«Δάνεια» από την τουρκική γλώσσα»

 «Ντελής»=Παράφρονας!!  «Χαλαλίζω»=Συγχωρώ!!  «Τουλούμι»=Ασκός!!  Μαραφέτι=Μικρό εργαλείο!! «Χάλι»=Άθλιο!! «Γρουσούζης=Κακότυχος!!

(Παραθέτω ένα μικρό κείμενο το οποίο περιλαμβάνει αρκετές από τις τούρκικες λέξεις οι οποίες χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα στην γλώσσα μας!! Πρόκειται για «δάνεια» τα οποία είναι συνηθισμένα στα Βαλκάνια, τα οποία τουρκοκρατήθηκαν για πολλούς αιώνες, με συνέπεια να παρεισφρήσουν οι λέξεις αυτές και στην δική μας γλώσσα!! Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι συμπτωματική!! Και ο νοών νοείτω!!!!!)

Είναι και «σακάτης» και παίρνει και «μαντζούνια» και «χάπια ο «μαγκούφης». «Χαράμι» δεν τα παίρνει! Γιατί άμα τα ξεχάσει του φεύγει το «καπάκι», «τσαντίζεται» και όπου και να πάει κάνει «καυγά» και «σαματά» ο «αγάς». «Μπόσικος» και «ραχάτι» δεν κάθεται στο «καβούκι» του και κανέναν δεν «χαλαλίζει»! Μήπως μωρέ το κάνει επίτηδες και τα ξεχνάει, και πάθει κανέναν «ταμπλά» καμιά μέρα το «κελεπούρι»?

Αμ αυτό το «γινάτι» του!!! «Μπελάς» μεγάλος!! «Ντουβάρι» που ούτε με «κασμά» δεν σπάει! «Μπεκρής» δεν είναι αλλά άμα κόψει τα «γκέμια» με το «ζόρι» μαζώνεται! Του φεύγει το «καφάσι» και αντί να χωθεί στο «λαγούμι» ο «λαπάς» γίνεται «κοτζάμ» «λεβέντης»!

«Κουσούρια» είναι αυτά είπαμαν! Άμα δεν τα παίρνεις τα «μαντζούνια» από «κολαούζος» γίνεσαι πρώτο «μπόι» και σηκώνεις «μπαϊράκι» και μόνο με «χαλκά», «μπαγλάρωμα» και «μπουντρούμι» συνέρχεσαι ορέ «ντελή».

Όταν ήτανε «αγάς» «παζάρια» δεν έκανε στα «χατίρια». Δεν ήταν «τσιφούτης». «Ρουσφέτια», «μπαξίσια» και «αλισβερίσια» τα είχε γεμάτα τα «τεφτέρια» του το «τεφαρίκι». Απ όλα είχε ο «μπαξές» και το «νταμάρι»!

Αλλά και το δικό του το «τουλούμι» το φούσκωσε! Το μάζωξε το «μασούρι» του στην «τσέπη»! «Ταπί» όπως λέει και διαλαλεί δεν τ’ άφηκε! «Γιουρούσι» όμως δεν έκανε!! Όχι όμως και «χαρτζιλίκι» μωρέ! Δεν ήταν «τσιγκούνης»! Από «φουκαράς» που ήταν έβαλε «γιλέκο», γέμισε «παπούτσια» και πήρε «μπουλούκι» τα «τσουβάλια» γεμάτα με «φραντζόλες»! Και από «μπατίρης», «χαμάλης» και «τσιράκι» στα νιάτα του, τα μάζωξε τα «γρόσια» με το «τσιγκέλι» και έφτιαξε «τσαντίρια»!

Ααα όλα κι όλα!! Ήταν και «κουβαρντάς»! Τον «κουμπαρά» δεν τον κράταγε όλο για την πάρτη του! Ήτανε βλέπεις «μπόλικος» ο «μεζές»! «Μπουνταλάς» όμως δεν ήταν και μέσα στο «νταβαντούρι» μοίρασε και κάμποσα «καφάσια» σε κάτι παιδιά δικά του για να κάνουν «τουμπεκί»!! Αλλά δεν τα έβαζε όλα στο ίδιο το «καζάνι»!!

«Τσαπατσούλης» όμως σαν τον άλλο το γείτονα δεν ήταν. Δεν έπιακε «ντιπ για ντιπ» «ταβάνι» το «σαΐνι». Ήξερε από «τερτίπια» και τα «αλισβερίσια» του τα «μπογιάτιζε» και τα «παζάρια» και τα «νταραβέρια» του τα κουκούλωνε! Μη σηκώσουμε κάνα «ντουμάνι» και πάθουμε και κάνα «χουνέρι» σαν τον άλλον το «γρουσούζη»! 

Έκανε και «κουτουρού» πέντε «σοκάκια», δυο «κιόσκια» και τρία «μερεμέτια» εκεί στο «μαχαλά» του ο «γιακάς», άφηκε και κάτι «γιαπιά», και νόμιζε ότι τόκανε το «τσιφλίκι» του και ότι όλος ο «ντουνιάς» κρέμεται από τα «μπατζάκια» του!

Όλο «νάζι» ήταν ο «τζαναμπέτης». «Τσάρκες», «γλέντια» και «κέφια» δεν «χαλάλιζε»! «Τζάμπα» και «τράμπα» τα έκανε όλα βέβαια! Όμως ήταν και «τσαχπίνης» και είχε «μεράκι» μεγάλο το «αλάνι» για πολλά «ζαμάνια». Εμ δεν το μάζευε το «μαραφέτι»! Ήταν «χαρμάνης» και το «μπαγιάτικο», η παλιά η «κατσίκα», στο «ντιβάνι» δεν τ’ άρεσε! Είχε «μπουχτίσει» και ήθελε το «τεφαρίκι» ο «μπινές»! Αυτό το «μαράζι» και το «ντέρτι» τον έφαγε!

Τα γράφει και «φαρσί» τα ελληνικά στα «χάλια» τα «χαμπάρια» του ο «ντελάλης» ο «χαφιές» με το «καλέμι» του,! Είναι να πάρεις το «κολάι»!! Το «χούι», το «σόι» και το «νταμάρι» «χαράμι» θα πήγαιναν? Ένα «καλούπι» βγήκαν! Έχει και «μουσαφιραίους» καμιά φορά εκεί στον «τεκέ» του ο «χαβάς», αλλά με το «γιουρούσι» το δικό του κουβέντα δεν προκάμουν να πουν και τα λέει «κουτουρού» μοναχός του!

Ε ορέ «ζαρζαβατικά» και «γιαούρτια» που του χρειάζονται και αυτουνού του «τενεκέ», του «λεκέ» και σ’ όλο το «σινάφι» του!!