς, στηριζόμενο κυρίως στην τυφλή θρησκευτική ιδεοληψία. Άλλο να υπερασπίζεσαι  την χώρα σου, το έθνος σου και την οικογένειά σου και άλλο να αυτοκτονείς. Κανένας στρατιώτης που πάει στον πόλεμο δεν θέλει να πεθάνει, αλλά πρέπει να έχει λόγους για να ρισκάρει την ζωή του.

Ιδιαίτερα για την περίπτωση της Μακεδονίας θα πρέπει να έχουμε υπόψη ότι ο Μέγας Αλέξανδρος, έχοντας λάβει την παιδεία από τον δάσκαλό του Αριστοτέλη, ήταν Έλληνας Μακεδών και η καπήλευση του ιστορικού ονόματος της Μακεδονίας, αυτού καθ αυτού, όχι σαν γεωγραφικό χώρο, αλλά σαν στοιχείο ιστορικής κληρονομιάς ενός έθνους, λειτουργεί αντανακλαστικά και δημιουργεί αντιδράσεις που είναι δικαιολογημένες. 

Δημοτικά τέλη

Θέλοντας να πληροφορήσω τους συμπολίτες σχετικά με την Είσπραξη και Διαχείριση των Δημοτικών Τελών, για να γνωρίζουν και τι πληρώνουν και που πάνε τα χρήματα αυτά, παραθέτω τα παρακάτω:

Τα έσοδα για Δημοτικά Τέλη εισπράττονται απευθείας από την ΔΕΗ, μέσω της εξόφλησης των λογαριασμών ηλεκτρικού ρεύματος και υπολογίζονται με συντελεστές. Είναι δε ανάλογα με τα τετραγωνικά μέτρα της οικίας μας ή και του καταστήματος ή επιχείρησης που μας ανήκουν ή κατοικούμε, αλλά και ανάλογα με την χρήση που γίνεται, αφού συνήθως υπάρχουν άλλοι συντελεστές για τις οικίες και άλλοι για τα καταστήματα κλπ. Από τα χρήματα αυτά η ΔΕΗ παρακρατεί απευθείας όλα τα οφειλόμενα για τον Δημοτικό Φωτισμό και αποδίδει τα υπόλοιπα στους Δήμους.

Οι συντελεστές αυτοί καθορίζονται με αποφάσεις των δημοτικών συμβουλίων των Δήμων και σύμφωνα με τον  νόμο, τα έσοδα που θα προκύπτουν θα πρέπει να είναι αυστηρώς ανάλογα με τις δαπάνες τις οποίες πραγματοποιεί ο Δήμος για καθαριότητα και για δημοτικό φωτισμό σε κάθε δημοτική ή τοπική κοινότητα ξεχωριστά. Δηλαδή δεν πρέπει να εισπράττουν ούτε παραπάνω (με μια μικρή απόκλιση που προβλέπει ο νόμος) αλλά, κυρίως, ούτε και λιγότερα Για αυτόν τον λόγο, αλλά και για λόγους διαφορετικής αντιμετώπισης από τους πρώην Καποδιστριακούς Δήμους, παρατηρούνται μεγάλες διαφορές από περιοχή σε περιοχή, όσον αφορά τα καταβαλλόμενα δημοτικά τέλη. Αυτή η διαφοροποίηση δεν απαγορεύεται από τον νόμο, αρκεί να αποδεικνύεται με πραγματικά στοιχεία ότι υπάρχει αναλογικότητα και στα έξοδα που γίνονται και δεν επιβαρύνονται πχ. οι κάτοικοι της Ηγουμενίτσας με επιπλέον έξοδα τα οποία θα έπρεπε να εισπράττονται από άλλη περιοχή του Δήμου.

Τα Δημοτικά Τέλη δεν προβλέπεται όμως μόνο να αυξάνονται αλλά και να μειώνονται αφού είναι συνάρτηση των εξόδων. Μείωση των εξόδων ή ορθότερη διαχείριση πρέπει να σημαίνει και μείωση των συντελεστών και άρα και των χρημάτων που πληρώνουμε.

 Όλα τα έσοδα των Δήμων έχουν συγκεκριμένους διακριτούς κωδικούς (κωδικός 20-7 για τα τέλη καθαριότητας – ηλεκτροφωτισμού), στους οποίους πρέπει να πιστώνονται τα χρήματα που εισπράττονται, και πρέπει να χρησιμοποιούνται αποκλειστικά και ανταποδοτικά για τον σκοπό για τον οποίο εισπράττονται. Απαγορεύεται  και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση έσοδα που αφορούν δημοτικά τέλη να διατίθενται για άλλους σκοπούς. Ο σκοπός ο οποίος διατίθενται αφορά, εκτός της καταβολής στην ΔΕΗ χρημάτων για δημοτικό φωτισμό, και τη συντήρηση του ηλεκτρικού δικτύου αλλά και την καθαριότητα η οποία περιλαμβάνει  αποκομιδή απορριμμάτων, συντήρηση & καύσιμα οχημάτων, προμήθεια κάδων,  προμήθεια λαμπτήρων, αμοιβές ηλεκτρολόγων, έξοδα ΧΥΤΑ, αλλά και την μισθοδοσία του προσωπικού που απασχολείται τόσο στην καθαριότητα όσο και στον ηλεκτροφωτισμό.

Οι Δήμοι θα πρέπει να πάψουν να είναι επαίτες της Κεντρικής Διοίκησης, να διαχειριστούν με σύνεση τα έσοδα που εισπράττουν από τα ανταποδοτικά δημοτικά τέλη (αλλά και από τα ανταποδοτικά επίσης, τέλη ύδρευσης) και να νοικοκυρέψουν τα έξοδα που κάνουν. Πρέπει ακόμη να προχωρήσουν στην δίκαιη κατανομή των χρημάτων που εισπράττουν από τους δημότες, με ανάλογες τροποποιήσεις των υφιστάμενων συντελεστών.

 Όταν βέβαια μιλάμε για Διαχείριση και Διοίκηση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση θα πρέπει αν κρατάμε και μικρό καλάθι.     

Εμείς στον Στρατό δεν μάθαμε με τεφτέρια!!!!

Παρακολουθώντας δημοσιεύματα για συμβάν διακοπής ρεύματος, λόγω χρεών 550.000 ευρώ προς την ΔΕΗ, το οποίο έλαβε χώρα πρόσφατα στον Δήμο Φιλιατών, καθώς και αναφορές που έγιναν για «υπευθύνους», οι οποίοι συνέταξαν επιστολή προς την ΔΕΗ και «αφαίρεσαν» από τον πολλαπλό λογαριασμό της ΔΕΗ 58 παροχές οι οποίες αφορούσαν αντλιοστάσια, και το οποίο έκανε «γαργάρα» η ΔΕΗ, μου ήρθαν στο μυαλό παλιότερα δημοσιεύματα, πριν 1,5 χρόνο περίπου (Οκτώβριος 2014), όπου και πάλι γινόταν λόγος για χρέος του ίδιου Δήμου ύψους 520.000 ευρώ τότε προς την ΔΕΗ, και θα επανέλθω θέλοντας να πληροφορήσω αυτούς που τα είπαν και τα δημοσίευσαν, αλλά και όλους τους ενδιαφερόμενους, ότι:

1. Τα χρέη των 520.000 ευρώ τότε προς την ΔΕΗ, τα οποία προφανώς έγιναν τώρα 550.000, ΕΙΝΑΙ ΧΡΕΗ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΑΦΟΡΟΥΝ ΑΝΤΛΙΟΣΤΑΣΙΑ ΥΔΡΕΥΣΗΣ και όχι δημοτικό φωτισμό (δηλαδή φωτισμό δρόμων και πλατειών ή ΦΟΠ όπως τον ονομάζει η ΔΕΗ), και τα χρέη αυτά πρέπει να εξοφλούνται από τις εισπράξεις της ύδρευσης ως ανταποδοτικά τέλη, και όχι από τα Δημοτικά Τέλη τα οποία οι Δημότες πληρώνουν (μέσω της ΔΕΗ) για δημοτικό φωτισμό και για καθαριότητα!!! Το να βάζει και να τα βγάζει η ΔΕΗ τα αντλιοστάσια όπου την βολεύει, μήπως και εισπράξει κάποια παραπάνω οφειλόμενα (άσχετο που δεν περισσεύουν παρά ελάχιστα στην ουσία), γίνεται παρανόμως!! Αλλά και να περισσεύουν κάποια χρήματα (που θα έπρεπε αν γινόταν σωστά η διαχείριση και αν τα Δημοτικά Τέλη ήταν ορθά κατανεμημένα), οφείλουν οι δημοτικές αρχές να τα διαθέσουν αποκλειστικά και ανταποδοτικά όπως είναι ο σκοπός τους, για πληρωμή εξόδων στους ΧΥΤΑ, για συντήρηση οχημάτων καθαριότητας, για αγορά κάδων σκουπιδιών, για καύσιμα κίνησης των οχημάτων καθαριότητας, για αντικατάσταση λαμπτήρων δημοτικού φωτισμού και συντήρηση του δικτύου φωτισμού κ.ο.κ!!! Για αυτό τον σκοπό εισπράττονται από τους δημότες και εκεί πρέπει να καταλήγουν!!! Α Π Α  Γ Ο Ρ Ε Υ Ε Τ Α Ι  από τον νόμο τα έσοδα που αφορούν δημοτικά τέλη να διατίθενται για άλλους σκοπούς.

2. Όλα τα ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΑ ΤΕΛΗ έχουν συγκεκριμένους διακριτούς κωδικούς (κωδικός 20-7 για τα τέλη καθαριότητας - ηλεκτροφωτισμού και 25-6 για τα τέλη ύδρευσης-αποχέτευσης) στους οποίους πρέπει να πιστώνονται τα έσοδα και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να διατίθενται για άλλους σκοπούς. Τα περί «από πού θα πληρωνόταν τα χρήματα αυτά» που άκουσα να λέγεται έχει την απάντηση ότι: Οι παροχές που αφορούν αντλιοστάσια πρέπει να εξοφλούνται από τα ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΑ ΤΕΛΗ ΥΔΡΕΥΣΗΣ και μόνο από αυτά.!!

Δεν υπάρχει κανένας «ειδικός μαγικός λογαριασμός σε τράπεζα» ο οποίος, κατά τον συντάκτη παλαιότερου άρθρου σε εφημερίδα της περιοχής, πιστώνεται δια μαγείας με επαρκή χρηματικά ποσά, τα και οποία πληρώνουν τους λογαριασμούς. Αυτά είναι μυθεύματα που είτε προέρχονται από αδαείς, είτε αυτός που τα έγραψε επιχειρεί να μας θεωρήσει όλους αδαείς. Τέτοιοι μαγικοί λογαριασμοί που γεμίζουν από μόνοι τους με χρήματα και εξοφλούν τους λογαριασμούς, υπάρχουν μόνο στη φαντασία του κάθε πρώην διατελέσαντα αυτοδιοικητικού - κακοδιαχειριστή χρημάτων, που νόμιζε ότι επειδή του τα έδινε παλιά ο υπουργός, αυτός μπορούσε να τα ξοδεύει κατά το δοκούν.

Προκειμένου όλοι οι δημότες, όλων των δήμων, να είναι ενήμεροι για το που πάνε τα χρήματά τους, περιγράφω και πάλι την  διαδικασία που ακολουθείται και η οποία είναι η εξής:

 Η ΔΕΗ εισπράττει από όλους μας χρήματα για τα Δημοτικά Τέλη (Χρήματα για τον Δημοτικό Φωτισμό και την Καθαριότητα δηλαδή), μέσω της εξόφλησης των λογαριασμών ηλεκτρικού ρεύματος. Το ποσό αυτό είναι ανάλογο των τετραγωνικών μέτρων της οικίας μας και της χρήσης κάθε ακινήτου ειδικότερα. Από τα χρήματα αυτά η ΔΕΗ οφείλει να παρακρατεί όλα τα οφειλόμενα για τον Δημοτικό Φωτισμό  ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΑ. Η ΔΕΗ ΔΕΝ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ χρήματα από Δημοτικά Τέλη αν δεν εξοφληθούν οι λογαριασμοί που της οφείλονται για Δημοτικό Φωτισμό. Αν υπάρχουν χρήματα για επιστροφή, μετά την εξόφληση των οφειλομένων, η ΔΕΗ τα αποδίδει στον Δήμο, ο οποίος οφείλει να τα πιστώσει στον κωδικό που αφορά έσοδα από Δημοτικά Τέλη, για να χρησιμοποιηθούν για τον σκοπό που περιέγραψα παραπάνω.  

3.  Από τον Νοέμβριο του 2010, ήτοι από την συγχώνευση σχεδόν των δύο πρώην Δήμων (Φιλιατών και Σαγιάδας) υπήρχε χρεωστικό υπόλοιπο του ενιαίου Δήμου Φιλιατών προς την ΔΕΗ από δημοτικό φωτισμό ύψους 180.000 ευρώ και έως και τον Ιούλιο του 2012 το υπόλοιπο Δήμου Φιλιατών συνέχισε να παραμένει χρεωστικό, λόγω των οφειλών και των παρακρατήσεων για τα παλαιότερα χρέη, αλλά κυρίως λόγω του πολύ χαμηλού συντελεστή εισφοράς των δημοτών του πρώην Καποδιστριακού Δήμου Φιλιατών, του οποίου τα εισπραττόμενα χρήματα δεν επαρκούσαν για να καλύψουν τα έξοδα ούτε καν για τον Δημοτικό Φωτισμό!!!.

4. Η ΔΕΗ ουδέποτε μέχρι και το χρονικό διάστημα Ιανουαρίου – Μαρτίου 2013 απέδωσε κάποιο χρηματικό ποσό στον Δήμο, διότι φρόντιζε να το παρακρατεί  για τις παλαιότερες ανεξόφλητες οφειλές. Οι λογαριασμοί των  αντλιοστασίων ύδρευσης δεν εξοφλούνταν, όπως θα έπρεπε, από τις εισπράξεις της ύδρευσης οι οποίες έχουν και αυτές ανταποδοτικό χαρακτήρα, (δηλαδή εισπράττω μόνο όσα απαιτούνται για τα έξοδα λειτουργίας και συντήρησης των δικτύων αλλά και για το ηλεκτρικό ρεύμα των αντλιοστασίων!!!). Την 29 Μαίου 2013 με την 103/2013 απόφασή του το Δημοτικό Συμβούλιο Φιλιατών, πίστωσε για πρώτη φορά στα έσοδα του Δήμου και υπέρ λειτουργίας ΧΥΤΑ (ΚΑ 20-7336.001), όπως άλλωστε είναι και το ορθό για τα χρήματα αυτά, το ποσό των 13.999,87 ευρώ.  Στην συνέχεια την 04 Δεκεμβρίου 2013 με την 200/2013 απόφασή του ο δήμος πιστώθηκε στον κωδικό 20-6211.001 με ακόμη 57.919,38 ευρώ, προερχόμενα από απόδοση δημοτικών τελών από τη ΔΕΗ. Την συνέχεια όπως αυτή διαμορφώθηκε το 2014 δεν είμαι σε θέση να την γνωρίζω. Αυτό όμως που γνωρίζω είναι ότι η πίστωση των χρημάτων αυτών καλώς έγινε και αυτή είναι η προβλεπόμενη διαδικασία.

Εκείνο που δεν γνωρίζω είναι αν από το 2013 και μετά ήρθαν από την κεντρική κυβέρνηση χρήματα για εξόφληση ληξιπρόθεσμων οφειλών, και αν αυτά αφορούσαν την εξόφληση των χρεών που υπήρχαν στο τέλος του 2010 προς την ΔΕΗ και άλλους παρόχους, καθώς  και που αξιοποιήθηκαν αυτά? Τα έτη 2011 και 2012, εξ όσων γνωρίζω, δεν είχαν έρθει χρήματα για τέτοιες ληξιπρόθεσμες οφειλές, παρότι είχαν γίνει οι απαραίτητες ενέργειες και είχε ζητηθεί το οφειλόμενο προς την ΔΕΗ ποσό.

Εν κατακλείδι θα πρέπει να τονίσω ότι σύμφωνα με τον νόμο τα χρήματα των δημοτικών τελών, τα οποία είναι ανταποδοτικά, πρέπει να χρησιμοποιούνται αποκλειστικά και μόνο για την εξόφληση λογαριασμών ρεύματος και την συντήρηση του δημοτικού φωτισμού και για την καθαριότητα, αλλά αυτό συνεπάγεται ότι και τα χρήματα που εισπράττονται από τους λογαριασμούς ύδρευσης θα πρέπει να καταβάλλονται για την  εξόφληση των ηλεκτροδότησης των αντλιοστασίων όπως προβλέπεται, και όχι για να καλύπτουν άλλες ανάγκες των δημοτικών αρχών!!!!!!!!!! ή να διαπιστώνεται ότι λείπουν σε μετρητά από τα ταμεία, όπως έγινε παλιότερα (πριν το 2010) στο Δήμο Φιλιατών, όπου υπήρξε «εικονική» κλοπή για να δικαιολογηθούν χρήματα που έλειπαν!!!!

5. Παρατηρώ όμως ότι δεν υπήρξε καμία ουσιαστική βελτίωση όσον αφορά τα χρέη που υπήρχαν τον Οκτώβριο του 2014 με τον Μάρτιο του 2016. Τότε τα χρέη προς την ΔΕΗ ήταν 520.000 και τώρα έγιναν 550.000, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η νυν δημοτική αρχή μπορούσε να εξοφλήσει τα χρέη αυτά και δεν το έκανε, αν δεν ήρθαν χρήματα για τον σκοπό αυτό από την κεντρική κυβέρνηση. Η διακοπή η οποία έγινε και αποδόθηκε για πολιτικούς λόγους σε συγκεκριμένο δημοτικό σύμβουλο της μειοψηφίας αδικεί και τον καταγγέλλοντα αλλά και τον δεχόμενο την καταγγελία αυτήν. Ουδέποτε θα υπήρχε τέτοια περίπτωση να γνωρίζει ο άριστος αυτός συμπολίτης μας, ο οποίος υπεραγαπάει τον τόπο του, ότι θα γινόταν διακοπή ρεύματος στο Δημαρχείο της πόλης του, και δεν θα το απέτρεπε αν είχε την δυνατότητα, που πιθανόν και να μην είχε. Για τις διακοπές ρεύματος που γίνονται, εξ όσων γνωρίζω από την ενασχόλησή μου με το θέμα, εντολές δίνονται απευθείας από την Διεύθυνση Περιφέρειας Πελοποννήσου - Ηπείρου στην Πάτρα και σε πολλές των περιπτώσεων, δεν ενημερώνουν καν την τοπική ΔΕΗ.  

6. Κατά την άποψή μου για να διευθετηθεί το όλο ζήτημα και να εξοικονομηθούν τα απαιτούμενα χρήματα ο Δήμος Φιλιατών θα πρέπει να προχωρήσει:

 - Στην διαμόρφωση του ύψους  των καταβαλλομένων δημοτικών τελών από τους δημότες με τέτοιο τρόπο ώστε αυτά να είναι πραγματικά ανταποδοτικά. Σήμερα η Δημοτική Ενότητα Σαγιάδας (πρώην δήμος Σαγιάδας ) καταβάλει συνολικά για Δημοτικά Τέλη και Φόρο 1,20 ευρώ ανά τετραγωνικό, η δε δημοτική ενότητα Φιλιατών (πρώην Δήμος Φιλιατών) συνολικά 0,90 ευρώ.  

- Τον περιορισμό και κατάργηση των λαμπτήρων και στύλων οι οποίοι φωτίζουν αποθήκες και στάβλους σε κάμπους και σε βουνά, οι οποίοι τοποθετήθηκαν για ψηφοθηρικούς λόγους, και για τους οποίους οι δημότες καταβάλουν, μέσω των δημοτικών τελών, ένα σημαντικό χρηματικό ποσό, χωρίς αυτό να γίνεται σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία!!

- Τα έσοδα της ύδρευσης θα πρέπει να αξιοποιούνται από την δημοτική αρχή για τον σκοπό τον οποίον εισπράττονται, αν και σύμφωνα με όσα γνωρίζω τα προϋπολογιζόμενα χρήματα για έξοδα ύδρευσης, και αυτά που τελικά εισπράττονται για την  ύδρευση, δεν επαρκούν για να καλύψουν τα έξοδα που γίνονται και τα οποία αφορούν: ηλεκτροδότηση αντλιοστασίων, επισκευές αντλιών, καύσιμα οχημάτων, συντήρηση οχημάτων, αντικατάσταση αντλιών κλπ.

7. Εκείνο που επιπλέον θα πρέπει να αναφέρω σχετικά με τα παραπάνω, είναι ότι για όσο χρονικό διάστημα είχα ενημέρωση για το θέμα της εξόφλησης των λογαριασμών ηλεκτροδότησης των αντλιοστασίων, χωρίς να έχω κάποια αρμοδιότητα, αφού αυτό αποτελεί αντικείμενο του αρμόδιου τμήματος ύδρευσης του Δήμου, είναι ότι κατά τη διάρκεια του 2012, και μέχρι τον Σεπτέμβριο του έτους αυτού, εξοφλήθηκαν λογαριασμοί ύψους 127.000 ευρώ, σε τέσσερις συνολικά πληρωμές που έγιναν. Αν για τα έτη 2013 και 2014 δεν εξοφλήθηκαν άλλοι λογαριασμοί, που να αφορούν δαπάνες ηλεκτροδότησης αντλιοστασίων για ύδρευση, και προέκυψε ως αποτέλεσμα το χρέος των 520.000 ευρώ τότε, το οποίο έγινε 550.000 ευρώ σήμερα,  δεν είμαι σε θέση να το γνωρίζω, όπως δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν όλα τα εισπραττόμενα χρήματα,  τα οποία προφανώς δεν επαρκούσαν, χρησιμοποιούνταν για το σκοπό που εισπράττονταν και δεν κάλυπταν «άλλες ανάγκες».

Επιπλέον όσον αφορά χρηματικά ποσά τα οποία θα πρέπει η ΔΕΗ να διευθετήσει και πιθανώς να επιστρέψει στον δήμο Φιλιατών, λόγω παραλείψεων και λαθών τα οποία έγιναν στο παρελθόν, επαναλαμβάνω και πάλι ότι ευχαρίστως θα ενημερώσω τους αρμόδιους αιρετούς και υπαλλήλους για να επιληφθούν και να ενεργήσουν όπως θεωρούν ορθό και νόμιμο, αν το θεωρήσουν απαραίτητο.  Εγώ εξάντλησα κάθε περιθώριο που είχα και κουράστηκα να παλεύω με τους ανεμόμυλους, αλλά είμαι πάντα στην διάθεσή τους.

Θεωρώ υποχρέωσή μου ακόμη να διευκρινίσω ότι:

1. Τα χρέη των πρώην Δήμων Φιλιατών και Σαγιάδας προς την ΔΕΗ τον Δεκέμβριο του 2010 ανέρχονταν στο ποσό των 180.000 ευρώ.

2. Ο πρώην Δήμος Σαγιάδας όφειλε τον Δεκέμβριο του 2010 στην ΔΕΥΑ Ηγουμενίτσας για την ύδρευση των κοινοτήτων Ραγίου και Κεστρίνης το ποσό των 90.000 ευρώ περίπου.   

Επιπλέον είναι γεγονός ότι οι πριν το 2010 δημοτικές αρχές όντας απασχολημένες σε μια διαρκή κατανάλωση χρήματος και στην δημιουργία χρεών,  ( 1.700.000 τα χρέη του πρώην Δήμου Σαγιάδας και 3.000.000 περίπου του πρώην Δήμου Φιλιατών), δημιούργησαν ένα άναρχο τοπίο και έδωσαν ανεξέλεγκτη εξάπλωση στον δημοτικό φωτισμό  με αποτέλεσμα την φωταγώγηση κάμπων και σταύλων αντί για τις προβλεπόμενες πλατείες και δρόμους. Υπήρχαν ακόμα τηλέφωνα σε γραφεία, κοινότητες και κλειστά σχολεία, για τα οποία πληρωνόταν για χρόνια λογαριασμοί, χωρίς αυτά να λειτουργούν!!! Αντλιοστάσια τα οποία δεν λειτουργούσαν αλλά είχαν παροχές ηλεκτρικού ρεύματος. Κοινοτικά γραφεία, αποθήκες και πολλά σχολεία με παροχές ρεύματος τα οποία πλήρωνε ο Δήμος, χωρίς να λειτουργούν και αυτά. Στην ουσία δεν γνώριζαν τι πλήρωναν και σε ποιόν!! Απλά ζητούσαν από το κράτος χρήματα και τα ξόδευαν χωρίς μέτρο!!!

          Έτσι, με τάξη και οργάνωση,  μάθαμε να λειτουργούμε εμείς στον Στρατό και για αυτό η κοινωνία σε κάθε πρόβλημα που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει στρέφεται πάντα στις Ένοπλες Δυνάμεις!!! Αν μας αντέγραφαν και λίγο οι πολιτικοί δεν θα είχαμε φτάσει στα χάλια που βρισκόμαστε!!!!!!

Κωστάρας Σταύρος

Αξιωματικός Ε.Α

& πρώην Αντιδήμαρχος

ΛΑΘΡΟ - ΠΑΡΑ – ΤΥΠΟΙ – ΝΟΜΟΙ - ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

Εκτός από ανίκανοι είστε και άσχετοι εσείς οι «κυβερνώντες»! Εντός εισαγωγικών βέβαια, γιατί άλλο είναι να πολιτικολογείς ασύστολα και ανέξοδα, και άλλο να κυβερνάς! Για να κυβερνήσεις πρέπει να μπορείς και να δημιουργήσεις μηχανισμούς και να ελέγξεις καταστάσεις πριν ξεφύγουν από κάθε έλεγχο! Το προσφυγικό, όπως και τόσα άλλα θέματα, σας ξέφυγε και δεν ασχοληθήκατε όπως και όταν έπρεπε. Χάσατε πολύ χρόνο αλλά και την ευκαιρία να φανείτε χρήσιμοι στην χώρα και να κάνετε μια καινούρια αρχή στις σχέσεις της χώρας με την Ευρώπη. Αμφιβάλω αν θα μπορούσατε να έχετε κάποιο αποτέλεσμα, αλλά τουλάχιστον έπρεπε να γίνει μια προσπάθεια!!

Κάποιος φίλος μου είπε παλιότερα, και καλώς έκανε, για το δράμα τόσων ανθρώπων το οποίο δεν πρέπει να το μετράμε σε κέρδος. Ακόμη συμφώνησε ότι η υπάρχουσα κατάσταση δεν είναι η σωστή! Μίλησε ακόμη για άλλα πράγματα, μεθόδους και σχεδιασμούς οι οποίοι βοηθούν την οικονομία και όχι «πόσες επιχειρήσεις θα δούλευαν» με την εκμετάλλευση δυστυχισμένων ανθρώπων.

Δηλαδή τώρα δεν τους εκμεταλλεύεται κανείς αυτούς τους δυστυχισμένους ανθρώπους, που έχουν αφεθεί στην μοίρα τους και πληρώνουν όσα όσα για να φύγουν από τη χώρα, όσοι και αν μπορέσουν? Δεν πληρώνουν παράνομα χρήματα για τροφή και μετακινήσεις και στέγη και οτιδήποτε άλλο χρειάζεται? Δηλαδή αν είχαμε την χρηματοδότηση και την οικονομική ενίσχυση από τους εταίρους και την αξιοποιούσαμε σωστά, υπέρ των αναγκών των ανθρώπων αυτών, θα ήταν κακό να χρησιμοποιήσουμε τα χρήματα αυτά για την ενίσχυση της οικονομίας? Τι είναι πιο σωστό δηλαδή? Να τους αφήνουμε στην μοίρα τους, να κυκλοφορούν στην χώρα μας δεκάδες χιλιάδες άγνωστοι και άμοιροι άνθρωποι και εμείς να νίπτουμε τας χείρας λέγοντας ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, μεταβιβάζοντας το πρόβλημα, αν μπορέσουμε, κάπου αλλού?

Φυσικά δεν γίνεται να μείνουν όλοι εδώ!! Θα πρέπει κάθε κράτος ανάλογα με τις δυνατότητές του να συνεχίσει να υποδέχεται έναν μεγάλο αριθμό από αυτούς!! Οργανωμένα όμως, σαν πολιτισμένη κοινωνία, και όχι σαν να πετάμε τα σκουπίδια στην πίσω αυλή!!

Το κέρδος για την χώρα υπάρχει είτε με 20.000 ενοικιαστές που θέλησε να «οργανώσει» η κυβέρνηση, που σημαίνει στην ουσία την είσπραξη εσόδων, είτε με την φιλοξενία τους σε οργανωμένους καταυλισμούς. Άρα είναι θέμα ορθότερης διαχείρισης. Το να κυκλοφορούν ρακένδυτοι και πεινασμένοι, και προφανώς ανεξέλεγκτοι, δηλαδή είναι καλύτερο?  Είναι δηλαδή καλύτερα να μένουν στα σύνορα, σε δρόμους, σε πλατείες ή οπουδήποτε αλλού, χωρίς μέριμνα κ έλεγχο?

Το κέρδος - η είσοδος στην οικονομία χρήματος- που αναφέρω, φυσικά και δεν θα προέρχεται από αυτούς, αλλά από τους εταίρους που θα έπρεπε να πληρώσουν το λογαριασμό. Τώρα αν ενοχλεί που θα υπάρξει και κέρδος, είτε έτσι είτε αλλιώς, όπως προείπα, υπάρχει. Απλά τώρα γίνεται και εκμετάλλευση από ορισμένους της κατάστασης με παράνομα κέρδη και ανομία. Και τελικά προέχει η καλύτερη λύση που μπορεί να δοθεί. Ποια είναι αυτή ?? Απλά να το παίζουμε καλοί χωρίς να λαμβάνουμε μέτρα και να λυθεί από μόνο του το πρόβλημα ? Αυτή η χώρα πρέπει κάποια στιγμή να γίνει και κράτος.

Ουδείς πάντως μίλησε για εκμετάλλευση, αν και αυτή λόγω της μη ύπαρξης οργάνωσης υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει. Όμως σε μια ευνομούμενη πολιτεία δεν έχεις κανένα πολίτη ή φιλοξενούμενο, χωρίς έλεγχο και χωρίς να ξέρεις ποιος είναι, τι κάνει, που πάει και χωρίς να φροντίζεις τις ανάγκες του. Αν η καλύτερη λύση είναι αυτή που βλέπατε έως τώρα να εφαρμόζεται δεν έχω κάτι να πω. Η δημιουργία ανθρώπινων συνθηκών και υποδομών, με όλα όσα χρειάζεται ένας άνθρωπος για να ζήσει σαν άνθρωπος, ήταν και είναι θεωρώ η καλύτερη λύση, αλλά και εκεί, από ότι φαίνεται, έχοντας καθυστερήσει ανεπίτρεπτα, οδεύετε σε μια ακόμη αποτυχία.

Η οργανωμένη φιλοξενία, με προοπτική να έχει μακρύ χρονικό ορίζοντα, σε κλειστούς χώρους συγκέντρωσης, οι οποίοι θα εξασφαλίζουν όλα τα απαραίτητα για μια σωστή και ανθρώπινη διαβίωση, θα λειτουργήσει πιθανόν και σαν αποτροπή για την έλευση περισσότερων για τους οποίους ο έλεγχος θα είναι αδύνατος, μέχρι να υπάρξει διευθέτηση είτε εντός Ευρώπης είτε με την επιστροφή στη χώρα τους!! Μετά και την τελευταία συμφωνία με την Τουρκία, η οποία φυσικά φρόντισε να πάρει και την μερίδα του λέοντος στην οικονομική βοήθεια, μόνη πλέον λύση είναι η ορθή οργάνωση της φιλοξενίας των προσφύγων. Το μόνο πρόβλημα θα είναι η διάρκεια παραμονής, για το οποίο θα είναι απαραίτητη η συμφωνία με τους εταίρους, οι οποίοι οφείλουν να συνεχίσουν να δέχονται αντίστοιχο αριθμό προσφύγων.

Τελικά το ξέφραγο αμπέλι που θέλατε να δημιουργήσετε θα γίνει μάλλον χειρότερο με τον τρόπο που θέλετε να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα. Αλλά όταν σας χαρακτηρίζουν ιδεοληψίες, έλλειψη γνώσης και πολιτικής βούλησης, άγνοια και ανικανότητα, δεν έχουμε και πολλά να περιμένουμε από εσάς, που σας έλαχε να πάρετε τις μοίρες μας στα χέρια σας!!! Και να ήταν μόνο στο μεταναστευτικό!!!!!

Αν υπάρχει η κατάλληλη οργάνωση αλλά, κυρίως, το απαραίτητο χρήμα, ένα κράτος μπορεί να κάνει τα πάντα!!

Είπαμε κράτος!!

Εντάξει το ξέρω!!

Θα πρέπει να υπάρχει και κυβέρνηση!!

Τι χρειάζεται η χώρα!!

Εφαρμογή και ολοκλήρωση με νέες προσθήκες του  Νόμου για την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση, που δίνει την δυνατότητα στους πολίτες να επικοινωνούν ηλεκτρονικά με τις Δημόσιες Υπηρεσίες, να έχουν πρόσβαση σε δημόσια έγγραφα, να καταθέτουν αιτήσεις, δικαιολογητικά, να προμηθεύονται πιστοποιητικά, να πληρώνουν φόρους, παράβολα κλπ

Αναμόρφωση του συστήματος προσλήψεων και υπαγωγή σε αυτό όλων των προσλήψεων με τις διαδικασίες του ΑΣΕΠ, τόσο των μόνιμων όσο και των συμβασιούχων. Διαμόρφωση και ψήφιση με σχετικό νομοσχέδιο των απαιτούμενων προσόντων για κάθε θέση υπαλλήλου του ευρύτερου δημοσίου τομέα, διαδικασία η οποία θα αποκλείει την κατάληψη θέσεων από άτομα τα οποία δεν έχουν τα κατάλληλα προσόντα.

Περιορισμό του αριθμού των Δημοσίων Υπαλλήλων μόνο στις οργανικές θέσεις κάθε υπηρεσίας των οποίων η αναγκαιότητα να εξεταστεί και πάλι, με ταυτόχρονη αναμόρφωση του συστήματος υποχρεωτικών και εθελουσίων μετατάξεων, ώστε όλοι οι υπάλληλοι να τοποθετηθούν αναλόγως των προσόντων που κατέχουν.

Πλήρης εφαρμογή για όλα τα κρατικά και κοινοτικά κονδύλια του Προγράμματος «Διαύγεια» για κάθε απόφαση οποιουδήποτε φορέα του Δημοσίου με την υποχρεωτική ανάρτηση κάθε απόφασης και κάθε εντάλματος πληρωμής στο Διαδίκτυο.

Διεύρυνση των αρμοδιοτήτων της  Ενιαίας Αρχής Πληρωμών, του Ενιαίου Κέντρου Πληρωμής Συντάξεων και της Ενιαίας Αρχής των Δημοσίων Συμβάσεων από το Δημόσιο, ώστε όλες ανεξαιρέτως οι πληρωμές και οι αναθέσεις να γίνονται με διαφάνεια.

Πρόληψη, και πάταξη της διαφθοράς και, ειδικότερα, εκτός από την θεσμοθετημένη  πρόβλεψη δήμευσης των περιουσιακών στοιχείων που δεν δηλώνονται στο «πόθεν έσχες» πολιτικών και κρατικών αξιωματούχων, η σχετική διάταξη του Νόμου θα πρέπει να επεκταθεί και σε δημοσίους υπαλλήλους οι οποίοι κατέχουν διευθυντικές και άλλες θέσεις.

Η δημόσια διαβούλευση πριν από την κατάθεση κάθε νομοσχεδίου θα πρέπει να αποκτήσει κάποιου είδους γνωμοδοτικό χαρακτήρα και να λαμβάνεται υπόψη στις τροποποιήσεις των νομοσχεδίων πριν από την ψήφισή τους.

Η Ειδική Διαρκής Επιτροπή Εξοπλιστικών Προγραμμάτων της Βουλής να μετονομασθεί και να επεκταθεί και στο σύστημα προμηθειών του ευρύτερου δημόσιου τομέα και στην ανάθεση των μεγάλων έργων.

Τα αποτελέσματα του Κοινοβουλευτικού Ελέγχου των οικονομικών του Κράτους από την  ειδική υπηρεσία της Βουλής, το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους, να κοινοποιούνται δημόσια ανά τακτά διαστήματα στην «Διαύγεια», ώστε να γίνονται ευρύτερα γνωστά

Το εύρος του θεσμού της βουλευτικής ασυλίας να περιορισθεί ακόμα περισσότερο και  να μην καλύπτει καμία δραστηριότητα του βουλευτή ακόμα και κατά την άσκηση των καθηκόντων και του λειτουργήματος του ως Βουλευτή. Το «πόθεν έσχες» των πολιτικών προσώπων να δημοσιοποιείται όχι μόνο ετήσια αλλά και σε σύγκριση με όλα τα προηγούμενα έτη, συμπεριλαμβάνοντας και τα άμεσα συγγενικά τους πρόσωπα.

Οι εκθέσεις του θεσμού του εισαγγελέα οικονομικού εγκλήματος και της αρχής για την  καταπολέμηση του μαύρου χρήματος να δημοσιεύονται κάθε χρόνο για την ενημέρωση των πολιτών.

Η ποινικοποίηση της φοροδιαφυγής να συνδυαστεί με τον έλεγχο, μέσω της Τράπεζας της Ελλάδος, της νομιμότητας των καταθέσεων που μεταφέρονται στο εξωτερικό και  με την άρση του τραπεζικού απόρρητου έναντι των ελεγκτικών αρχών για όλους τους έλληνες πολίτες που φοροδιαφεύγουν ή μεταφέρουν χρήματα στο εξωτερικό!

Κατόπιν της απογραφής των συνταξιούχων και του εντοπισμού των περιπτώσεων παράνομων συντάξεων, να ανακοινωθούν τα αποτελέσματα των ελέγχων καθώς και τα μέτρα που λήφθηκαν για την επιστροφή των χρημάτων που εισπράχτηκαν ως μη δικαιούμενα, καθώς και οι διώξεις που ασκήθηκαν ή οι συμβιβαστικές λύσεις που επιτεύχθηκαν .

Η τοπική αυτοδιοίκηση, η οποία αναμορφώθηκε με το σχέδιο «Καλλικράτης», θα πρέπει να αποκτήσει επιπλέον ενιαίους κανονισμούς εσωτερικής λειτουργίας και διάρθρωσης ώστε να εξασφαλισθεί  η ορθή και ενιαία λειτουργία όλων των υπηρεσιών .Οι αρμοδιότητες της τοπικής αυτοδιοίκησης να επεκταθούν με σκοπό να επιτευχθεί η αποκέντρωση των υπουργείων και των υπηρεσιών

Άμεση μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος για να εξασφαλισθεί η βιωσιμότητα του χωρίς να θιγούν οι συντάξεις αυτών που πραγματικά έχουν ανάγκη σε συνδυασμό με τα συνολικά εισοδήματα των οικογενειακών προϋπολογισμών.

Να καταργηθούν /συγχωνευτούν επιπλέον φορείς του Δημοσίου Τομέα και να ανοίξουν όλα τα «κλειστά» επαγγέλματα.

Οι αρμοδιότητες του Ταμείου Αξιοποίησης Δημόσιας Περιουσίας να επεκταθούν και σε όλες τις περιπτώσεις που υπάρχουν αμφισβητούμενα δημόσια περιουσιακά στοιχεία αλλά και στην αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας η οποία είναι περιουσία όλων των Ελλήνων .

Να ρυθμιστεί προς όφελος όλων των πολιτών η ρύθμιση των στεγαστικών δανείων ώστε να καταστεί αδύνατη ή υπό αυστηρές προϋποθέσεις η κατάσχεση της πρώτης κατοικίας.

Η στήριξη της απασχόλησης και του δικαιώματος στην εργασία να γίνει το κύριο μέλημα όλων των κυβερνήσεων γιατί η καταπολέμηση της ανεργίας και των φαινομένων που παράγει είναι η κατακλείδα της κοινωνικής συνοχής και το όπλο που θα οδηγήσει στην ανάπτυξη και την ευμάρεια:

Ο Εθνικός Οργανισμός Παροχής Υπηρεσιών (ΕΟΠΥΥ), το σύστημα της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης, οι συγχωνεύσεις νοσοκομείων, η αναμόρφωση του συστήματος προμηθειών με διεθνείς ηλεκτρονικούς διαγωνισμούς και η μείωση φαρμακευτικής δαπάνης με γενική ανακοστολόγηση όλων των φαρμάκων, έκδοση θετικού καταλόγου, ηλεκτρονική δημοπρασία, γενόσημα κ.λ.π. να αποτελέσουν τους κύριους στόχους σε συνέχεια της ήδη υπάρχουσας νομοθεσίας.

Ο  Νόμος για τα ΑΕΙ (Αύγουστος 2011) που ψηφίστηκε με την ψήφο των 4/5 των βουλευτών να εφαρμοστεί χωρίς καμία τροποποίηση η οποία δεν θα προέρχεται από αριθμό αντίστοιχο των βουλευτών που τον ενέκριναν.

Το περιβάλλον το οποίο περιλαμβάνει τομείς όπως ανακύκλωση, το μεγάλο θέμα των αυθαιρέτων., την ενεργειακή αναβάθμιση των κτηρίων για εξοικονόμηση ενέργειας, αλλά κυρίως την επιτάχυνση ανάπτυξης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. θα πρέπει να αποτελέσει ένα από τους εθνικούς στόχους!

Εθνικός στόχος, ο οποίος θα αποτελέσει και βάση της ανάπτυξης και της οικονομικής σταθερότητας αποτελεί η  Έρευνα, Παραγωγή και το  Δίκτυο Μεταφοράς Υδρογονανθράκων, με στόχο την έρευνα και αξιοποίηση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων.

Η αναμόρφωση της δικαιοσύνης πέραν των ενεργειών που μέχρι σήμερα έγιναν με τον νόμο για την «Εκδίκαση πράξεων Διαφθοράς Πολιτικών και Κρατικών Αξιωματούχων υποθέσεων μεγάλου κοινωνικού ενδιαφέροντος για την επιτάχυνση της εκδίκασης, τον νόμο «Αρχή Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες», τον νόμο, που προβλέπεται από  το Σύνταγμα, για την διεξαγωγή Δημοψηφισμάτων, την Υπηρεσία Οικονομικής Αστυνομίας και Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, θα πρέπει να θέσει χρονικά όρια σε κάθε περίπτωση τελεσιδικίας ώστε να προχωρήσει η αποσυμφόρηση του δικαστικού συστήματος και να γίνει επιτέλους εφικτή η απονομή δικαιοσύνης χωρίς να διαιωνίζονται υποθέσεις!.

Το μεταναστευτικό, το οποίο αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα και προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας να οδηγηθεί σε βιώσιμες λύσεις με την αποδοχή ενός νομικού πλαισίου το οποίο θα έχει την στήριξη του μεγαλύτερου τμήματος των πολιτών όπως αυτό εκφράζεται στην βουλή. Να χαρακτηρισθεί ως ύψιστο εθνικό ζήτημα και να αντιμετωπισθεί αντίστοιχα και μέσα στα πλαίσια της ενιαίας αντιμετώπισης από την Ευρωπαϊκή Ένωση!! 

Η κοινωνία που αρνείται να δει την πραγματικότητα

Με τον όρο Μπανανία χαρακτηρίζεται ένα κράτος στο οποίο δε λειτουργούν σωστά οι θεσμοί και οι κρατικοί μηχανισμοί. Ο μειωτικός και απαξιωτικός αυτός όρος χρησιμοποιείται για να περιγράψει μικρά κράτη, συνήθως εξαρτώμενα και πολιτικά ασταθή με περιορισμένη συνήθως γεωργική παραγωγή και κυβερνώμενα από μία μικρή πλούσια και διεφθαρμένη κλίκα.
Προφανής είναι η αναφορά σε τριτοκοσμικές χώρες της Αφρικής κυρίως ή και της Λατινικής Αμερικής που κατά τη κοινή αντίληψη είναι μπανανοπαραγωγές χώρες.

Η περίοδος της μεταπολίτευσης, η οποία άνοιξε με τη σχεδόν πλήρη κρατικοποίηση της οικονομίας, κινδυνεύει να κλείσει με την Ελλάδα χρεοκοπημένη.

Διαβάζοντας σήμερα μετά από 40 χρόνια, άρθρα-αναλύσεις γραμμένα την περίοδο 1975-1981, βλέπουμε ότι η σημερινή χρεοκοπημένη Ελλάδα είναι μία χώρα με ακίνητη κοινωνία. Ως φαίνεται δε, αυτό θα είναι το σοβαρό πρόβλημα της χώρας για πολλές δεκαετίες ακόμα.

Στα άρθρα εκείνης της περιόδου, το μόνο που αλλάζει είναι οι ημερομηνίες. Κατά τα λοιπά διατηρούν μία φρεσκάδα που υποδηλώνει ποιο μπορεί να είναι το δράμα των κοινωνιών που όχι μόνον αρνούνται να δουν την πραγματικότητα, αλλά και τη μεταμφιέζουν ώστε να προσαρμοσθεί σε αυτά που θέλουν να βλέπουν. Ακόμα χειρότερα, αυτή η μεταμφίεση της πραγματικότητας κάνει άχρηστη τη γνώση και αναιρεί την εμπειρία που κάθε σκεπτόμενο άτομο θα μπορούσε να αντλήσει από τα γεγονότα.

Αντιθέτως, στη χώρα μας τα γεγονότα μυθοποιούνται, ώστε να γίνεται ευκολότερη η διαστρέβλωσή τους και άρα η προσαρμογή τους στη μεταμφιεσμένη πραγματικότητα. Έτσι, η απαραίτητη για την καλλιέργεια της ευφυΐας γνώση, παραποιείται, με απώτερο σκοπό την κυριαρχία της άγνοιας – φαινόμενο που κατά πολλούς κοινωνιολόγους ευνοεί τον συλλογικό παραλογισμό. Αυτός ο τελευταίος αποτελεί σήμερα σήμα κατατεθέν μιας ακίνητης κοινωνίας, η οποία χαρακτηρίζει «εκβιαστές» αυτούς που την έσωσαν από βέβαιο πνιγμό και της προσφέρουν σωσίβιο για να διατηρεί το κεφάλι της έξω από το νερό.

Και το ερώτημα είναι: Παρά την απίθανη μεταφορά πόρων που δέχθηκε η Ελλάδα τα τελευταία 35 χρόνια, η οποία ισοδυναμεί με τρία ΑΕΠ της το λιγότερο, σήμερα μπορεί να επιβιώσει σε έναν νέο παγκόσμιο καταμερισμό της εργασίας; Χωρίς γενναίες παραγωγικές επενδύσεις και ισχυρές διαρθρωτικές αλλαγές, μπορεί μία οικονομία μικροϊδιοκτητών και αναρίθμητων αυτοαπασχολούμενων να σταθεί στο σημερινό παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον;

Η απάντηση είναι μάλλον θετική, αλλά υπό αρκετούς όρους.

Μέγιστο πρόβλημα της χώρας είναι η γραφειοκρατική της δομή και ό,τι αυτή συνεπάγεται σε διαφθορά, διαπλοκή και αποθάρρυνση της καινοτομίας.

Πολιτικοί όπως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και ο Κώστας Σημίτης πίστεψαν ότι, με την είσοδο της χώρας μας στην ΕΟΚ, με τη συμμετοχή της στην ενιαία αγορά και στην ευρωζώνη και το άνοιγμά της στη διεθνή οικονομία, θα ασκούνταν τέτοιες πιέσεις στο εσωτερικό ώστε αυτομάτως θα γίνονταν και οι απαιτούμενες από τις εκάστοτε συνθήκες διαρθρωτικές αλλαγές. Δυστυχώς, έπεσαν έξω στις προβλέψεις τους.

Παρά την υποτιθέμενη θεσμική προσαρμογή στο ευρωπαϊκό κεκτημένο, η Ελλάδα απέχει πολύ από το ζητούμενο αυτό. Από το 1980 και μετά, με τη συμβολή του ΠΑΣΟΚ κατά κύριο λόγο, παρατηρήθηκαν έντονες αντιστάσεις απέναντι στον ευρωπαϊκό θεσμικό εκσυγχρονισμό, οι οποίες σε πρώτο επίπεδο ανάγνωσης συνιστούσαν μορφές αυτοάμυνας συγκεκριμένων συμφερόντων και συντεχνιακών κοινωνικών δομών –που στην Πασοκική οκταετία ισχυροποιήθηκαν από τον πελατειακό προστατευτισμό ενός διανεμητικού κράτους με ισχυρές αρθρώσεις σε ολόκληρο τον κοινωνικό ιστό.

Στο επίπεδο αυτό το πρόβλημα είναι πολύ πιο σοβαρό απ' ό,τι φαίνεται σε πρώτη ανάγνωση και από αυτά που καταλαβαίνουν οι εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Όπως αναφέρει ο Παναγιώτης Γεννηματάς στο βιβλίο του Ελλάς: Δύση ή Ανατολή«Οι αντιστάσεις αυτές, πέραν των γενετικών τους σχέσεων με συγκεκριμένες κρατικές λειτουργίες (προστατευτισμός-διαπλοκή-επιδοτήσεις), έχουν και αυτοτελή ιστορικά ριζώματα στο διαχρονικό πολιτισμικό υπόβαθρο της νεοελληνικής ιστορικής ζωής. Τα ριζώματα αυτά τρέφονται, βλασταίνουν και αναπαράγονται επάνω σε σύστοιχες πολιτισμικές υποδομές βαθύτερης ανατολικο-μεσογειακής γενεαλογίας. Οι πολιτισμικές αυτές υποδομές είναι ταυτόσημες με την ιστορική εθνογένεση και κοινωνιογένεση του μεταβυζαντινού νεοελληνισμού. Ακριβέστερα, ανάγονται στην απώτερη βυζαντινοχριστιανική καταγωγή του νεοελληνικού κοινωνικού και ιδεολογικού μορφώματος (11ος – 15ος αιώνας). Είναι όντως εντυπωσιακό να διαπιστώνει κανείς πόσο ανθεκτικά το πνεύμα μιας τόσο μακροχρόνιας παράδοσης εξακολουθεί να ανθίσταται και να επιβιώνει».

Προσθέτει δε ο Παν. Γεννηματάς, ότι η μακροχρόνια συμβίωση με τον Οθωμανό κατακτητή ολοκλήρωσε τη μακραίωνη και ακώλυτη σκοταδιστική βυζαντινοχριστιανική διαπαιδαγώγηση, με αποτέλεσμα την παρατεταμένη απομόνωση του νεοελληνισμού από τους ανανεωτικούς ανέμους της συντελούμενης στη λατινική Δύση αναγεννησιακής κοσμογονίας και στη συνέχεια από τις ανεμπόδιστες επιρροές του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού.

Παίρνοντας ως παράδειγμα την επιβίωση του Καραγκιόζη στη σύγχρονη ελληνική παράδοση βλέπουμε ότι ήταν  αυτή, η οποία διαιώνισε τους Ραγιάδες της οθωμανικής αυτοκρατορίας και στο σύγχρονο ελληνικό κράτος. Ο Καραγκιόζης έκανε μεγάλη ζημιά στον σύγχρονο ελληνισμό. Εξαιτίας του δεν έγινε η Ελλάδα ποτέ ένα σύγχρονο κράτος. Εξαιτίας του μεταφέρθηκε η "παθογένεια" της οθωμανικής αυτοκρατορίας στο ελληνικό εθνικό κράτος. Απλά, για να το καταλάβει κάποιος αυτό, θα πρέπει να γνωρίζει πώς λειτουργεί το σύστημα και οι μηχανισμοί παραγωγής προτύπων.

Το κάθε κοινωνικό σύστημα λειτουργεί με τον τρόπο που επιβάλει η πολιτισμική του επιλογή. Με βάση αυτήν την επιλογή —και άρα με βάση τις "απόψεις" του— διαπαιδαγωγεί τα παιδιά του. Εξαιτίας των αναγκών της διαπαιδαγώγησης παράγει τα επιθυμητά γι' αυτό πρότυπα. Με τα πρότυπα σου "λέει" από μικρό παιδί τι ακριβώς θέλει από εσένα να κάνεις όταν θα ενηλικιωθείς. Σου εξηγεί τι θεωρεί σωστό και τι λάθος. Σου εξηγεί τι ανέχεται και τι όχι.

Η αρχαία ελληνική κοινωνία δεν ήταν τυχαίο που μεγαλούργησε. Δεν ήταν τυχαίο που νίκησε όλους τους μεγάλους τυράννους. Δεν ήταν τυχαίο που έστησε Θερμοπύλες για να τους σταματήσει και τους νίκησε σε Μαραθώνες. Τίποτε δεν είναι τυχαίο σ' αυτόν τον κόσμο. Από τύχη κανένας δεν βρέθηκε ψηλά στον Όλυμπο. Πρέπει να ξεκινήσεις "σκαρφάλωμα" μιας ολόκληρης ζωής, για να βρεθείς εκεί. Το ίδιο συμβαίνει και με τις κοινωνίες. Καμία δεν διέπρεψε επειδή έτσι "έτυχε". Οι κοινωνίες αποφασίζουν μόνες τους για τους στόχους τους και στη συνέχεια "παράγουν" τους πολίτες που επιθυμούν, για να επιτευχθούν οι στόχοι αυτοί. Η αρχαία ελληνική κοινωνία ήταν διάσημη και λαμπερή, γιατί ήταν φιλόδοξη. Αναγκαστικά λοιπόν φιλόδοξους πολίτες "παρήγαγε". Τέτοια πρότυπα έδινε στα παιδιά.

Αν δε στις παραπάνω επιρροές προσθέσουμε και τη μαρξιστική μεταπολεμική επιρροή, τότε προβάλλουν ανάγλυφα και τα βαθιά αίτια της συνολικής ακινησίας, στο πλαίσιο της οποίας, οι μεγάλοι εχθροί είναι οι ιδέες της ελεύθερης δημιουργίας και της δημιουργικής καταστροφής. Ιδέες, δηλαδή, που μέσω των κοινωνικών νεωτερισμών και της οικονομικής καινοτομίας επιτρέπουν την παραγωγική απογείωση μιας οικονομίας και την ταχεία ενσωμάτωσή της σε έναν απαιτητικό διεθνή καταμερισμό της εργασίας.

Όλοι οι ξένοι σημαντικοί οικονομολόγοι που ασχολούνται με την Ελλάδα επιμένουν στο έλλειμμα εξωστρέφειας της οικονομίας μας και στη δραματική της συρρίκνωση σε έρευνα και καινοτομία.

«Το ίδιο και οι Έλληνες οικονομολόγοι», γράφει ο κ. Αρ. Δοξιάδης, «στις διευθύνσεις μελετών των τραπεζών και στα ερευνητικά ιδρύματα. Οι επισημάνσεις τους περνάνε στα ψιλά του δημόσιου λόγου. Αντί γι' αυτούς, το ενδιαφέρον μονοπωλούν οι απίθανοι πολιτευτές-οικονομολόγοι, που είτε ψάχνουν να βρουν σε ποιους εξωχώριους παραδείσους έχουν κρύψει τον θησαυρό οι τοκογλύφοι των αγορών, είτε επινοούν απίθανα σενάρια για να αναλάβουν τη διατροφή μας οι Γερμανοί.

Όμως, χωρίς κατάλληλο πολιτικό περιβάλλον και δημόσιες πολιτικές που να στηρίζουν την ελεύθερη δημιουργία με εξωστρεφή χαρακτήρα, η χώρα θα παραμένει υπερχρεωμένη, παρασιτική και περιθωριοποιημένη μέχρι τελικής πτώσεως».

Η Ελλάδα δυστυχώς αρνείται να… αλλάξει!

 H Ελλάδα δεν πεθαίνει ποτέ. Στην Ελλάδα τίποτε δεν πεθαίνει. Ζούμε σε μια  χώρα που πάσχει από αθανασία.

Αυτό που ζήσαμε το έτος Τσίπρα, ήταν ένα ιδεολογικό-πολιτικό κακέκτυπο της Αριστεράς μέσα στο οποίο πρώτο εξέπνευσε το «αριστερό ήθος». και βιώσαμε μια πρωτόγνωρη και ιλαροτραγική κατάσταση, στον χώρο της αυτοαποκαλούμενης Αριστεράς.

«Να μην γίνουμε σαν τους άλλους. Εμείς ήλθαμε, για να ανατρέψουμε δομές και προνόμια».

Προσωπικά, δεν πιστεύω πως η πρωθυπουργική «έκπληξη και ενόχληση», με τα όσα έχουν γίνει τον τελευταίο χρόνο, είχαν οποιαδήποτε δόση ειλικρίνειας. Η πλήρης καταρράκωση του περιβόητου «αριστερού ήθους» συντελέσθηκε ταχύτατα. Αθρόες προσλήψεις συγγενών και φίλων στο Δημόσιο, συνδιαλλαγές με τα ΜΜΕ και την διαπλοκή, χρηματικές διασυνδέσεις υπουργών με υποθέσεις απολυμένων υπαλλήλων, αποκαλύψεις «αριστερών» καταθετών στο εξωτερικό, κρούσματα εξαγωγής συναλλάγματος, λαθραίας ή «εγκαίρου», εν όψει των «επερχομένων» capitals controls, κ.λπ.).

Πρόκειται για μια -μόλις ετήσια- «συγκομιδή», η οποία μάλλον αποτελεί συνέχεια του πολύχρονου «παλιού» και αποδεικνύει, ως τελεσίδικα, θνησιγενές το «νέο».

Προκύπτει, πλέον, σαφέστατα, ότι το «πρώτη φορά Αριστερά», προήλθε και βασίσθηκε, όχι σε Αριστερούς, αλλά σε βουλιμιώντες για την εξουσία. Ήταν το μόνο «κίνητρο», που διατήρησε ενιαίο το συνονθύλευμα των κυβερνώντων.

Έτσι εξηγείται το γιατί η πλειονότητα των «ιδεολόγων», που αντέδρασε δυναμικά και αποτελεσματικά στην αφαίρεση του δωρεάν αυτοκινήτου, υπέγραψε «στα τέσσερα» (για να θυμηθούμε τον… αγέρωχο κ. Καμμένο) το τρίτο και επαχθέστερο μνημόνιο.

Οι γιαλαντζί αριστεροί θα επιχειρήσουν ξανά να εκφράσουν την «αριστεροφροσύνη» τους στους ξέφραγους, από την Ευρώπη, τομείς. Όπως η διάλυση της Παιδείας, η κομματικοποίηση του Κράτους, η αναβίωση του κομματοσυνδικαλισμού, η ναρκοθέτηση των ιδιωτικοποιήσεων και των επενδύσεων, Κυριότερη, μέχρι τώρα, ήταν η απόπειρα ισοπέδωσης της Παιδείας, με την επιβολή «ισότητας», μεταξύ Αριστείας και Μετριότητας, η οποία, δυστυχώς, ήταν εκτός της «επαχθούς» εποπτείας των εταίρων.

Βλέπει μπροστά του και έχει να αντιμετωπίσει  τα δόντια του αχαλίνωτου κτήνους του λαϊκισμού. Το τάισε, το χάιδεψε, το θέριεψε ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ με την πολιτική που ακολούθησε από την ώρα που ήταν αρχηγός του 3% έως το δημοψήφισμα.

Ποτέ δεν σκέφτηκε τι θα έπρεπε να κάνει εάν του έπεφτε ο κλήρος της διακυβέρνησης της χώρας, την οποία με τόσο πάθος διεκδίκησε.

Ποτέ δεν προετοιμάστηκε. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, οι οποίες μετρούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού, δεν έψαξε και δεν επέλεξε ικανούς ανθρώπους για τις θέσεις-κλειδιά. Πήγε σε μια εξαιρετικά κρίσιμη και δύσκολη διαπραγμάτευση χωρίς καμία προεργασία, χωρίς πραγματικό σχέδιο Β ή Γ.

Ποτέ άλλοτε δεν βρέθηκε η χώρα σε κατάσταση πολέμου χωρίς στοιχειώδες επιτελείο και βασικά σχέδια. Ποτέ δεν έφτασε στο σημείο να μην κάνει απολύτως τίποτα και να αναμένει να λυθούν τα προβλήματα από μόνα τους.

Στο όνομα του ιερού αντιμνημονιακού αγώνα συμπεριέλαβε στις τάξεις του κόμματός του τους πλέον ακραίους και γραφικούς, οι οποίοι σήμερα τον υβρίζουν. Δεν έθεσε ποτέ κάποιο όριο στις μεθοδεύσεις, στη ρητορεία και στις ακρότητες στις οποίες κατέφυγαν τα στελέχη και οι οπαδοί του κόμματός του.

Ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ προφανώς δεν ενδιαφερόταν για την άχαρη τέχνη της διακυβέρνησης. Όχι. Αυτά που τον ενδιέφεραν, και το ξέρει καλά είναι η αλήθεια, είναι ο πολιτικός και κομματικός τακτικισμός, η επικοινωνία και το παιχνίδι εξουσίας.

Βασική αγωνία του ήταν και είναι η πολιτική επιβίωση και ηγεμονία. Αυτό φαίνεται σε κρίσιμους τομείς της δημόσιας ζωής, πέρα από τη διαπραγμάτευση. Δεν είχε ποτέ ένα επιχειρησιακό σχέδιο επίλυσης των προβλημάτων της χώρας. Ο χειρισμός του μεταναστευτικού είναι ένα κλασικό παράδειγμα ανεπάρκειας.

Το δημοψήφισμα ήταν ο τελευταίος σταθμός σε μια πορεία χωρίς πυξίδα. Ήταν μια καταστροφή, στην οποία οδηγήθηκε από την προσήλωσή του στην τέχνη των τακτικισμών που έχουν πάντοτε ως ορίζοντα την επόμενη, άντε τη μεθεπόμενη ημέρα. Εν πάση περιπτώσει, το ιστορικό επεισόδιο κατέληξε σε μια αναγκαστική προσγείωση του ιδίου και της χώρας.

Τώρα, καλώς ή κακώς, το μέλλον του τόπου εξαρτάται από το κατά πόσον η βίαιη ωρίμανση του κ. Τσίπρα αλλά και των άλλων μνημονιακών πλέον δυνάμεων, θα αποδειχθεί πολιτικά βιώσιμη και αρκετή για να μην οδηγηθεί η χώρα στα βράχια. Αλλά από τις μέχρι τώρα κινήσεις του και τον τρόπο που πολιτεύεται το πιθανότερο είναι να παραμείνει ανώριμος για να αντιμετωπίσει τις υπάρχουσες καταστάσεις που διαμορφώνονται παγκοσμίως.

Αν κάνει το λάθος να στηριχθεί, όπως και άλλοι παλιότερα, στη βουρκώδη διαπλοκή, θα είναι δηλητηριώδες. Αλλά από ότι προκύπτει από τις μυστικές συναντήσεις και τον τρόπο αντιμετώπισης των αδειών για τους καναλάρχες εκεί οδεύει. Το έκαναν άλλοι στο παρελθόν και το πλήρωσαν. Οι παράταιρες, περιστασιακές αγκαλιές σπανίως αποδίδουν..

 Αν συνεχίσει να πατάει σε δύο βάρκες, αν παίρνει αποφάσεις λέγοντας «συγγνώμη δεν το ήθελα, με ανάγκασαν», θα έχει κακό τέλος.

Ο κίνδυνος είναι πως οι πολίτες που πίστεψαν σε εκείνον δεν θα κάνουν για πολύ υπομονή, ιδιαίτερα όταν αρχίσουν να έρχονται τα ειδοποιητήρια για τους φόρους που θα κληθούν να πληρώσουν, και όταν η κατάσταση με το προσφυγικό φτάσει στο απροχώρητο. Με δεδομένη την αφασία που παρατηρείται στον αστικό πολιτικό χώρο, τα πράγματα θα γίνουν επικίνδυνα.

 Ο πολίτης που δεν βλέπει φως, που πιστεύει πια ότι «όλοι ίδιοι είναι, ψέματα μας λένε» και που δεν διακρίνει κάποιον ηγέτη με σχέδιο και όραμα πουθενά στον ορίζοντα θα πάει στα άκρα. Αυτός είναι ο μεγάλος κίνδυνος αυτή την ώρα.

Με παλαιούς εαυτούς, καινούρια κοινωνία δεν γίνεται!!

Πιθανότατα η επόμενη ημέρα των εκλογών που πρόσφατα διεξήχθησαν να είναι μια βραχύβια εισαγωγή για την μεθεπόμενη εκλογική αναμέτρηση όπου θα αποσαφηνισθεί και θα αποκρυσταλλωθεί το πολιτικό τοπίο.. 

Κατά την περίοδο αυτή, που η βουλή αποτελείται πλέον από 5 από τα 8 κόμματα τα οποία έχουν ψηφίσει μνημόνια, ο χώρος της αντιπολίτευσης οφείλει να προσφέρει στη χώρα την αναγκαία υπεύθυνη αντιπολίτευση.

Οι πολίτες απαιτούν να λειτουργεί το πολίτευμα με όρους κυβέρνησης αλλά και με όρους αντιπολίτευσης.

Η ελληνική κρίση έχει την ρίζα της σε εσωτερικούς κυρίως λόγους. Η προβληματική αρχιτεκτονική του ευρώ και η αδιέξοδη συνταγή που επιβάλλει η κυριαρχούσα αντίληψη για την δημοσιονομική πολιτική, μεγεθύνουν την κρίση και δυσχεραίνουν την έξοδο από αυτή.

Αυτά τα θέματα, όμως, μπορεί να τα προβάλλει πειστικά και αποτελεσματικά μια χώρα όταν έχει προηγουμένως αντιμετωπίσει τους δικούς της αναχρονισμούς και υστερήσεις.

Θα πρέπει να γίνει αποδεκτό από όλες τις πολιτικές δυνάμεις ότι στο όνομα του εθνικού συμφέροντος οφείλουν να καταπνίξουν το βασικό ένστικτο που για κάθε κόμμα είναι η ψηφοθηρία.

Ότι οφείλουν να προτάξουν το εθνικό έναντι του κομματικού, το κοινωνικό έναντι του κλαδικού και το συλλογικό έναντι του ατομικού.

Απαιτείται ένα σύμφωνο ευθύνης ώστε να συστρατευθούν οι δυνάμεις της πολιτικής, της εργασίας, της επιχειρηματικότητας, της διανόησης και της ενημέρωσης-επικοινωνίας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι καταλύονται οι διακριτοί ρόλοι και η αυτονομία ενός εκάστου.

Είναι γεγονός ότι αν στο όνομα των κομματικών συμφερόντων η κυβέρνηση που αναγκάσθηκε να ψηφίσει και να εφαρμόσει το πρώτο μνημόνιο, είχε την διαλλακτική αντιμετώπιση που είχαν οι διάδοχες κυβερνήσεις, η χώρα σε δύο χρόνια θα είχε υπερβεί την κρίση.

Η ιστορική καταγραφή είναι διδακτική για το πώς καθοδηγούμενοι αγανακτισμένοι και ψηφοθηρικές ψευδολογίες τύπου Ζαππείων και ΔΕΘ γέμισαν τις εκλογικές δεξαμενές των δύο κομμάτων.

Ταυτοχρόνως, όμως, άδειασαν την ψυχή των ανθρώπων από την οραματική ενατένιση που γεννά την αγωνιστική διάθεση συμμετοχής και την αναγκαιότητα της συστηματικής προσπάθειας.

 Η πλήρης απομείωση κεφαλαίου εμπιστοσύνης είναι η αιτία που σύρει τον πολίτη σε απελπισία και τους θεσμούς και τις λειτουργίες αντιπροσώπευσης σε αναξιοπιστία και ανυποληψία. Όταν λείψουν η εμπιστοσύνη και η ελπίδα, μια χώρα είναι δύσκολο να κυβερνηθεί.

Το εκλογικό αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογών, στις οποίες συμμετείχε μόνο το 55% των πολιτών, δεν θα αλλάξει το τοπίο της καθημερινότητας. Τα μέτρα πολιτικής θα εφαρμοσθούν σε ένα ήδη εξαντλημένο κοινωνικό σώμα, αφού δρουν σωρευτικά προς τις μέχρι τώρα παντοειδείς περικοπές και επιβαρύνσεις.

Η αρνητική ψυχολογία των πολιτών τροφοδοτείται από την αδυναμία των κομμάτων αντί της περιαυτολογίας να ορίσουν με πειστικό τρόπο το τέλος αυτής της εθνικής και ανθρώπινης δοκιμασίας.

Η αποστασιοποίηση των πολιτών, όμως, πριμοδοτεί την δύναμη εξωθεσμικών κέντρων που με εργαλεία όπως είναι το πολιτικό χρήμα, η κατευθυνόμενη ενημέρωση-επικοινωνία και οι μακιγιαρισμένες δημοσκοπήσεις, κερδίζουν ζωτικό χώρο υπέρ της διαπλοκής και των πολιτικών χαρταετών σε βάρος της λαϊκής κυριαρχίας.

Οι πολίτες οφείλουν και πρέπει να κάνουν την επιλογή τους ελεύθερα και ας οικοδομήσουν με αρχές και αξίες την σχέση τους με το κόμμα που προτιμούν ή, σε τελευταία ανάλυση, ας δημιουργήσουν νέα κόμματα.

Η παθητική και εξ αποστάσεως θέαση των εξελίξεων στερεί από τον πολίτη το μόνο όπλο που διαθέτει για να επηρεάσει την πορεία της χώρας.

Αρχή και τέλος για την κάθε κομματική παράταξη θα έπρεπε να είναι πάντα η πατρίδα και ο πολίτης μαζί, η Ελλάδα και οι Έλληνες. Πατρίδα και πολίτης είναι οι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος. Η επανάσταση που χρειάζεται η χώρα είναι η επανάσταση του καθενός μας, γιατί με παλαιούς εαυτούς καινούρια κοινωνία δεν γίνεται.

Αν εμείς πρώτοι από όλους δεν αλλάξουμε νοοτροπία ούτε το πολιτικό σύστημα θα αλλάξει ούτε η χώρα θα προοδεύσει. Πρέπει εμείς να απαιτήσουμε τις αλλαγές. Αλλιώς θα συνεχίσουμε να σερνόμαστε στη μιζέρια των τελευταίων ετών περιμένοντας μετά το Τρίτο, το Τέταρτο και το Πέμπτο Μνημόνιο.

Όσο κι αν είστε θυμωμένοι με όσα έχουν συμβεί, ή νιώθετε άβολα ακούγοντας την αλήθεια, όσο κι αν εξαπολύετε βρισιές και κατάρες κατά όσων θεωρείτε ότι σας έφεραν σε αυτό το σημείο, ξέρετε μέσα σας πως αυτή είναι η πραγματικότητα.

Πρέπει εμείς να αλλάξουμε! Κι αν δεν αλλάξουμε εμείς οι πολίτες ούτε το πολιτικό σύστημα θα αλλάξει κι ούτε η χώρα.